Dyrektywa 77/453/EWG dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną

Dzienniki UE

Dz.U.UE.L.1977.176.8

Akt utracił moc
Wersja od: 31 lipca 2001 r.

DYREKTYWA RADY
z dnia 27 czerwca 1977 r.
dotycząca koordynacji przepisów ustawowych, wykonawczych i administracyjnych w zakresie działalności pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną

(77/453/EWG)

RADA WSPÓLNOT EUROPEJSKICH,

uwzględniając Traktat ustanawiający Europejską Wspólnotę Gospodarczą, w szczególności jego art. 49, 57, 66 i 235,

uwzględniając wniosek Komisji,

uwzględniając opinię Parlamentu Europejskiego(1),

uwzględniając opinię Komitetu Ekonomiczno-Społecznego(2),

a także mając na uwadze, co następuje:

w związku ze wzajemnym uznawaniem dyplomów, świadectw i innych dokumentów potwierdzających posiadanie kwalifikacji pielęgniarki odpowiedzialnej za opiekę ogólną, ustanowionych dyrektywą Rady 77/452/EWG(3), porównywalny charakter kształcenia w Państwach Członkowskich, umożliwiający koordynację w tej dziedzinie, może zostać ograniczony poprzez nałożenie wymogu przestrzegania minimalnych norm przy pozostawieniu Państwom Członkowskim swobody w organizacji nauczania;

koordynacja przewidziana w niniejszej dyrektywie nie wyklucza dalszej koordynacji;

koordynacja przewidziana w niniejszej dyrektywie obejmuje kształcenie zawodowe pielęgniarek odpowiedzialnych za opiekę ogólną; w odniesieniu do kształcenia, obecnie większość Państw Członkowskich nie dokonuje rozróżnienia między pielęgniarkami i prowadzącymi działalność jako pracownice najemne i pielęgniarkami pracującymi na własny rachunek; w celu zachęcenia do swobodnego przepływu wykwalifikowanych pracowników we Wspólnocie, tak szybko, jak jest to możliwe, konieczne wydaje się rozszerzenie stosowania niniejszej dyrektywy na pielęgniarki zatrudnione jako pracownicy najemni;

PRZYJMUJE NINIEJSZĄ DYREKTYWĘ:

Artykuł  1
1. 1
Państwa Członkowskie przyznają dyplomy, świadectwa i inne dokumenty potwierdzające posiadanie kwalifikacji pielęgniarek/pielęgniarzy odpowiedzialnych za opiekę ogólną wyszczególnione w Załączniku do dyrektywy 77/452/EWG na podstawie egzaminu gwarantującego, że w czasie kształcenia osoba zainteresowana uzyskała:

a) odpowiednią wiedzę w zakresie nauk, na których opiera się pielęgniarstwo ogólne, łącznie z wystarczającym zrozumieniem budowy, funkcji fizjologicznych i zachowania osób zdrowych i chorych oraz zależności między stanem zdrowia a fizycznym i społecznym środowiskiem człowieka;

b) wystarczającą wiedzę o charakterze i etyce zawodu oraz ogólnych zasadach dotyczących stanu zdrowia i pielęgniarstwa;

c) odpowiednie doświadczenie kliniczne; doświadczenie to, dobrane ze względu na jego wartości szkoleniowe, powinno zostać zdobyte pod nadzorem wykwalifikowanego personelu pielęgniarskiego w miejscu, w którym liczba wykwalifikowanego personelu i sprzętu zapewniają właściwą opiekę pielęgniarską nad pacjentami;

d) zdolność do uczestnictwa w praktycznym szkoleniu personelu służby zdrowia oraz doświadczenie w pracy z tym personelem;

e) doświadczenie we współpracy z innymi zawodami w służbie zdrowia.

2.
Kształcenie określone w ust. 1, powinno obejmować co najmniej:

a) 10 lat wykształcenia ogólnego poświadczonego dyplomem, świadectwem lub innym dokumentem potwierdzającym posiadanie kwalifikacji, wydanym przez właściwe władze lub organy w Państwie Członkowskim, albo świadectwo potwierdzające wynik egzaminu o równorzędnym poziomie co do szkoły pielęgniarskiej;

b) 2 kształcenie zawodowe w pełnym wymiarze godzin, które musi obejmować przedmioty zawarte w programie nauczania wymienione w Załączniku do niniejszej dyrektywy i obejmuje trzyletni kurs lub 4.600 godzin szkolenia teoretycznego i praktycznego.

3. 3
Państwa Członkowskie zapewnią, że instytucja kształcąca pielęgniarki/pielęgniarzy jest odpowiedzialna za koordynację kształcenia teoretycznego i klinicznego przez cały okres kształcenia.

a) "kształcenie teoretyczne" zostaje zdefiniowane jako:

ta część kształcenia pielęgniarstwa, dzięki której osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa zdobywają wiedzę, zrozumienie i umiejętności zawodowe wymagane, by zaplanować, zapewnić i ocenić pełną opiekę pielęgniarską. Naukę taką zapewniają szkoły pielęgniarskie i inne środowiska nauczające wybrane przez szkolącą instytucję oraz jest ona prowadzona przez nauczycieli pielęgniarstwa i inne kompetentne osoby;

b) "kształcenie kliniczne" zostaje zdefiniowane jako:

ta część kształcenia, dzięki której osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa uczą się jako część zespołu i poprzez pośredni kontakt ze zdrową lub chorą osobą i/lub grupą, jak planować, zapewnić i oceniać wymaganą pełną opiekę pielęgniarską na podstawie nabytej wiedzy i umiejętności. Kształcące się osoby uczą się nie tylko być członkiem zespołu, lecz także być kierownikiem zespołu organizującego pełną opiekę pielęgniarską, włącznie z edukacją zdrowotną przeznaczoną dla indywidualnych osób i małych grup w instytucjach służby zdrowia lub w społeczności.

Za nauczanie, które odbywa się w szpitalach i innych instytucjach służby zdrowia oraz w społeczności są odpowiedzialni nauczyciele, we współpracy i przy pomocy innych wykwalifikowanych pielęgniarek/pielęgniarzy. Pozostały wykwalifikowany personel może zostać włączony do procesu nauczania.

Osoby kształcące się w zakresie pielęgniarstwa uczestniczą w pracy oddziałów na tyle, na ile ich praca przyczynia się do ich kształcenia, pozwalając nauczyć się podejmować odpowiedzialność związaną ze sprawowaniem opieki pielęgniarskiej.

4. 4
Kształcenie teoretyczne, określone w części A Załącznika, należy zrównoważyć i skoordynować ze kształceniem klinicznym, określonym w części B Załącznika, w taki sposób, by wiedza i doświadczenie wymienione w ust. 1 niniejszego artykułu zostały nabyte w odpowiedni sposób. Czas trwania kształcenia teoretycznego powinien wynosić nie mniej niż jedną trzecią, a czas trwania kształcenia klinicznego nie mniej niż jedną drugą minimalnego okresu kształcenia, określonym w ust. 2 lit. b).
5.
Państwa Członkowskie mogą udzielić częściowego zwolnienia osobom, które odbyły część szkolenia określonego w ust. 2 lit. b) w formie innego szkolenia na co najmniej równoważnym poziomie.
Artykuł  2

Bez względu na przepisy art. 1, Państwa Członkowskie mogą dopuścić kształcenie w niepełnym wymiarze godzin na warunkach zatwierdzonych przez właściwe organy krajowe. Pełny okres kształcenia w niepełnym wymiarze godzin nie może być krótszy niż okres kształcenia w pełnym wymiarze godzin.

Poziom kształcenia nie może być ograniczony przez niepełny wymiar godzin.

Artykuł  3

Niniejsza dyrektywa stosuje się również do obywateli Państw Członkowskich, którzy, zgodnie z rozporządzeniem Rady (EWG) nr 1612/68 z dnia 15 października 1968 r. w sprawie swobodnego przepływu pracowników we Wspólnocie (4), prowadzą lub będą prowadzić jako pracownicy najemni jedną z działalności określonych w art. 1 dyrektywy 77/452/EWG.

Artykuł  4
1.
Państwa Członkowskie wprowadzą w życie środki uwzględniające niniejszą dyrektywę w ciągu dwóch lat od jej ogłoszenia i niezwłocznie powiadomią o tym Komisję.
2.
Państwa Członkowskie przekażą Komisji teksty podstawowych przepisów prawa krajowego przyjętych na podstawie niniejszej dyrektywy.
Artykuł  5

W przypadku, gdy Państwo Członkowskie napotka poważne trudności przy wdrażaniu niniejszej dyrektywy w określonych dziedzinach, Komisja wspólnie z tym Państwem dokona analizy tych trudności i zwróci się o opinię do Komitetu Wyższych Urzędników ds. zdrowia publicznego powołanego decyzją 75/365/EWG (5), zmienioną decyzją 77/455/EWG (6).

W razie potrzeby, Komisja przedłoży Radzie właściwe propozycje.

Artykuł  6

Niniejsza dyrektywa skierowana jest do Państw Członkowskich.

Sporządzono w Luksemburgu, dnia 27 czerwca 1977 r.

W imieniu Rady
J. SILKIN
Przewodniczący

_______

(1) Dz.U. nr C 65 z 5.6.1970, str. 12.

(2) Dz.U. nr C 108 z 26.8.1970, str. 23.

(3) Dz.U. nr L 176 z 15.7.1977, str. 1.

(4) Dz.U. nr L 257 z 19.10.1968, str. 2.

(5) Dz.U. nr L 167 z 30.6.1975, str. 19.

(6) Dz.U. nr L 176 z 15.7.1977, str. 13.

ZAŁĄCZNIK  5

PROGRAM KSZTAŁCENIA DLA PIELĘGNIAREK /PIELĘGNIARZY ODPOWIEDZIALNYCH ZA OPIEKĘ OGÓLNĄ

Program kształcenia prowadzący do przyznania dyplomu, świadectwa lub innego dokumentu potwierdzającego posiadanie kwalifikacji pielęgniarki/pielęgniarza odpowiedzialnych za opiekę ogólną, składa się z dwu części i przynajmniej tych przedmiotów, które wymieniono poniżej. Kształcenie z co najmniej jednego z tych przedmiotów może stanowić część programu lub być przeprowadzone w związku z innymi kursami.

A. Szkolenie teoretyczne i techniczne:

a) pielęgniarstwo:

wiedza i etyka zawodowa

zasady ogólne zdrowia i pielęgniarstwa

zasady pielęgniarstwa w odniesieniu do:

– medycyny ogólnej i specjalistycznej,

– chirurgii ogólnej i specjalistycznej,

– opieki nad dziećmi i pediatrii,

– opieki położniczej,

– zdrowia psychicznego i psychiatrii,

– opieki nad osobami starymi i geriatrii;

b) nauki podstawowe:

anatomia i fizjologia,

patologia,

bakteriologia, wirusologia i parazytologia,

biofizyka, biochemia i radiologia,

dietetyka,

higiena:

– profilaktyka,

– edukacja zdrowotna,

farmakologia;

c) nauki społeczne:

socjologia,

psychologia,

zasady administracji

zasady pedagogiki

ustawodawstwo społeczne i zdrowotne,

prawne aspekty pielęgniarstwa,

B. Szkolenie kliniczne:

Pielęgniarstwo w odniesieniu do:

– medycyny ogólnej i specjalistycznej,

– chirurgii ogólnej i specjalistycznej,

– opieki nad dziećmi i pediatrii,

– opieki położniczej,

– zdrowia psychicznego i psychiatrii,

– opieki nad osobami starymi i geriatrii;

– pielęgniarskiej opieki domowej.

1 Art. 1 ust. 1 zmieniony przez art. 4 dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady nr 2001/19/WE z dnia 14 maja 2001 r. (Dz.U.UE.L.01.206.1) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 31 lipca 2001 r.
2 Art. 1 ust. 2 lit. b) zmieniona przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
3 Art. 1 ust. 3 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
4 Art. 1 ust. 4 zmieniony przez art. 2 pkt 1 dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.
5 Załącznik zmieniony przez art. 2 pkt 2lit. a)dyrektywy nr 89/595/EWG z dnia 10 października 1989 r. (Dz.U.UE.L.89.341.30) zmieniającej nin. dyrektywę z dniem 13 października 1989 r.

© Unia Europejska, http://eur-lex.europa.eu/
Za autentyczne uważa się wyłącznie dokumenty Unii Europejskiej opublikowane w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej.