Sprawa T-647/21: Skarga wniesiona w dniu 1 października 2021 r. - Sberbank Europe / EBC
Dz.U.UE.C.2021.481.40
Akt nienormatywnySkarga wniesiona w dniu 1 października 2021 r. - Sberbank Europe / EBC
(Sprawa T-647/21)
(2021/C 481/55)
(Dz.U.UE C z dnia 29 listopada 2021 r.)
Strony
Strona skarżąca: Sberbank Europe AG (Wiedeń, Austria) (przedstawiciel: M. Fellner, lawyer)
Strona pozwana: Europejski Bank Centralny
Żądania
Strona skarżąca wnosi do Sądu o:
- stwierdzenie nieważności decyzji z dnia 2 sierpnia 2021 1 oraz
- obciążenie strony pozwanej kosztami postępowania.
Zarzuty i główne argumenty
Na poparcie skargi strona skarżąca podnosi dwanaście zarzutów.
1. Zarzut pierwszy dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną zakazu ponownego karania w rozumieniu art. 50 Karty praw podstawowych Unii Europejskiej (zwanej dalej "kartą") i art. 4 Europejskiej konwencji praw człowieka (zwanej dalej "EKPCz").
2. Zarzut drugi dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną art. 49 karty i art. 7 EKPCz w związku z nałożeniem sankcji wykraczającej poza limity określone w art. 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 2 .
3. Zarzut trzeci dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną art. 17 karty i art. 1 Pierwszego protokołu dodatkowego do EKPCz.
4. Zarzut czwarty dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną zasady dobrej wiary z powodu naruszenia przez stronę pozwaną określonej w art. 18 ust. 1 i 7 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013 metody nakładania administracyjnych sankcji finansowych.
5. Zarzut piąty dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną art. 6 EKPCz.
6. Zarzut szósty dotyczący naruszenia przez stronę pozwaną maksymalnej wysokości sankcji określonej w 18 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 1024/2013.
7. Zarzut siódmy sprowadzający się do twierdzenia, iż art. 97 Austrian Banking Act (zwanego dalej "BWG") nie znajduje zastosowania w sytuacji braku uzyskania korzyści lub uniknięcia straty w związku z przekroczeniem limitów dużych ekspozycji.
8. Zarzut ósmy sprowadzający się do twierdzenia, iż możliwość nałożenia przez stronę pozwaną na stronę skarżącą odsetek wyrównawczych [z powodu przekroczenia limitu dużej ekspozycji] uległa przedawnieniu zgodnie z art. 97 BWG w związku z art. 395 rozporządzenia (UE) nr 575/2013 3 .
9. Zarzut dziewiąty dotyczący błędnego zastosowania przez stronę pozwaną art. 97 ust. 1 BWG w związku z art. 30 lit. a) BWG i art. 395 ust. 1 rozporządzenia (UE) nr 575/2013.
10. Zarzut dziesiąty sprowadzający się do twierdzenia, iż strona skarżąca nie miała zamiaru przekroczenia limitów dużych ekspozycji określonych w art. 395 rozporządzenia nr 575/2013.
11. Zarzut jedenasty sprowadzający się do twierdzenia, iż strona skarżąca nie uzyskała korzyści ani nie uniknęła straty, wymagających wyrównania w związku z przekroczeniem limitów dużych ekspozycji w spornym okresie.
12. Zarzut dwunasty dotyczący nadużycia przez stronę pozwaną przysługujących jej uprawnień dyskrecjonalnych w związku z niezastosowaniem względem strony skarżącej odstępstwa, o którym mowa w art. 396 ust. 1 rozporządzenia nr 575/2013.