Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF). Berno.1980.05.09.
Dz.U.2007.100.674 t.j.
Akt obowiązującyPROTOKÓŁ
z dnia 3 czerwca 1999 r.
wprowadzający zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. *
PREZYDENT RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
podaje do powszechnej wiadomości:
W dniu 3 czerwca 1999 r. został sporządzony w Wilnie Protokół wprowadzający zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Protokół 1999), w następującym brzmieniu:
Protokół
z dnia 3 czerwca 1999 roku
wprowadzający zmiany do Konwencji
o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF)
z dnia 9 maja 1980 roku
(Protokół 1999)
Na podstawie art. 6 i 19 § 2 Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami, sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 roku, zwanej dalej "COTIF 1980" odbyło się w Wilnie w dniach od 26 maja do 3 czerwca 1999 roku piąte Zgromadzenie Ogólne Międzyrządowej Organizacji Międzynarodowych Przewozów Kolejami (OTIF).
- Przekonane o potrzebie i użyteczności organizacji międzyrządowej zajmującej się na szczeblu państw, w takim zakresie w jakim jest to możliwe, wszelkimi zagadnieniami międzynarodowego przewozu kolejami,
- biorąc w tym celu pod uwagę, iż Konwencja COTIF 1980 ma zastosowanie do 39 państw w Europie, Azji i Afryce oraz przedsiębiorstw kolejowych w tych państwach, najbardziej właściwą organizacją jest OTIF,
- biorąc pod uwagę potrzebę doskonalenia COTIF 1980, w szczególności Przepisów ujednoliconych CIV i Przepisów ujednoliconych CIM, w celu ich dostosowania do nowych potrzeb międzynarodowego przewozu kolejami,
- biorąc pod uwagę, że w międzynarodowej komunikacji kolejowej bezpieczeństwo przewozu towarów niebezpiecznych wymaga przekształcenia RID w system prawa publicznego, którego stosowanie nie będzie już zależało od zawarcia umowy przewozu podlegającej Przepisom ujednoliconym CIM,
- biorąc pod uwagę, że po podpisaniu Konwencji w dniu 9 maja 1980 roku w znacznej ilości Państw Członkowskich nastąpiły przemiany polityczne, gospodarcze i prawne, które powinny skutkować ustanowieniem i rozwijaniem przepisów ujednoliconych obejmujących inne, ważne dla międzynarodowej komunikacji kolejowej dziedziny prawa,
- biorąc pod uwagę, iż ze względu na szczególne zainteresowanie społeczne, państwa powinny przyjąć bardziej skuteczne środki w celu usunięcia przeszkód utrudniających przekraczanie granic w międzynarodowej komunikacji kolejowej,
- biorąc pod uwagę, że dla międzynarodowego przewozu kolejami istotne znaczenie ma aktualizowanie istniejących wielostronnych, międzynarodowych Konwencji i umów dotyczących kolejnictwa oraz ich odpowiednie włączanie do Konwencji,
Zgromadzenie Ogólne postanowiło, co następuje:
Nowe brzmienie Konwencji
COTIF 1980 zostaje zmieniona zgodnie z brzmieniem podanym w załączniku, stanowiącym integralną część niniejszego Protokołu.
Depozytariusz tymczasowy
oraz wykonuje inne funkcje depozytariusza, określone w części VII Konwencji Wiedeńskiej o prawie traktatów z dnia 23 maja 1969 roku.
Podpisanie, ratyfikacja, przyjęcie, zatwierdzenie, przystąpienie
Wejście w życie
Oświadczenia i zastrzeżenia
Oświadczenia i zastrzeżenia przewidziane w art. 42 § 1 Konwencji w jej nowym brzmieniu, stanowiącym załącznik do niniejszego Protokołu, mogą być dokonane lub złożone w każdym czasie, nawet przed wejściem w życie niniejszego Protokołu. Nabierają one mocy z chwilą wejścia w życie niniejszego Protokołu.
Postanowienia przejściowe
Lit. a do c dotyczą roku, w którym niniejszy Protokół wejdzie w życie oraz roku poprzedzającego.
Postanowienie niniejsze nie ma zastosowania do Państw Członkowskich zalegających z wpłatą minimalnego udziału, którą w każdym przypadku, należy dokonać.
Teksty Protokołu
Na dowód czego niżej podpisani, należycie upoważnieni przez swoje Rządy podpisali niniejszy Protokół.
Sporządzono w Wilnie dnia 3 czerwca 1999 roku w jednym egzemplarzu oryginalnym w językach angielskim, francuskim i niemieckim; który zostaje zdeponowany w archiwach OTIF. Uwierzytelnione kopie będą doręczone każdemu z Państw Członkowskich.
Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9 maja 1980 roku w brzmieniu przyjętym Protokołem zmian z dnia 3 czerwca 1999 roku
Konwencja o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9 maja 1980 roku w brzmieniu przyjętym Protokołem zmian z dnia 3 czerwca 1999 roku
Tytuł I
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Organizacja międzyrządowa
Cel Organizacji
1. umowy o przewozie osób i towarów w międzynarodowej bezpośredniej komunikacji kolejowej, łącznie z przewozem uzupełniającym innymi środkami transportu a stanowiącym przedmiot jednej umowy,
2. umowy o użytkowaniu wagonów, jako środka transportu w międzynarodowej komunikacji kolejowej,
3. umowy o użytkowaniu infrastruktury w międzynarodowej komunikacji kolejowej,
4. przewóz towarów niebezpiecznych w międzynarodowej komunikacji kolejowej;
Współpraca międzynarodowa
Przyjmowanie i przekazywanie zadań
Szczególne zobowiązania Państw Członkowskich
Przepisy ujednolicone
Definicja pojęcia "Konwencja"
W poniższych postanowieniach wyrażenie "Konwencja" obejmuje właściwą Konwencję, Protokół, o którym mowa w art. 1 § 4 oraz załączniki wymienione w art. 6, wraz z ich aneksami.
Tytuł II
Postanowienia wspólne
Postanowienia wspólne
Prawo krajowe
Jednostka obrachunkowa
Postanowienia dodatkowe
Kaucja sądowa
Nie można wymagać złożenia kaucji sądowej dla zabezpieczenia pokrycia kosztów sądowych wniesionych na podstawie Przepisów ujednoliconych CIV, Przepisów ujednoliconych CIM, Przepisów ujednoliconych CUV lub Przepisów ujednoliconych CUI.
Wykonanie orzeczeń. Zajęcia
Tytuł III
Struktura i działalność
Struktura i działalność
Organy
Zgromadzenie Ogólne
Komitet Administracyjny
Komisje
Komisja Rewizyjna
Komisja Ekspertów RID
Komisja Ułatwień Przewozów Kolejowych
Komisja Ekspertów Technicznych
Sekretarz Generalny
Personel Organizacji
Prawa i obowiązki personelu Organizacji określa statut personelu ustalony przez Komitet Administracyjny, zgodnie z art. 15 § 5 lit. c).
Biuletyn
Listy linii
Tytuł IV
Finanse
Finanse
Plan pracy. Budżet. Rozliczenie finansowe. Sprawozdanie z działalności
Finansowanie wydatków
Postanowienia niniejsze nie dotyczą art. 4 § 3.
Kontrola finansowa
"Sprawdziłem sprawozdania finansowe Organizacji za okres budżetowy, który zakończył się dnia 31 grudnia ... Sprawdzenie obejmowało ogólną analizę metod księgowania i kontrolę dokumentów finansowych oraz innych dokumentów, których sprawdzenie w danych okolicznościach uznałem za konieczne." W zależności od okoliczności, powyższe oświadczenie stwierdza, że:
1. informacje niezbędne dla właściwej interpretacji i oceny rachunków,
2. wszelkie kwoty, które powinny być pobrane, lecz nie zostały zaksięgowane na koncie,
3. wszelkie kwoty będące przedmiotem normalnego lub warunkowego zobowiązania płatniczego, które nie zostały zaksięgowane lub nie zostały uwzględnione w sprawozdaniu finansowym,
4. wydatki, w odniesieniu do których nie przedłożono wystarczających dokumentów księgowych,
5. informacje, czy księgi rachunkowe są prowadzone we właściwej i należytej formie; należy zwrócić uwagę na przypadki, w których prezentacja sprawozdań finansowych odbiega od ogólnie znanych i stosowanych zasad księgowości;
1. przypadki oszustwa lub domniemania oszustwa,
2. niegospodarność lub niewłaściwe użycie funduszy lub innych składników majątku Organizacji (nawet gdy rachunki dotyczące tej operacji były prowadzone właściwie),
3. wydatki, mogące spowodować w przyszłości powstanie znacznych kosztów dla Organizacji,
4. każda ogólna lub szczególna wadliwość w systemie kontroli wpływów i wydatków lub zaopatrzenia i wyposażenia,
5. wydatki, niezgodne z intencjami Komitetu Administracyjnego, z uwzględnieniem zmian wynikających z właściwie przeprowadzonych przeniesień wewnątrz budżetu,
6. przekroczenie wydatków, z uwzględnieniem zmian wynikających z właściwie przeprowadzonych przeniesień wewnątrz budżetu,
7. wydatki niezgodne z celem, na który zostało wydane upoważnienie,
Ponadto, sprawozdanie może wykazywać operacje zaksięgowane w poprzednim okresie budżetowym, i na temat których uzyskano nowe informacje lub odnotowywać operacje, które powinny być wykonane w późniejszym okresie budżetowym i o których wydaje się iż, powinien być uprzednio poinformowany Komitet Administracyjny.
Tytuł V
Arbitraż
Arbitraż
Kompetencje
Umowa arbitrażowa. Rejestracja
Strony sporu zawierają umowę arbitrażową, wyszczególniając:
Umowa arbitrażowa powinna być podana do wiadomości Sekretarzowi Generalnemu odpowiedzialnemu za rejestrację.
Arbitrzy
Procedura. Koszty
Przedawnienie. Wykonalność
Tytuł VI
Zmiana Konwencji
Zmiana Konwencji
Kompetencje
Jeżeli przedłożono propozycje zmian przepisów należących do właściwości Komisji Rewizyjnej zgodnie z lit. a do g, jedna trzecia państw reprezentowanych w Komisji może zażądać, aby powyższe propozycje zostały przedłożone do decyzji Zgromadzeniu Ogólnemu.
Postanowienia Zgromadzenia Ogólnego
Postanowienia komisji
Tytuł VII
Postanowienia końcowe
Postanowienia końcowe
Depozytariusz
Przystąpienie do Konwencji
Przystąpienie regionalnych organizacji integracji gospodarczej
Członkowie stowarzyszeni
Zawieszenie członkostwa
Wypowiedzenie Konwencji
Oświadczenia i zastrzeżenia do Konwencji
Rozwiązanie Organizacji
Przepisy przejściowe
W przypadkach, o których mowa w art. 34 § 7, art. 35 § 4, art. 41 § 1 i art. 42, prawo obowiązujące w czasie zawarcia umów zgodnie z Przepisami ujednoliconymi CIV, Przepisami ujednoliconymi CIM, Przepisami ujednoliconymi CUI i Przepisami ujednoliconymi CUV, stosuje się do istniejących umów.
Teksty Konwencji
Protokół o przywilejach i immunitetach Międzyrządowej Organizacji Międzynarodowych Przewozów Kolejowych (OTIF)
Protokół o przywilejach i immunitetach Międzyrządowej Organizacji Międzynarodowych Przewozów Kolejowych (OTIF)
Immunitet sądowy, egzekucyjny i zajęcia
Ochrona przed wywłaszczeniem
Jeżeli wywłaszczenie jest konieczne w celach użyteczności publicznej, należy poczynić wszelkie odpowiednie kroki zmierzające do niedopuszczenia do tego, aby wywłaszczenie stało się przeszkodą w wykonywaniu działalności Organizacji. Powinno być również wypłacone odszkodowanie z góry, szybko i w odpowiedniej wysokości.
Zwolnienia od podatków
Zwolnienia od opłat i podatków
Czynności urzędowe
Czynnościami urzędowymi Organizacji, w rozumieniu niniejszego Protokołu, są czynności odpowiadające celom, określonym w art. 2 Konwencji.
Operacje walutowe
Organizacja może przyjmować i przechowywać wszelkie fundusze, dewizy, gotówkę lub papiery wartościowe. Może ona swobodnie dysponować nimi na wszelkie cele przewidziane w Konwencji, jak również może mieć konta w dowolnej walucie w zakresie koniecznym do wywiązywania się z przyjętych zobowiązań.
Przekazywanie informacji
W zakresie urzędowej wymiany informacji i przekazywania wszystkich swych dokumentów, Organizacji przysługuje traktowanie co najmniej takie samo jak to, które przysługuje innym podobnym organizacjom międzynarodowym ze strony każdego Państwa Członkowskiego.
Przywileje i immunitety przedstawicieli państw
Przedstawiciele Państw Członkowskich korzystają w trakcie pełnienia funkcji i w czasie podróży służbowych z następujących przywilejów i immunitetów na terytorium każdego Państwa Członkowskiego:
Przywileje i immunitety członków personelu Organizacji
Pracownicy Organizacji korzystają w trakcie sprawowania swych funkcji z następujących przywilejów i immunitetów na terytorium każdego Państwa Członkowskiego:
Przywileje i immunitety ekspertów
Powołani przez Organizację eksperci korzystają w trakcie pełnienia swych funkcji przy Organizacji lub wykonywania dla niej określonych zadań z następujących przywilejów i immunitetów, jeśli są one niezbędne do wykonywania obowiązków, włącznie z podróżami dokonywanymi w ramach wykonywania tych obowiązków bądź w trakcie przebywania na delegacjach:
Cel przyznanych przywilejów i immunitetów
Zapobieganie nadużyciom
Traktowanie własnych obywateli
Żadne z Państw Członkowskich nie jest obowiązane do przyznawania przywilejów i immunitetów wymienionych w niniejszym protokole:
swym własnym obywatelom lub też osobom mającym stałe miejsce zamieszkania w tym państwie.
Porozumienia dodatkowe
Organizacja może zawrzeć z jednym lub kilkoma Państwami Członkowskimi porozumienia dodatkowe w celu zastosowania postanowień niniejszego Protokołu w odniesieniu do danego Państwa Członkowskiego lub danych Państw Członkowskich, jak również innych porozumień mających na celu zapewnienie sprawnego działania Organizacji.
Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu osób kolejami
(CIV- załącznik A do Konwencji)
Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu osób kolejami
(CIV- załącznik A do Konwencji)
Tytuł I
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Zakres stosowania
Oświadczenie traci swoją moc, gdy państwo przestaje być stroną umowy, o której mowa w § 6, zdanie pierwsze.
Zastrzeżenia dotyczące odpowiedzialności przewoźnika za śmierć i zranienie podróżnych
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych, wyrażenie:
Wyjątki od zakresu stosowania
Prawo obowiązujące
Jeżeli niniejsze Przepisy ujednolicone nie stanowią inaczej, jakiekolwiek postanowienie umowy przewozu mogące, bezpośrednio lub pośrednio uchylać ich stosowanie jest nieważne. Nieważność takiego postanowienia nie wpływa na ważność pozostałych postanowień umowy przewozu. Jednakże przewoźnik może przyjąć na siebie większą odpowiedzialność i szersze zobowiązania od określonych w niniejszych Przepisach ujednoliconych.
Tytuł II
Zawarcie i wykonanie umowy przewozu
Zawarcie i wykonanie umowy przewozu
Umowa przewozu
Bilet
Opłata i zwrot należności za przejazd
Prawo przewozu. Wyłączenie z przewozu
Podróżni ci nie mają prawa żądać zwrotu opłaty za bilet ani opłaty uiszczonej za przewóz ich bagażu.
Załatwianie formalności administracyjnych
Podróżny jest zobowiązany zastosować się do przepisów wydawanych prze władze celne i inne władze administracyjne.
Odwołanie i opóźnienie pociągu. Utrata połączenia
Przewoźnik obowiązany jest w danym wypadku poświadczyć na bilecie odwołanie pociągu lub utratę połączenia.
Tytuł III
Przewóz bagażu podręcznego, zwierząt, przesyłek bagażowych i pojazdów samochodowych
Przewóz bagażu podręcznego, zwierząt, przesyłek bagażowych i pojazdów samochodowych
Rozdział I
Postanowienia wspólne
Postanowienia wspólne
Przedmioty i zwierzęta dopuszczone do przewozu
Kontrola
Przestrzeganie przepisów administracyjnych
Podczas podróży podróżny jest obowiązany zastosować się do przepisów wydawanych przez władze celne i inne władze administracyjne w czasie przewozu, zarówno w odniesieniu do przewozu jego osoby, jak i przewożonych przez niego przedmiotów (bagaż podręczny, przesyłki bagażowe, pojazdy wraz z ich ładunkiem) i zwierząt. Podróżny powinien być obecny przy sprawdzaniu tych przedmiotów, chyba że ustawy i przepisy danego Państwa dopuszczają wyjątki w tym zakresie.
Rozdział II
Bagaż podręczny i zwierzęta
Bagaż podręczny i zwierzęta
Nadzór
Nadzór nad przewożonymi przez siebie bagażem podręcznym i zwierzętami należy do podróżnego.
Rozdział III
Przesyłki bagażowe
Przesyłki bagażowe
Nadanie przesyłki bagażowej
Kwit bagażowy
Nadanie i przewóz
Uiszczenie opłaty za przewóz bagażu
Opłatę za przewóz przesyłki bagażowej uiszcza się w chwili jego nadania chyba, że podróżny i przewoźnik ustalili inaczej.
Oznakowanie bagażu
Podróżny obowiązany jest podać na każdej sztuce przesyłki bagażowej w dobrze widocznym miejscu i w sposób wystarczająco trwały:
Prawo dysponowania przesyłką bagażową
Wydanie
jeżeli czynności te zostały dokonane zgodnie z przepisami obowiązującymi w miejscu wydania
Rozdział IV
Pojazdy samochodowe
Pojazdy samochodowe
Warunki przewozu
Postanowienia szczególne dotyczące przewozu pojazdów, zawarte w Ogólnych warunkach przewozu określają w szczególności: warunki przyjęcia do przewozu, nadania, załadunku i przewozu, warunki wyładunku i wydania, oraz obowiązki podróżnego.
Kwit przewozowy
Obowiązujące prawo
Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego rozdziału, postanowienia Rozdziału III dotyczące przewozu przesyłki bagażowej stosuje się do przewozu pojazdów samochodowych.
Tytuł IV
Odpowiedzialność przewoźnika
Odpowiedzialność przewoźnika
Rozdział I
Odpowiedzialność za śmierć i zranienie podróżnych
Odpowiedzialność za śmierć i zranienie podróżnych
Podstawa odpowiedzialności
Odszkodowanie w razie śmierci
Odszkodowanie w razie zranienia
W razie zranienia lub wszelkiego innego naruszenia fizycznego lub umysłowego stanu zdrowia podróżnego, odszkodowanie obejmuje:
Naprawienie innych szkód wynikających z obrażeń ciała
Prawo krajowe określa, czy i w jakiej mierze przewoźnik jest zobowiązany do odszkodowania za szkody wynikające z obrażeń ciała, inne niż te, o których mowa w art. 27 i 28.
Forma i kwota odszkodowania za śmierć i zranienie
Inne środki transportu
Rozdział II
Odpowiedzialność w razie niedotrzymania rozkładu jazdy
Odpowiedzialność w razie niedotrzymania rozkładu jazdy
Odpowiedzialność w razie odwołania pociągu, jego opóźnienia lub utraty połączenia
Rozdział III
Odpowiedzialność za szkody powstałe podczas przewozu bagażu podręcznego, zwierząt, przesyłek bagażowych i pojazdów samochodowych
Odpowiedzialność za szkody powstałe podczas przewozu bagażu podręcznego, zwierząt, przesyłek bagażowych i pojazdów samochodowych
Dział 1
Bagaż podręczny i zwierzęta
Bagaż podręczny i zwierzęta
Odpowiedzialność
Ograniczenie odszkodowania w razie uszkodzenia lub utraty rzeczy
Jeżeli przewoźnik odpowiada na podstawie art. 33 § 1, to górna granica odszkodowania wynosi 1.400 jednostek obrachunkowych dla każdego podróżnego.
Zwolnienie od odpowiedzialności
Przewoźnik nie odpowiada wobec podróżnego za szkody powstałe wskutek nie zastosowania się podróżnego do przepisów celnych i przepisów innych władz administracyjnych.
Dział 2
Przesyłki bagażowe
Przesyłki bagażowe
Zakres odpowiedzialności
Ciężar dowodu
Kolejni przewoźnicy
Jeżeli przewóz będący przedmiotem jednej umowy przewozu i wykonywany jest przez kilku kolejnych przewoźników, każdy z przewoźników przyjmując przesyłkę bagażową wraz z kwitem bagażowym lub pojazd samochodowy z kwitem przewozowym, uczestniczy, w zakresie w jakim to dotyczy przewiezienia przesyłki bagażowej lub pojazdu samochodowego, w umowie przewozu, stosownie do warunków określonych w kwicie bagażowym lub w kwicie przewozowym oraz przyjmuje wynikające z niej obowiązki. W tym przypadku, każdy przewoźnik odpowiada za wykonanie przewozu na całej drodze aż do wydania.
Przewoźnicy podwykonawcy
Domniemanie zaginięcia
Odszkodowanie w razie zaginięcia przesyłki bagażowej
Sposób odszkodowania za brakujący kilogram lub sztukę przesyłki bagażowej ustalają Ogólne warunki przewozu.
Odszkodowanie w razie uszkodzenia przesyłki bagażowej
Odszkodowanie za opóźnienie w wydaniu przesyłki bagażowej
Sposób odszkodowania za kilogram lub sztukę przesyłki bagażowej ustalają Ogólne warunki przewozu.
Dział 3
Pojazdy samochodowe
Pojazdy samochodowe
Odszkodowanie w razie opóźnienia
Odszkodowanie w razie zaginięcia
W razie całkowitego lub częściowego zaginięcia pojazdu, odszkodowanie, które ma być wypłacone osobie uprawnionej za udowodnioną szkodę, jest obliczone według aktualnej wartości pojazdu i nie może przekraczać kwoty 8.000 jednostek obrachunkowych. Przyczepa z ładunkiem lub bez traktowana jest jako pojazd.
Odpowiedzialność za inne przedmioty
Obowiązujące prawo
Z zastrzeżeniem postanowień niniejszego Działu, postanowienia Działu 2 dotyczące odpowiedzialności za przesyłki bagażowe stosuje się do pojazdów samochodowych.
Rozdział IV
Postanowienia wspólne
Postanowienia wspólne
Utrata prawa powoływania się na ograniczoną odpowiedzialność
Ograniczenia odpowiedzialności przewidziane w niniejszych Przepisach ujednoliconych oraz przepisy prawa krajowego, które ograniczają wysokość odszkodowania do określonej kwoty nie mają zastosowania, jeżeli zostało udowodnione, że szkoda jest wynikiem działania lub zaniechania popełnionego przez przewoźnika albo z zamiarem spowodowania szkody albo lekkomyślnie i ze świadomością dopuszczenia powstania szkody.
Przeliczenie i oprocentowanie odszkodowania
Odpowiedzialność w razie wypadku nuklearnego
Przewoźnik jest zwolniony od odpowiedzialności ciążącej na nim na podstawie Przepisów ujednoliconych, jeżeli szkoda powstała wskutek wypadku nuklearnego i jeżeli według ustaw i przepisów o odpowiedzialności w dziedzinie energii nuklearnej, obowiązujących w danym Państwie, osoba użytkująca urządzenie nuklearne lub zastępująca ją osoba odpowiada za tę szkodę.
Odpowiedzialność przewoźnika za swoich pracowników
Przewoźnik odpowiada za swoich pracowników oraz za inne osoby, z których usług korzysta przy wykonywaniu przewozu, jeżeli ci pracownicy i te inne osoby wykonują swoje czynności służbowe. Zarządzający infrastrukturą kolejową, na której odbywa się przewóz, uważani są za pracowników, z których przewoźnik korzysta przy wykonywaniu przewozu.
Roszczenia szczególne
Tytuł V
Odpowiedzialność podróżnego
Odpowiedzialność podróżnego
Szczególne zasady odpowiedzialności
Podróżny ponosi odpowiedzialność wobec przewoźnika za wszelkie szkody:
1. określonych w art. 10, art. 14 i art. 20,
2. określonych w postanowieniach szczególnych dla przewozu pojazdów samochodowych, zawartych w Ogólnych warunkach przewozu, lub
3. określonych w Regulaminie międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych (RID),
albo
Tytuł VI
Dochodzenie roszczeń
Dochodzenie roszczeń
Stwierdzenie częściowego zaginięcia lub uszkodzenia bagażu
Reklamacje
Przewoźnicy, przeciwko którym mogą być wytoczone powództwa sądowe
Właściwość sądów
Wygaśnięcie roszczeń wynikających z odpowiedzialności za śmierć i zranienie podróżnych
Wygaśnięcie roszczeń wynikających z tytułu umowy o przewozie przesyłki bagażowej
1. zaginięcie lub uszkodzenie zostało stwierdzone zgodnie z art. 54 przed odebraniem przesyłki bagażowej przez osobę uprawnioną,
2. tylko z winy przewoźnika zaniedbano stwierdzenia, którego należało dokonać zgodnie z art. 54,
1. zażąda stwierdzenia szkody zgodnie z art. 54, niezwłocznie po jej ujawnieniu, najpóźniej jednak w ciągu trzech dni po odbiorze przesyłki bagażowej, oraz
2. udowodni ponadto, że szkoda ta powstała w czasie między przyjęciem przesyłki bagażowej do przewozu a jej wydaniem,
Przedawnienie roszczeń
Dnia wskazanego jako początek biegu przedawnienia nie wlicza się do tego terminu.
Tytuł VII
Wzajemne stosunki między przewoźnikami
Wzajemne stosunki między przewoźnikami
Podział opłaty przewozowej
Prawo do roszczeń zwrotnych
Postępowanie przy roszczeniach zwrotnych
Umowy w sprawie roszczeń zwrotnych
Przewoźnicy mogą w drodze umów między sobą ustalić odchylenia od postanowień art. 61 i art. 62.
Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami
(CIM - załącznik B do konwencji)
Przepisy ujednolicone o umowie międzynarodowego przewozu towarów kolejami
(CIM - załącznik B do konwencji)
Rozdział I
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Zakres stosowania
Przepisy prawa publicznego
Przewozy, do których stosują się niniejsze Przepisy ujednolicone, podlegają przepisom prawa publicznego, a w szczególności przepisom o przewozie towarów niebezpiecznych oraz przepisom prawa celnego i przepisom o ochronie zwierząt.
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych, wyrażenie:
Wyjątki od zakresu stosowania
Prawo obowiązujące
Jeżeli Przepisy ujednolicone nie stanowią inaczej, jakiekolwiek postanowienie umowy przewozu mogące, bezpośrednio lub pośrednio uchylać ich stosowanie jest nieważne. Nieważność takiego postanowienia nie wpływa na ważności pozostałych postanowień umowy przewozu. Jednakże przewoźnik może przyjąć na siebie większą odpowiedzialność i szersze zobowiązania od określonych w niniejszych Przepisach ujednoliconych.
Tytuł II
Zawarcie i wykonanie umowy przewozu
Zawarcie i wykonanie umowy przewozu
Umowa przewozu
Treść listu przewozowego
Odpowiedzialność za wskazówki zamieszczone w liście przewozowym
Towary niebezpieczne
Jeżeli nadawca nie zamieścił ustalonych w RID wskazówek, w zależności od okoliczności, towary mogą być w każdej chwili wyładowane, zniszczone lub unieszkodliwione przez przewoźnika, bez prawa do odszkodowania chyba, że przewoźnik był świadomy niebezpiecznych właściwości towaru przy jego przyjęciu.
Opłacanie należności przewozowych
Sprawdzenie
Moc dowodowa listu przewozowego
Załadowanie i wyładowanie towaru
Opakowanie
Nadawca ponosi odpowiedzialność w stosunku do przewoźnika za wszystkie straty, szkody i koszty wynikłe z braku lub wadliwości opakowania towarów chyba, że wadliwość była widoczna lub była znana przewoźnikowi w chwili przyjęcia towarów, a przewoźnik nie dokonał odpowiedniego zastrzeżenia.
Załatwienie formalności administracyjnych
W tych przypadkach ani nadawca, ani odbiorca uprawniony do dysponowania przesyłką, ani ich pełnomocnik, nie mają prawa objęcia towaru w posiadanie.
Terminy dostawy
Odległości odnoszą się do uzgodnionej drogi przewozu, a jeżeli takiej brak, do najkrótszej możliwej drogi.
Okres obowiązywania terminów dodatkowych, powinien być podany w Ogólnych warunkach przewozu.
Wydanie
jeżeli czynności te są dokonane zgodnie z przepisami obowiązującymi w miejscu przeznaczenia,
Prawo rozporządzania towarem
Wykonanie prawa rozporządzania towarem
Przeszkody w przewozie
Przeszkody w wydaniu
Następstwa przeszkód w przewozie i wydaniu
chyba, że koszty te zostały przez niego zawinione. Może on, w szczególności, pobrać przewoźne za rzeczywistą drogę przewozu i za czas dysponowania dalszą drogą dostawy.
Tytuł III
Odpowiedzialność
Odpowiedzialność
Zasady odpowiedzialności
Odpowiedzialność w razie przewozu pojazdów kolejowych jako towaru
Ciężar dowodu
Kolejni przewoźnicy
Jeżeli przewóz jest przedmiotem jednej umowy przewozu i wykonywany jest przez kilku kolejnych przewoźników, każdy przewoźnik przez samo przyjęcie towaru wraz z listem przewozowym, uczestniczy w umowie przewozu stosownie do warunków określonych w tym dokumencie i przyjmuje wynikające z niej obowiązki. W tym wypadku każdy przewoźnik odpowiada za wykonanie przewozu na całej drodze aż do wydania.
Przewoźnicy podwykonawcy
Domniemanie zaginięcia lub uszkodzenia w razie ponownego nadania
Domniemanie zaginięcia towaru
Odszkodowanie w razie zaginięcia
Odpowiedzialność w razie ubytku masy przy przewozie
Odszkodowanie w razie uszkodzenia
Odszkodowanie w razie przekroczenia terminu dostawy
Odszkodowanie w razie deklarowania wartości towaru
Nadawca i przewoźnik mogą uzgodnić, że nadawca w liście przewozowym zadeklaruje wartość towaru przewyższającą górną granicę, o której mowa w art. 30 § 2. W tym wypadku deklarowana wartość zastępuje górną granicę.
Odszkodowanie w razie deklarowania szczególnej wartości dostawy
Nadawca i przewoźnik mogą uzgodnić, że nadawca wpisze do listu przewozowego kwotę przedstawiającą szczególną wartość dostawy w wypadku zaginięcia, uszkodzenia, lub przekroczenia terminu dostawy. W tym wypadku poza odszkodowaniami, o których mowa w art. 30, art. 32 i art. 33, można żądać dodatkowego odszkodowania z tytułu udowodnionej szkody do wysokości deklarowanej kwoty.
Utrata prawa do ograniczenia odpowiedzialności
Ograniczenia odpowiedzialności, o których mowa w art. 15 § 3, art. 19 § 6 i 7, art. 30, art. 32 do 35 nie mają zastosowania, jeżeli zostało udowodnione, że szkoda jest wynikiem działania lub zaniechania popełnionego przez przewoźnika albo z zamiarem spowodowania szkody, albo lekkomyślnie i ze świadomością prawdopodobieństwa powstania szkody.
Przeliczenie i oprocentowanie odszkodowania
Odpowiedzialność w komunikacji kolejowo - morskiej
Ponadto, gdy przedsiębiorstwa te zostały wpisane na listę na żądanie kilku Państw Członkowskich, w sprawie przyjęcia przepisów o odpowiedzialności powinno być zawarte wcześniej porozumienie między tymi państwami.
Odpowiedzialność w razie wypadku nuklearnego
Przewoźnik jest zwolniony od odpowiedzialności ciążącej na nim na podstawie Przepisów ujednoliconych, jeżeli szkoda powstała wskutek wypadku nuklearnego i jeżeli według ustaw i przepisów o odpowiedzialności w dziedzinie energii nuklearnej, obowiązujących w danym państwie, osoba użytkująca urządzenie nuklearne lub zastępująca ją osoba odpowiada za tę szkodę.
Odpowiedzialność przewoźnika za swoich pracowników
Przewoźnik odpowiada za swoich pracowników oraz za inne osoby, z usług których korzysta przy wykonywaniu przewozu, jeżeli pracownicy ci i inne osoby wykonują swoje czynności służbowe. Zarządzający infrastrukturą kolejową, na której odbywa się przewóz, uważani są za pracowników, z usług których przewoźnik korzysta przy wykonywaniu przewozu.
Roszczenia szczególne
Tytuł IV
Dochodzenie roszczeń
Dochodzenie roszczeń
Stwierdzenie częściowego zaginięcia lub uszkodzenia
Reklamacje
Osoby uprawnione do wytoczenia powództwa przeciwko przewoźnikowi
1. odebrał list przewozowy,
2. przyjął towar, lub
3. skorzystał z przysługujących mu praw na podstawie art. 17 § 3 lub art. 18 § 3,
1. odebrał list przewozowy,
2. przyjął towar, lub
3. skorzystał z przysługujących mu praw na podstawie art. 17 § 3 lub art. 18 § 3.
Przewoźnicy, przeciwko którym mogą być wytoczone powództwa sądowe
Właściwość sądów
Powództwa nie można wytoczyć przed innymi sądami.
Wygaśnięcie roszczeń przeciwko przewoźnikowi
1. zaginięcie lub uszkodzenie towaru zostało stwierdzone zgodnie z art. 42 przed przyjęciem towaru przez osobę uprawnioną,
2. tylko z winy przewoźnika zaniedbano stwierdzenia, którego należało dokonać zgodnie z art. 42,
1. zażąda stwierdzenia szkody zgodnie z art. 42, bezpośrednio po jej ujawnieniu, najpóźniej jednak w ciągu siedmiu dni po przyjęciu towaru,
2. udowodni ponadto, że szkoda powstała w czasie pomiędzy przyjęciem towaru do przewozu a jego wydaniem,
Przedawnienie roszczeń
Dnia wskazanego jako początek biegu przedawnienia nie wlicza się do tego terminu.
Tytuł V
Wzajemne stosunki między przewoźnikami
Wzajemne stosunki między przewoźnikami
Rozrachunek
Prawo do roszczeń zwrotnych
Postępowanie przy roszczeniach zwrotnych
Umowy w sprawie roszczeń zwrotnych
Przewoźnicy mogą w drodze umów między sobą, ustalić odchylenia od postanowień art. 49 i art. 50.
Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych
(RID - załącznik C do konwencji)
Regulamin międzynarodowego przewozu kolejami towarów niebezpiecznych
(RID - załącznik C do konwencji)
Zakres stosowania
Zwolnienia
Regulamin niniejszy nie stosuje się, w całości lub w części, do przewozu towarów niebezpiecznych, których zwolnienie przewiduje załącznik. Zwolnienia mogą być przewidziane tylko wówczas, jeżeli ilość, rodzaj zwolnionych przewozów lub opakowanie gwarantują bezpieczeństwo przewozu.
Ograniczenia
Każde Państwo Członkowskie zachowuje prawo do regulowania lub zakazywania międzynarodowego przewozu towarów niebezpiecznych na swoim terytorium z innych przyczyn niż bezpieczeństwo podczas przewozu.
Stosowanie innych przepisów
Przewozy, do których stosuje się niniejszy Regulamin, podlegają w dalszym ciągu przepisom krajowym lub międzynarodowym, stosowanym do przewozu towarów kolejami.
Rodzaj dopuszczonych pociągów. Przewóz w postaci bagażu podręcznego, przesyłki bagażowej lub w pojazdach samochodowych
Załącznik
Załącznik stanowi integralną część niniejszego Regulaminu.
***
Załącznik otrzyma brzmienie, które ustali Komisja Ekspertów do Spraw Przewozu Towarów Niebezpiecznych w dniu wejścia w życie Protokołu z dnia 3 czerwca 1999 r. wprowadzającego zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF) z dnia 9 maja 1980 r., zgodnie z jej art. 19 § 4.
Przepisy ujednolicone o umowach użytkowania pojazdów w międzynarodowej komunikacji kolejowej
(CUV - załącznik D do konwencji)
Przepisy ujednolicone o umowach użytkowania pojazdów w międzynarodowej komunikacji kolejowej
(CUV - załącznik D do konwencji)
Zakres stosowania
Przepisy ujednolicone stosuje się do dwu- lub wielostronnych umów o użytkowanie pojazdów kolejowych jako środka transportu w celu wykonania przewozów na podstawie Przepisów ujednoliconych CIV i Przepisów ujednoliconych CIM.
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych wyrażenie:
Znaki i napisy na pojazdach
Odpowiedzialność za zaginięcie lub uszkodzenie pojazdu
Utrata prawa powoływania się na ograniczoną odpowiedzialność
Ograniczenia odpowiedzialności, o których mowa w artykule 4 § 3 i 4 nie mają zastosowania, jeżeli zostało udowodnione, że szkoda jest wynikiem działania lub zaniechania popełnionego przez przedsiębiorstwo transportu kolejowego albo z zamiarem spowodowania szkody albo lekkomyślnie i ze świadomością dopuszczenia powstania szkody.
Domniemanie zaginięcia pojazdu
Odpowiedzialność za szkody spowodowane przez pojazd
Zastąpienie
Jeżeli umowa o użytkowanie pojazdów przewiduje, że przedsiębiorstwo transportu kolejowego może przekazać pojazd innemu przedsiębiorstwu transportu kolejowego w celu użytkowania jako środka transportu, przedsiębiorstwo transportu kolejowego może za zgodą posiadacza uzgodnić z innymi przedsiębiorstwami transportu kolejowego, że:
Odpowiedzialność za swoich pracowników i inne osoby
Roszczenia szczególne
Właściwość sądowa
Przedawnienie roszczeń
Przepisy ujednolicone o umowie użytkowania infrastruktury w międzynarodowej komunikacji kolejowej
(CUI - załącznik E do Konwencji)
Przepisy ujednolicone o umowie użytkowania infrastruktury w międzynarodowej komunikacji kolejowej
(CUI - załącznik E do Konwencji)
Tytuł I
Postanowienia ogólne
Postanowienia ogólne
Zakres stosowania
Ograniczenie odpowiedzialności w razie powstania szkód cielesnych
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych wyrażenie:
Prawo obowiązujące
Jeżeli niniejsze Przepisy ujednolicone nie stanowią inaczej, jakiekolwiek postanowienie mogące bezpośrednio lub pośrednio uchylać ich stosowanie jest nieważne. Nieważność takiego postanowienia nie wpływa na ważność pozostałych postanowień umowy. Jednakże strony umowy, mogą przyjąć na siebie większą odpowiedzialność i szersze zobowiązania od określonych w niniejszych Przepisach ujednoliconych lub ustalić maksymalną kwotę odszkodowania za szkody materialne.
Tytuł II
Umowa o użytkowanie
Umowa o użytkowanie
Treść i forma
Szczególne obowiązki przewoźnika i zarządzającego
Okres obowiązywania umowy
1. za dwa następujące po sobie okresy i w wysokości kwoty przekraczającej wartość miesięcznego użytkowania, lub
2. za czas wynoszący ponad dwa okresy i w wysokości kwoty równej wartości użytkowania przez dwa miesiące,
Tytuł III
Odpowiedzialność
Odpowiedzialność
Odpowiedzialność zarządzającego
1. jeżeli zdarzenie powodujące szkodę powstało przez okoliczności nie związane z zarządzaniem infrastrukturą a których zarządzający, mimo zastosowania niezbędnej staranności wymaganej przez okoliczności sprawy, nie mógł ich uniknąć ani których skutkom nie mógł zapobiec,
2. w takim zakresie w jakim zdarzenie powodujące szkodę powstało z winy osoby poszkodowanej,
3. jeżeli zdarzenie powodujące szkodę powstało w wyniku zachowania się osoby trzeciej oraz którego zarządzający, mimo zastosowania nakazanej sytuacją staranności, nie mógł uniknąć ani którego skutkom nie mógł zapobiec.
Odpowiedzialność przewoźnika
1. jeżeli zdarzenie powodujące szkodę powstało przez okoliczności nie związane z działalnością przewoźnika a których przewoźnik mimo, zastosowanej niezbędnej staranności wymaganej przez okoliczności sprawy, nie mógł uniknąć ani których skutkom nie mógł zapobiec,
2. w takim zakresie w jakim zdarzenie powodujące szkodę powstało z winy osoby poszkodowanej,
3. jeżeli zdarzenie powodujące szkodę powstało wskutek zachowania się osoby trzeciej, a którego przewoźnik, mimo staranności wymaganej przez okoliczności sprawy, nie mógł uniknąć i którego skutkom nie mógł zapobiec,
Przyczyny współtowarzyszące
Odszkodowanie w razie śmierci
Odszkodowanie w razie zranienia
W razie zranienia lub wszelkiego innego naruszenia fizycznego lub umysłowego stanu zdrowia, odszkodowanie obejmuje:
Naprawienie innych szkód wynikających z obrażeń ciała
Prawo krajowe określa, czy i w jakiej mierze zarządzający lub przewoźnik są zobowiązani do odszkodowania za szkody wynikające z obrażeń ciała inne niż te, o których mowa w art. 11 i art. 12.
Forma i kwota odszkodowania w razie śmierci lub zranienia
Utrata prawa do ograniczonej odpowiedzialności
Ograniczenie odpowiedzialności przewidziane w niniejszych Przepisach ujednoliconych jak również postanowienia prawa krajowego ograniczające odszkodowania do określonej kwoty nie mają zastosowania, jeżeli zostało udowodnione, że szkoda jest wynikiem działania lub zaniechania popełnionego przez sprawcę szkody albo z zamiarem jej spowodowania albo lekkomyślnie i ze świadomością prawdopodobieństwa dopuszczenia powstania szkody.
Przeliczenie i oprocentowanie odszkodowania
Odpowiedzialność w razie wypadku nuklearnego
Zarządzający i przewoźnik są zwolnieni od odpowiedzialności ciążącej na nich na podstawie niniejszych Przepisów ujednoliconych jeżeli szkoda powstała w skutek wypadku nuklearnego i jeżeli według ustaw i przepisów o odpowiedzialności w dziedzinie energii nuklearnej, obowiązujących w danym państwie osoba użytkująca urządzenie nuklearne lub zastępująca ją osoba odpowiada za tę szkodę.
Roszczenia szczególne
Umowy procesowe
Strony umowy mogą ustalić w drodze porozumienia warunki, na jakich będą dochodzić swoich praw o odszkodowanie lub na jakich warunkach odstąpią od ich dochodzenia w stosunku do drugiej strony umowy.
Tytuł IV
Roszczenia personelu
Roszczenia personelu
Roszczenia przeciwko zarządzającemu lub przewoźnikowi
Tytuł V
Dochodzenie roszczeń
Dochodzenie roszczeń
Postępowanie rozjemcze
Strony umowy mogą ustalić w drodze porozumienia, tryb postępowania pojednawczego, lub wnieść sprawę do trybunału arbitrażowego, o którym mowa w Tytule V Konwencji.
Roszczenia zwrotne
Zasadność zapłaty dokonanej przez przewoźnika na podstawie Przepisów ujednoliconych CIV lub na podstawie Przepisów ujednoliconych CIM nie może być kwestionowana, jeżeli odszkodowanie zostało ustalone przez sąd po wezwaniu zarządzającego w należyty sposób i po umożliwieniu mu przystąpienia do sporu w charakterze interwenienta.
Właściwość sądowa
Przedawnienie
Przepisy ujednolicone o zatwierdzaniu norm technicznych oraz przyjmowaniu ujednoliconych przepisów technicznych stosowanych do urządzeń kolejowych przeznaczonych do międzynarodowego przewozu>
(APTU - załącznik F do konwencji)
Przepisy ujednolicone o zatwierdzaniu norm technicznych oraz przyjmowaniu ujednoliconych przepisów technicznych stosowanych do urządzeń kolejowych przeznaczonych do międzynarodowego przewozu>
(APTU - załącznik F do konwencji)
Zakres stosowania
Niniejsze Przepisy ujednolicone ustalają tryb zatwierdzenia norm technicznych i przyjmowania ujednoliconych przepisów technicznych dla taboru kolejowego przeznaczonego do użytkowania w komunikacji międzynarodowej.
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych i ich załączników, wyrażenie:
Cel
Opracowanie norm i przepisów technicznych
Zatwierdzenie norm technicznych
Przyjmowanie ujednoliconych przepisów technicznych
Forma wniosków
Wnioski, o których mowa w art. 5 i art. 6 muszą być kompletne, spójne i zasadne. Wniosek przesyła się do Sekretarza Generalnego Organizacji w jednym z jej języków urzędowych.
Załączniki
Oświadczenia
Uchylenie Jednolitości Technicznej
W związku z wejściem w życie załączników, przyjętych przez Komisję Ekspertów Technicznych, zgodnie z art. 8 § 3 załączników, we wszystkich Państwach stronach Międzynarodowej Konwencji o Jednolitości Technicznej Kolei, podpisanej w Bernie dnia 21 października 1882 roku, uchyla się przepisy tej konwencji w brzmieniu z 1938 roku.
Pierwszeństwo załączników
ZAŁĄCZNIK Nr 1
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wszystkich pojazdów kolejowych.
ZAŁĄCZNIK Nr 1
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wszystkich pojazdów kolejowych.
1. Koleje o normalnej szerokości toru (1.435 mm)
2. Koleje o szerokim torze (rosyjski 1.520 mm)
3. Koleje o szerokim torze (fiński 1.524 mm)
4. Koleje o szerokim torze (irlandzki 1.600 mm)
5. Koleje o szerokim torze (iberyjski 1.688 mm)
6. Inne koleje
B. Skrajnia:
1. Koleje o normalnej szerokości toru na kontynencie europejskim
2. Koleje o normalnej szerokości toru w Wielkiej Brytanii.
3. ...
C ...
ZAŁĄCZNIK Nr 2
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące pojazdów trakcyjnych
ZAŁĄCZNIK Nr 2
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące pojazdów trakcyjnych
1. Prąd stały 3.000 V
2. Prąd stały 1.500 V i mniej
3. Prąd zmienny 25 KV / 50 Hz
4. Prąd zmienny 15 KV/16 2/3 Hz
B. Systemy bezpieczeństwa w kierowaniu ruchem:
...
ZAŁĄCZNIK Nr 3
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wagonów towarowych
ZAŁĄCZNIK Nr 3
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wagonów towarowych
ZAŁĄCZNIK Nr 4
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wagonów osobowych
ZAŁĄCZNIK Nr 4
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wagonów osobowych
ZAŁĄCZNIK Nr 5
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące instalacji infrastruktury
ZAŁĄCZNIK Nr 5
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące instalacji infrastruktury
ZAŁĄCZNIK Nr 6
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące systemów bezpieczeństwa w kierowaniu ruchem
ZAŁĄCZNIK Nr 6
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące systemów bezpieczeństwa w kierowaniu ruchem
ZAŁĄCZNIK Nr 7
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące systemów technologii informacji
ZAŁĄCZNIK Nr 7
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące systemów technologii informacji
ZAŁĄCZNIK Nr 8
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wszelkich innych urządzeń kolejowych
ZAŁĄCZNIK Nr 8
Normy techniczne i ujednolicone przepisy techniczne dotyczące wszelkich innych urządzeń kolejowych
Przepisy ujednolicone o dopuszczeniu technicznym urządzeń kolejowych przeznaczonych do międzynarodowego przewozu
(ATMF - załącznik G do konwencji)
Przepisy ujednolicone o dopuszczeniu technicznym urządzeń kolejowych przeznaczonych do międzynarodowego przewozu
(ATMF - załącznik G do konwencji)
Zakres stosowania
Niniejsze Przepisy ujednolicone ustalają procedurę według której pojazdy kolejowe i inne urządzenia kolejowe dopuszcza się do ruchu lub użytkowania w komunikacji międzynarodowej.
Definicje
Dla celów niniejszych Przepisów ujednoliconych i jego załącznika, wyrażenie:
Dopuszczenie do ruchu międzynarodowego
Procedura
1. dopuszczenia typu dla określonego typu pojazdu kolejowego,
2. następnie, dopuszczenia do eksploatacji pojedynczych pojazdów odpowiadających temu typowi w wyniku procedury uproszczonej potwierdzającej przynależność do tego typu.
Właściwe władze
Uznanie dopuszczenia technicznego
Dopuszczenie typu i dopuszczenie do eksploatacji oraz odpowiednie certyfikaty przyznane przez właściwe władze Umawiającego się Państwa zgodnie z niniejszymi Przepisami ujednoliconymi jest uznawane przez władze, przedsiębiorstwa transportu kolejowego i zarządzających infrastrukturą w innych Umawiających się Państwach, bez konieczności ponownego badania i ponownego dopuszczenia technicznego, niezbędnego do ruchu i użytkowania na terytorium tych państw.
Przepisy o budowie pojazdów
zostaną zapewnione.
Przepisy o budowie innych urządzeń kolejowych
Przepisy eksploatacyjne
Dopuszczenie techniczne
Wniosek można złożyć do każdego właściwego organu jednego z Umawiających się Państw, o którym mowa w art. 5.
Świadectwa
Wzory ujednolicone
Baza danych
Napisy i znaki
Utrzymanie
Pojazdy kolejowe i inne urządzenia kolejowe powinny być utrzymane w dobrym stanie tak aby ich stan w żaden sposób nie naruszał niebezpieczeństwa eksploatacji oraz nie szkodził środowisku naturalnemu ani zdrowiu publicznemu w czasie ich ruchu lub ich użytkowania w komunikacji międzynarodowej. W tym celu pojazdy kolejowe powinny być poddawane przeglądom i pracom w zakresie utrzymania ustalonym w załącznikach do Przepisów ujednoliconych APTU, w szczególnych warunkach dopuszczenia zgodnie z art. 7 § 2 lub § 3 lub w przepisach o budowie i wyposażeniu zawartych w załączniku do RID.
Wypadki i poważne uszkodzenia
Komisja Ekspertów Technicznych może, na wniosek Umawiającego się Państwa, zbadać przyczyny powstania poważnego wypadku w komunikacji międzynarodowej w celu ewentualnej zmiany lub uzupełnienia przepisów o budowie i eksploatacji pojazdów i innych urządzeń kolejowych, zawartych w załącznikach do Przepisów ujednoliconych APTU.
Unieruchomienie i odmowa przyjęcia pojazdów
Właściwe władze, o których mowa w art. 5, inne przedsiębiorstwo transportu kolejowego lub zarządzający infrastrukturą nie mogą nie przyjąć lub unieruchomić pojazdu, jeżeli przestrzegane są postanowienia załączników do Przepisów ujednoliconych APTU, szczególne warunki dopuszczenia zgodnie z art. 7 § 2 lub § 3, a także przepisy o budowie i o wyposażeniu zawarte w załączniku do RID.
Nieprzestrzeganie przepisów
Spory
Dwa lub więcej Umawiających się Państw, między którymi powstał spór dotyczący dopuszczenia technicznego pojazdów lub innych urządzeń kolejowych przeznaczonych do używania w komunikacji międzynarodowej, mogą wnieść spór do Komisji Ekspertów Technicznych jeżeli nie udało się go rozwiązać w drodze bezpośrednich negocjacji. Spory tego rodzaju mogą być również wnoszone do trybunału arbitrażowego, zgodnie z procedurą określoną w Tytule V Konwencji.
Po zaznajomieniu się z powyższym Protokołem, w imieniu Rzeczypospolitej Polskiej oświadczam, że:
- został on uznany za słuszny zarówno w całości, jak i każde z postanowień w nim zawartych,
- jest on przyjęty, ratyfikowany i potwierdzony,
- będzie on niezmiennie zachowywany.
Na dowód czego wydany został akt niniejszy, opatrzony pieczęcią Rzeczypospolitej Polskiej.
Dano w Warszawie dnia 16 września 2002 r.
Z dniem 31 grudnia 2010 r. nie stosuje się wobec Rzeczypospolitej Polskiej do dnia 31 grudnia 2011 r. załączników: E, F i G nin. Konwencji, zgodnie z oświadczeniem rządowym w sprawie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r., poprzez niestosowanie do dnia 31 grudnia 2011 r. jej załączników E, F oraz G (Dz.U.11.180.1073).
Z dniem 31 grudnia 2011 r. załączniki: E, F i G nin. Konwencji stosuje się wobec Rzeczypospolitej Polskiej, zgodnie z oświadczeniem rządowym w sprawie zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r., poprzez niestosowanie do dnia 31 grudnia 2011 r. jej załączników E, F oraz G (Dz.U.11.180.1073).
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (14)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (3)
- Zmiana zakresu obowiązywania Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r., poprzez niestosowanie do dnia 31 grudnia 2011 r. jej załączników E, F oraz G.
- Uzupełnienie oświadczenia rządowego z dnia 12 lutego 2007 r. w sprawie mocy obowiązującej Protokołu z dnia 3 czerwca 1999 r. wprowadzającego zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Protokół 1999).
- Protokół 1990 oraz poprawki do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF). Berno.1990.12.20.
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (1)
Akty wprowadzające liczba obiektów na liście: (5)
- Uzupełnienie oświadczenia rządowego z dnia 12 lutego 2007 r. w sprawie mocy obowiązującej Protokołu z dnia 3 czerwca 1999 r. wprowadzającego zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Protokół 1999).
- Moc obowiązująca Protokołu z dnia 3 czerwca 1999 r. wprowadzającego zmiany do Konwencji o międzynarodowym przewozie kolejami (COTIF), sporządzonej w Bernie dnia 9 maja 1980 r. (Protokół 1999).
- Wycofanie przez Rzeczpospolitą Polską zastrzeżeń dotyczących wyłączenia obowiązkowej jurysdykcji Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości oraz obowiązkowego arbitrażu, które Polska złożyła przy ratyfikacji lub przystąpieniu do niektórych umów międzynarodowych.
Akty uchylane liczba obiektów na liście: (5)
- Regulamin międzynarodowego przewozu wagonów prywatnych (RIP) stanowiący załącznik IV i Regulamin międzynarodowego przewozu pojemników (kontenerów) (RCO) stanowiący załącznik V do Konwencji międzynarodowej o przewozie towarów kolejami (CIM), sporządzonej w Bernie dnia 7 lutego 1970 r.
- Protokół II dotyczący przedłużenia okresu obowiązywania Konwencji dodatkowej do CIV z 1961 r. dotyczącej odpowiedzialności kolei za śmierć i zranienie podróżnych. Berno.1973.11.09.
- Wejście w życie zmian do Regulaminu międzynarodowego dla przewozu wagonów prywatnych (RIP), stanowiący załącznik VII do Konwencji międzynarodowej o przewozie towarów kolejami (CIM), sporządzonej w Bernie dnia 25 lutego 1961 r.
Orzeczenia i pisma urzędowe liczba obiektów na liście: (8)
Orzeczenia sądów liczba obiektów na liście: (8)
- C-500/20, Zakres odpowiedzialności zarządzającego infrastrukturą. Rozszerzenie odpowiedzialności poprzez ogólne odesłanie do prawa krajowego, ÖBB-INFRASTRUKTUR AKTIENGESELLSCHAFT PRZECIWKO LOKOMOTION GESELLSCHAFT FÜR SCHIENENTRAKTION MBH. - Wyrok Trybunału Sprawiedliwości
- VII SA/Wa 280/15 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie
- VII SA/Wa 2045/12 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie