Dział 3 - Pomiar statku - Kodeks morski.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.1309 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 10 lipca 2023 r.

Dział  III

Pomiar statku

§  1. 
Pomiar statku polega na ustaleniu jego pojemności brutto i netto oraz wymiarów głównych (rejestrowych).
§  2. 
Pomiaru statku dokonuje organ pomiarowy, wydając na jego podstawie świadectwo pomiarowe.
§  1. 
Do pomiaru statków stosuje się postanowienia Międzynarodowej konwencji o pomierzaniu pojemności statków, sporządzonej w Londynie dnia 23 czerwca 1969 r. (Dz. U. z 1983 r. poz. 247), zwanej dalej "Konwencją o pomierzaniu", wraz ze zmianami obowiązującymi od daty ich wejścia w życie w stosunku do Rzeczypospolitej Polskiej, podanymi do publicznej wiadomości we właściwy sposób, oraz przepisy niniejszego działu.
§  2. 
Międzynarodowym świadectwem pomiarowym, w rozumieniu przepisów Kodeksu morskiego, jest świadectwo pomiarowe wydane na podstawie Konwencji o pomierzaniu bądź innej umowy międzynarodowej w tym zakresie, której stroną jest Rzeczpospolita Polska.
§  1. 
Obowiązkowemu pomiarowi podlega statek o polskiej przynależności.
§  2. 
Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej może zwolnić, w drodze rozporządzenia, niektóre rodzaje statków o polskiej przynależności z obowiązkowego pomiaru. Nie dotyczy to statków uprawiających żeglugę poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
§  3. 
Statek o obcej przynależności zawijający do portu polskiego, nieposiadający świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2, może być, na mocy decyzji dyrektora właściwego urzędu morskiego, poddany pomiarowi.
§  1. 
Każdy statek może być poddany pomiarowi na wniosek właściciela, armatora lub kapitana.
§  2. 
Wpis do rejestru okrętowego danych o pojemności i wymiarach rejestrowych statku następuje wyłącznie na podstawie świadectwa pomiarowego wydanego przez polski organ pomiarowy bądź świadectwa pomiarowego, o którym mowa w art. 41 § 2.
§  1. 
Świadectwo pomiarowe wydawane jest bez określenia terminu jego ważności, chyba że przepisy szczególne stanowią inaczej.
§  2. 
Świadectwo pomiarowe traci ważność, jeżeli statek, któremu zostało wydane:
1)
zostanie tak zmieniony, że nie odpowiada danym zawartym w świadectwie w zakresie pojemności i wymiarów rejestrowych;
2)
zatonie lub ulegnie zniszczeniu, zaginie bądź utraci charakter statku morskiego;
3)
zmieni przynależność, z zastrzeżeniem wyjątków przewidzianych w umowach międzynarodowych, których Rzeczpospolita Polska jest stroną.

Statek podlegający obowiązkowemu pomiarowi może być, w celu kontroli, poddany ponownemu pomiarowi.

§  1. 
Kontrola statku zawijającego do portu polskiego pod banderą państwa będącego stroną Konwencji o pomierzaniu lub innej umowy międzynarodowej o wzajemnym uznawaniu dokumentów pomiarowych, której stroną jest Rzeczpospolita Polska, ogranicza się do sprawdzenia:
1)
czy statek posiada ważne świadectwo pomiarowe odpowiadające postanowieniom umowy międzynarodowej, na podstawie której zostało wydane;
2)
czy zasadnicza charakterystyka statku odpowiada danym zawartym w tym świadectwie.
§  2. 
Kontrola, o której mowa w § 1, nie może powodować przetrzymania statku.
§  1. 
Za pomiar statku pobiera się opłaty pomiarowe.
§  2. 
Nie pobiera się opłat pomiarowych za pomiar kontrolny, jeżeli wynik pomiaru okaże się zgodny z danymi zawartymi w świadectwie pomiarowym.
§  1. 
Organami pomiarowymi są dyrektorzy urzędów morskich.
§  2. 
Zadania organu pomiarowego mogą zostać powierzone zgodnie z przepisami o bezpieczeństwie morskim.

Minister właściwy do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1)
zakres działania organu pomiarowego,
2)
sposób pomierzania, w tym także statków, do których nie stosuje się postanowień Konwencji o pomierzaniu,
3)
tryb postępowania pomiarowego i kontrolnego,
4)
wzory świadectw pomiarowych oraz wysokość opłat pomiarowych,

uwzględniając zasady praktyki międzynarodowej w tym zakresie.