Art. 232. - Kodeks wojskowego postępowania karnego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1936.76.537

Akt utracił moc

Wersja od: 31 lipca 1939 r.

Art.  232.

§ 1. Jeżeli zajdzie potrzeba dokonania czynności, której wedle wszelkiego prawdopodobieństwa nie będzie można powtórzyć na rozprawie głównej, należy w miarę możności o terminie czynności zawiadomić prokuratora wojskowego, oskarżyciela prywatnego oraz oskarżonego lub jego obrońcę. Oskarżonego aresztowanego sprowadza się wtedy tylko, gdy prowadzący dochodzenie lub wojskowy sędzia śledczy uzna to za niezbędne.

§ 2. Strony, o ile się stawia, mają prawo być obecne przy tej czynności i zadawać pytania świadkom i biegłym. Niestawiennictwo stron nie wstrzymuje czynności.

§ 3. Stronę, której nie zawiadomiono zawczasu o terminie czynności, należy zawiadomić o jej dokonaniu.

§ 4. Przepis § 1, 2, 3, należy stosować również przy czynnościach sądowych w toku dochodzenia.