Rozdział 5 - Przepisy karne i kary pieniężne - Jakość handlowa artykułów rolno-spożywczych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1980 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 25 września 2023 r.

Rozdział  5

Przepisy karne i kary pieniężne

1. 
Kto:
1)
(uchylony),
2)
(uchylony),
3)
stosuje do oceny lub ustalenia klas jakości artykułów rolno-spożywczych urządzenia, które nie uzyskały pozytywnej opinii właściwej jednostki,
4)
składuje lub transportuje artykuły rolno-spożywcze w sposób niezapewniający utrzymania ich właściwej jakości handlowej,
5)
nie zgłasza wojewódzkiemu inspektorowi podjęcia albo prowadzenia lub zaprzestania prowadzenia działalności w zakresie produkcji, składowania, konfekcjonowania lub obrotu artykułami rolno-spożywczymi,
6)
nie przekazuje organowi Inspekcji, który wystąpił o informacje, o których mowa w art. 12a ust. 5, tych informacji w terminie określonym w art. 12a ust. 6,
7)
będąc rzeczoznawcą, nie wykonuje obowiązku, o którym mowa w:
a)
art. 35 ust. 12,
b)
art. 36a ust. 2a

- podlega karze grzywny.

2. 
Kto:
1)
nie prowadzi klasyfikacji jaj zgodnie z art. 4 rozporządzenia nr 589/2008 oraz pkt II części VI załącznika VII do rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 z dnia 17 grudnia 2013 r. ustanawiającego wspólną organizację rynków produktów rolnych oraz uchylającego rozporządzenia Rady (EWG) nr 922/72, (EWG) nr 234/79, (WE) nr 1037/2001 i (WE) nr 1234/2007 (Dz. Urz. UE L 347 z 20.12.2013, str. 671, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 1308/2013", albo prowadzi ją niezgodnie z tymi przepisami,
2)
nie klasyfikuje, nie pakuje lub nie znakuje jaj zgodnie z art. 6 rozporządzenia nr 589/2008,
3)
nie znakuje opakowań transportowych zgodnie z art. 7 rozporządzenia nr 589/2008,
4)
wprowadza do obrotu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jaja nieoznakowane zgodnie z art. 8 ust. 5 rozporządzenia nr 589/2008,
5)
nie znakuje jaj kodem producenta zgodnie z art. 9 ust. 1 rozporządzenia nr 589/2008,
6)
będąc producentem, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 20 rozporządzenia nr 589/2008,
7)
prowadząc punkt odbioru, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 21 rozporządzenia nr 589/2008,
8)
prowadząc zakład pakowania, nie prowadzi ewidencji zgodnie z art. 22 rozporządzenia nr 589/2008

- podlega karze grzywny.

3. 
(uchylony).
4. 
Kto:
1)
prowadząc rzeźnię:
a)
nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 1 rozporządzenia Komisji (WE) nr 543/2008 z dnia 16 czerwca 2008 r. wprowadzającego szczegółowe przepisy wykonawcze do rozporządzenia Rady (WE) nr 1234/2007 w sprawie niektórych norm handlowych w odniesieniu do mięsa drobiowego (Dz. Urz. UE L 157 z 17.06.2008, str. 46, z późn. zm.), zwanego dalej "rozporządzeniem nr 543/2008",
b)
nie prowadzi systematycznej kontroli zawartości wody wchłoniętej albo prowadzi ją niezgodnie z przepisami art. 16 ust. 1-3 i art. 20 ust. 3 rozporządzenia nr 543/2008 lub nie podejmuje czynności określonych w art. 16 ust. 1-3 i art. 20 ust. 3 rozporządzenia nr 543/2008,
2)
będąc producentem, nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 2 rozporządzenia nr 543/2008,
3)
prowadząc zakład wylęgu drobiu, nie prowadzi lub nie przechowuje dokumentacji albo prowadzi lub przechowuje ją niezgodnie z przepisami art. 12 ust. 4 rozporządzenia nr 543/2008,
4)
prowadząc rzeźnię:
a)
wprowadza do obrotu kurczaki mrożone lub głęboko mrożone, o zawartości wody przekraczającej wartości nieuniknione ze względów technologicznych, oznaczone za pomocą metody analizy opisanej w załączniku VI lub w załączniku VII rozporządzenia nr 543/2008,
b)
wprowadza do obrotu kurczaki mrożone lub głęboko mrożone, oraz:
-
nie pobiera próbek w celu monitorowania wchłaniania wody w procesie schładzania oraz zawartości wody w kurczakach mrożonych lub głęboko mrożonych,
-
nie rejestruje lub nie przechowuje przez okres jednego roku wyników kontroli, o której mowa w art. 15 ust. 2 tiret drugie rozporządzenia nr 543/2008,
-
nie oznakowuje każdej partii w sposób umożliwiający ustalenie daty produkcji lub nie zamieszcza daty produkcji partii w dokumentacji produkcji,
c)
nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 20 ust. 2 rozporządzenia nr 543/2008

- podlega karze grzywny.

4a. 
(uchylony).
4b. 
Kto:
1)
prowadzi klasyfikację tusz wieprzowych lub wołowych nie posiadając uprawnień rzeczoznawcy,
2)
wykonuje czynności związane z klasyfikacją lub ustalaniem masy tusz wieprzowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części B załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub
b)
art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. b rozporządzenia 2017/1182,
3)
wykonuje czynności związane z klasyfikacją lub ustalaniem masy tusz wołowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części A załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub
b)
art. 1, art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. a oraz załączniku I do rozporządzenia 2017/1182 lub art. 5 rozporządzenia wykonawczego Komisji (UE) 2017/1184 z dnia 20 kwietnia 2017 r. ustanawiającego zasady stosowania rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 1308/2013 w odniesieniu do unijnych skal klasyfikacji tusz wołowych, wieprzowych i baranich oraz raportowania cen rynkowych niektórych kategorii tusz i żywych zwierząt (Dz. Urz. UE L 171 z 04.07.2017, str. 103), zwanego dalej "rozporządzeniem 2017/1184", lub załączniku do tego rozporządzenia,
4)
nie dokumentuje w sposób określony w przepisach o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych albo niewłaściwie dokumentuje czynności z zakresu klasyfikacji lub ustalania masy tusz wieprzowych lub wołowych

- podlega karze grzywny.

4c. 
Kto, prowadząc rzeźnię świń:
1)
poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wieprzowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w części B załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013 lub art. 6 ust. 1, art. 7 ust. 1, ust. 3 lit. b i ust. 4 lit. a lub art. 12 ust. 1 lit. b i ust. 2 rozporządzenia 2017/1182,
2)
nie przechowuje dokumentacji z czynności nadawania klas tuszom wieprzowym przez okres, o którym mowa w art. 36 ust. 5,
3)
nie poddaje klasyfikacji tusz wieprzowych metodami klasyfikacji zatwierdzonymi decyzją Komisji 2005/240/WE z dnia 11 marca 2005 r. zatwierdzającą metody klasyfikacji tusz wieprzowych w Polsce (Dz. Urz. UE L 74 z 19.03.2005, str. 62, z późn. zm.),
4)
nie znakuje tusz wieprzowych zgodnie z art. 8 rozporządzenia 2017/1182 lub przepisami o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych dotyczącymi szczegółowych warunków ustalania i sposobu oznaczania klas jakości handlowej tusz wieprzowych oraz tusz wołowych w zakresie oznaczania tusz wieprzowych,
5)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 15a ust. 3c lub 3d, w terminie określonym w art. 15a ust. 3e,
6)
nie przekazuje dostawcy zwierząt wyników klasyfikacji tusz wieprzowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia 2017/1184,
7) 
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2017/1182

- podlega karze grzywny.

4d. 
Kto, prowadząc rzeźnię bydła:
1)
poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wołowych niezgodnie z wymaganiami określonymi w:
a)
części A załącznika IV do rozporządzenia nr 1308/2013,
b)
art. 1, art. 6 ust. 1 i 3, art. 7 ust. 1 i ust. 3 lit. a i art. 12 rozporządzenia 2017/1182 oraz załączniku I do tego rozporządzenia,
ba)
art. 5 rozporządzenia 2017/1184 lub załączniku do tego rozporządzenia,
c)
(uchylona),
2)
nie przechowuje dokumentacji z czynności nadawania klas tuszom wołowym w okresie, o którym mowa w art. 36 ust. 5,
3)
nie przekazuje dostawcy zwierząt wyników klasyfikacji tusz wołowych zgodnie z art. 1 rozporządzenia 2017/1184,
4)
nie znakuje tusz wołowych zgodnie z art. 8 rozporządzenia 2017/1182 lub przepisami o jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych dotyczącymi szczegółowych warunków ustalania i sposobu oznaczania klas jakości handlowej tusz wieprzowych oraz tusz wołowych w zakresie oznaczania tusz wołowych,
5)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 15a ust. 3c lub 3d, w terminie określonym w art. 15a ust. 3e,
6)
nie dopełnia obowiązku, o którym mowa w art. 12 ust. 1 lit. b rozporządzenia 2017/1182,
7)
stosuje do klasyfikacji tusz wołowych metodę automatycznej klasyfikacji, o której mowa w art. 10 ust. 1 rozporządzenia 2017/1182, która nie uzyskała zatwierdzenia na podstawie art. 15b ust. 7;

- podlega karze grzywny.

4e. 
Kto:
1)
prowadząc rzeźnię, nie klasyfikuje bydła w wieku poniżej 12. miesiąca życia zgodnie z pkt II części I załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013,
2)
nie znakuje zgodnie z pkt III i IV części I załącznika VII do rozporządzenia nr 1308/2013 mięsa z pkt I części I załącznika VII do tego rozporządzenia

- podlega karze grzywny.

5. 
Orzekanie w sprawach o czyny, o których mowa w ust. 1-4e, następuje w trybie przepisów Kodeksu postępowania w sprawach o wykroczenia.
1. 
Kto:
1)
uniemożliwia organowi Inspekcji przeprowadzanie kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary;
2)
utrudnia organowi Inspekcji przeprowadzanie kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do piętnastokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary;
3)
wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze nieodpowiadające jakości handlowej określonej w przepisach o jakości handlowej lub deklarowanej przez producenta w oznakowaniu tych artykułów, podlega karze pieniężnej w wysokości do pięciokrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie tych artykułów rolno-spożywczych do obrotu, nie niższej jednak niż 500 zł;
4)
wprowadza do obrotu artykuły rolno-spożywcze zafałszowane, podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 1000 zł;
5)
będąc do tego obowiązanym, nie poddaje klasyfikacji lub ustalaniu masy tusz wieprzowych lub wołowych, podlega karze pieniężnej w wysokości nie wyższej niż 10% przychodu osiągniętego w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 1000 zł.
6)
nie wykonuje obowiązków, o których mowa w art. 7 ust. 3 lub 4, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 200 zł;
7)
nie wykonuje decyzji, o których mowa w art. 29 ust. 1, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnej wartości korzyści majątkowej uzyskanej, lub która mogłaby zostać uzyskana przez wprowadzenie do obrotu artykułów rolno-spożywczych będących przedmiotem tych decyzji, nie niższej jednak niż 500 zł;
8)
wprowadza do obrotu materiał lub wyrób przeznaczony do kontaktu z żywnością niespełniające wymagań określonych w art. 3 ust. 2 rozporządzenia (WE) nr 1935/2004 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 27 października 2004 r. w sprawie materiałów i wyrobów przeznaczonych do kontaktu z żywnością oraz uchylającego dyrektywy 80/590/EWG i 89/109/EWG, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższej jednak niż 500 zł.
2. 
Kto nie usunął nieprawidłowości stwierdzonych podczas kontroli, o których mowa w ustawie, lub kontroli przeprowadzanych na podstawie przepisów odrębnych, w terminie określonym w zaleceniach pokontrolnych, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.
3. 
Kto wprowadza ponownie do obrotu produkt tego samego rodzaju, który nie odpowiada jakości handlowej ze względu na tę samą wadę, podlega karze pieniężnej ustalonej - w zależności od stwierdzonej wady - zgodnie z ust. 1 pkt 3 lub 4, podwyższonej o wysokość kar nałożonych w okresie 24 miesięcy przed dniem rozpoczęcia kontroli.
3a. 
Kto bez zgody wojewódzkiego inspektora zmienia sposób zabezpieczeń, o których mowa w art. 27 ust. 1 pkt 1 i 2 oraz ust. 2 i 3, albo je zdejmuje, podlega karze pieniężnej w wysokości do trzykrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary.
4. 
Kary pieniężne, o których mowa w ust. 1-3a. wymierza, w drodze decyzji, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor właściwy ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.
4a. 
Informacje zawarte w decyzjach wydanych na podstawie ust. 1 pkt 4 podaje się do publicznej wiadomości, z pominięciem informacji stanowiących tajemnicę przedsiębiorstwa.
5. 
Ustalając wysokość kary pieniężnej, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor uwzględnia stopień szkodliwości czynu, zakres naruszenia, dotychczasową działalność podmiotu działającego na rynku artykułów rolno-spożywczych i wielkość jego obrotów oraz przychodu, a także wartość kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych.
5a. 
Przed ustaleniem wysokości kary pieniężnej Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor może żądać okazania dokumentów związanych z ustaleniem okoliczności, o których mowa w ust. 5, w szczególności dotyczących obrotów, przychodu i wartości kontrolowanych artykułów rolno-spożywczych.
5b. 
W przypadku gdy przedsiębiorca nie uzyskał przychodu w roku rozliczeniowym poprzedzającym rok nałożenia kary, przy wymierzaniu kary pieniężnej na podstawie ust. 1 pkt 4 lub 5 Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor wymierza karę pieniężną w wysokości do dwudziestokrotnego przeciętnego wynagrodzenia za rok poprzedzający rok nałożenia kary, nie niższą jednak niż 1000 zł.
5c. 
W przypadku niskiego stopnia szkodliwości czynu, niewielkiego zakresu naruszenia lub braku stwierdzenia istotnych uchybień w dotychczasowej działalności podmiotu można odstąpić od wymierzenia kar pieniężnych, o których mowa w ust. 1-3a.
5d. 
O odstąpieniu od wymierzenia kar pieniężnych, o którym mowa w ust. 5c, rozstrzyga, w drodze decyzji, Główny Inspektor albo wojewódzki inspektor.
6. 
Termin zapłaty kary pieniężnej wynosi 30 dni od dnia, w którym decyzja o wymierzeniu kary stała się ostateczna.
7. 
Kary pieniężne są wpłacane na rachunek bankowy odpowiednio Głównego Inspektoratu Jakości Handlowej Artykułów Rolno-Spożywczych albo wojewódzkiego inspektoratu jakości handlowej artykułów rolno-spożywczych.
8. 
W zakresie nieuregulowanym w niniejszej ustawie oraz w Kodeksie postępowania administracyjnego do kar pieniężnych stosuje się odpowiednio przepisy działu III ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, z tym że uprawnienia organów podatkowych przysługują Głównemu Inspektorowi albo wojewódzkiemu inspektorowi właściwemu ze względu na miejsce przeprowadzenia kontroli.

Jeżeli naruszenie, o którym mowa w art. 40a ust. 1 pkt 3 lub 4 lub ust. 3, wyczerpuje jednocześnie znamiona naruszenia, o którym mowa w art. 56 ustawy z dnia 9 marca 2023 r. o rejestracji i ochronie nazw pochodzenia, oznaczeń geograficznych oraz gwarantowanych tradycyjnych specjalności produktów rolnych i środków spożywczych, win lub napojów spirytusowych oraz o produktach tradycyjnych, lub art. 24 ust. 1 pkt 4, 5 lub 6 lub ust. 2 ustawy z dnia 23 czerwca 2022 r. o rolnictwie ekologicznym i produkcji ekologicznej, karę pieniężną nakłada się na podstawie przepisów niniejszej ustawy.