Art. 20. - Konwencja sporządzona na podstawie artykułu K.3 Traktatu o Unii Europejskiej w sprawie wzajemnej pomocy i współpracy między administracjami celnymi. Bruksela.1997.12.18.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2008.6.31

Akt obowiązujący

Wersja od: 2 lutego 2006 r.

ARTYKUŁ  20

Prawo pościgu

1. Funkcjonariusze administracji celnej Państwa Członkowskiego, którzy w swoim kraju ścigają osobę przyłapaną na gorącym uczynku na popełnianiu albo na udziale w popełnianiu jednego z naruszeń, o których mowa w art. 19 ust. 2, mogącego być powodem do ekstradycji, są upoważnieni bez wcześniejszego pozwolenia do kontynuowania pościgu na terytorium innego Państwa Członkowskiego w przypadku gdy ze względu na pilność sytuacji właściwe organy drugiego Państwa Członkowskiego nie mogły zostać wcześniej uprzedzone o wejściu na jego terytorium lub, gdy organy te nie mogły na czas udać się na miejsce, aby przejąć pościg.

Nie później niż w chwili przekraczania granicy funkcjonariusze prowadzący pościg nawiązują kontakt z właściwymi organami Państwa Członkowskiego, na którego terytorium pościg jest prowadzony. Zostaje on wstrzymany, jak tylko zażąda tego Państwo Członkowskie, na terytorium, którego jest prowadzony. Na wniosek prowadzących pościg funkcjonariuszy właściwe organy wspomnianego Państwa Członkowskiego wzywają ściganą osobę w celu określenia jej tożsamości lub jej aresztowania. Państwa Członkowskie informują depozytariusza o oficerach, do których powyższy przepis się stosuje; depozytariusz informuje pozostałe Państwa Członkowskie.

2. Pościg prowadzony jest zgodnie z następującą procedurą, określoną są w deklaracji przewidzianej w ust. 6:

a) prowadzący pościg funkcjonariusze nie mają prawa zatrzymania;

b) jednakże, jeżeli nie przedstawiono wniosku o zaniechanie pościgu i właściwe organy Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzony jest pościg nie mogą wystarczająco szybko interweniować, prowadzący pościg funkcjonariusze mogą zatrzymać ściganą osobę aż do chwili, kiedy funkcjonariusze wspomnianego Państwa Członkowskiego, którzy muszą zostać o tym niezwłocznie poinformowani, będą mogli ustalić jej tożsamość lub aresztować ją,

3. Pościg prowadzony jest zgodnie z postanowieniami ust. 1 i 2 w jednym z następujących trybów, określonych w deklaracji przewidzianej w ust. 6:

a) w strefie lub w okresie od przekroczenia granicy, które zostaną określone w deklaracji;

b) bez ograniczeń w przestrzeni lub czasie.

4. Pościg może być prowadzony tylko na następujących warunkach ogólnych:

a) prowadzący pościg funkcjonariusze stosują się do postanowień niniejszego artykułu oraz ustawodawstwa Państwa Członkowskiego, na którego terytorium działają; muszą oni stosować się do instrukcji właściwych organów tego Państwa Członkowskiego;

b) w przypadku gdy pościg ma miejsce na morzu, prowadzony jest on zgodnie z międzynarodowym prawem morza określonym w Konwencji Narodów Zjednoczonych o prawie morza w przypadku, gdy prowadzony jest na pełnym morzu albo w wyłącznej strefie ekonomicznej; jeżeli prowadzony jest on na terytorium drugiego Państwa Członkowskiego, odbywa się zgodnie z przepisami niniejszego artykułu;

c) wejście do pomieszczeń mieszkalnych i miejsc niedostępnych dla ogółu jest zabronione;

d) prowadzący pościg funkcjonariusze powinni być łatwo rozpoznawalni poprzez noszenie munduru lub opaski na ramieniu bądź przez oznakowania umieszczone na ich środku transportu; użycie stroju cywilnego w połączeniu z wykorzystaniem nieoznakowanych środków transportu pozbawionych powyższych oznaczeń jest zabronione; prowadzący pościg funkcjonariusze muszą być w stanie w każdej chwili potwierdzić, że działają w charakterze urzędowym;

e) prowadzący pościg funkcjonariusze mogą podczas pościgu nosić swoją broń służbową, za wyjątkiem (i) przypadku, gdy Państwo Członkowskie, do którego wniosek jest kierowany złożyło ogólną deklarację, że na jego terytorium nie można nigdy nosić broni lub (ii) w przypadku gdy Państwo Członkowskie, do którego wniosek jest kierowany podjęło wyraźnie odmienną decyzję w tej sprawie. Jeżeli funkcjonariusze drugiego Państwa Członkowskiego są upoważnieni do noszenia swojej broni służbowej, jej użycie jest zabronione, chyba, że w przypadkach uzasadnionej prawem samoobrony;

f) do celów doprowadzenia zatrzymanej osoby ściganej, jak zostało to przewidziane w ust. 2 lit. b), przed właściwe organy Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzony był pościg, osoba ta może zostać poddana jedynie przeszukaniu zabezpieczającemu; podczas jej przewozu mogą zostać użyte kajdanki; przedmioty będące w posiadaniu osoby ściganej mogą zostać skonfiskowane;

g) po każdej operacji, określonej w ust. 1-3, prowadzący pościg funkcjonariusze stawiają się przed właściwymi organami Państwa Członkowskiego, na terytorium którego działali i zdają sprawozdanie ze swojej misji; na żądanie tych organów, są oni zobowiązani pozostawać do dyspozycji aż do wystarczającego wyjaśnienia okoliczności ich działania; wymóg ten ma zastosowanie nawet w przypadku gdy pościg nie doprowadził do aresztowania ściganej osoby;

h) organy Państwa Członkowskiego, z którego terytorium pochodzą prowadzący pościg funkcjonariusze, uczestniczą na wniosek organów Państwa Członkowskiego, na terytorium którego prowadzono pościg, w prowadzeniu dochodzenia wynikającego z przeprowadzonej operacji, w której uczestniczyły, włącznie z postępowaniami sądowymi.

5. Osoba, która w związku z akcją przewidzianą w ust. 2, została aresztowana przez właściwe organy Państwa Członkowskiego, na terytorium, którego miał miejsce pościg, może zostać, niezależnie od jej obywatelstwa, zatrzymana w celu przesłuchania. Właściwe przepisy prawa krajowego stosuje się mutatis mutandis.

Jeżeli osoba ta nie posiada obywatelstwa Państwa Członkowskiego, na terytorium, którego została aresztowana, zostaje ona zwolniona w ciągu sześciu godzin, nie włączając godzin między północą a godzina dziewiątą, chyba, że właściwe organy wspomnianego Państwa Członkowskiego otrzymają wcześniej w jakiejkolwiek formie wniosek o tymczasowe aresztowanie do celów ekstradycji.

6. Podpisując niniejszą Konwencję każde Państwo Członkowskie składa deklarację, w której na podstawie ust. 2-4, określa procedury prowadzenia pościgu na swoim terytorium.

Państwo Członkowskie może w każdej chwili zastąpić deklarację inną deklaracją pod warunkiem, że nie ogranicza ona zakresu poprzedniej.

Każda deklaracja sporządzana jest po konsultacji z każdym z zainteresowanych Państw Członkowskich w celu uzyskania równoważnych procedur w tych Państwach.

7. Państwa Członkowskie mogą, w stosunkach dwustronnych, rozszerzyć zakres stosowania ust. 1 i przyjąć dodatkowe przepisy dla stosowania niniejszego artykułu.

8. Składając swoje instrumenty przyjęcia niniejszej Konwencji, Państwo Członkowskie może oświadczyć, że niniejszy artykuł nie wiąże go w całości albo w części. Oświadczenie takie może być w każdej chwili wycofane.