Art. 111. - [Miarkowanie wysokości kary pieniężnej] - Ochrona konkurencji i konsumentów.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.594 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 18 kwietnia 2024 r.
Art.  111.  [Miarkowanie wysokości kary pieniężnej]
1. 
Prezes Urzędu, ustalając wysokość nakładanej kary pieniężnej, uwzględnia w szczególności okoliczności naruszenia przepisów ustawy oraz uprzednie naruszenie przepisów ustawy, a także, w przypadku kary pieniężnej, o której mowa w:
1)
art. 106 ust. 1 i w art. 108 ust. 1 pkt 2 - okres, stopień oraz skutki rynkowe naruszenia przepisów ustawy, przy czym stopień naruszenia Prezes Urzędu ocenia biorąc pod uwagę okoliczności dotyczące natury naruszenia, działalności przedsiębiorcy, która stanowiła przedmiot naruszenia oraz - w przypadkach, o których mowa w art. 106 ust. 1 pkt 1-3 i w art. 108 ust. 1 pkt 2 - specyfiki rynku, na którym doszło do naruszenia;
2)
art. 106a i art. 106b - stopień wpływu zachowania osoby zarządzającej na naruszenie, którego dokonał przedsiębiorca, przychody uzyskane przez osobę zarządzającą u danego przedsiębiorcy, z uwzględnieniem okresu trwania naruszenia, oraz okres i skutki rynkowe naruszenia lub skutki naruszenia dla konsumentów;
3)
art. 106 ust. 2 i 2a, art. 107 ust. 1 pkt 2-5 oraz art. 108 ust. 2 i 3 - wpływ naruszenia na przebieg i termin zakończenia postępowania;
4)
art. 107 ust. 1 pkt 1 i art. 108 ust. 1 pkt 1 - skutki rynkowe niewykonania decyzji, postanowień lub wyroków, o których mowa w art. 107 ust. 1;
5)
art. 108 ust. 3a, 5 i 6 - wpływ naruszenia na przebieg i termin zakończenia postępowania, a w przypadku osoby fizycznej - również warunki osobiste osoby, na którą jest nakładana kara pieniężna.
2. 
Ustalając wysokość kar pieniężnych zgodnie z ust. 1, Prezes Urzędu bierze pod uwagę okoliczności łagodzące lub obciążające, które wystąpiły w sprawie, oraz sankcje, o których mowa w ust. 5.
3. 
Okolicznościami łagodzącymi, o których mowa w ust. 2, są w szczególności:
1)
w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a)
dobrowolne usunięcie skutków naruszenia,
b)
zaniechanie stosowania zakazanej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
c)
podjęcie z własnej inicjatywy działań w celu zaprzestania naruszenia lub usunięcia jego skutków,
d)
współpraca z Prezesem Urzędu w toku postępowania, w szczególności przyczynienie się do szybkiego i sprawnego przeprowadzenia postępowania,
e)
bierna rola przedsiębiorcy w naruszeniu zakazu porozumień ograniczających konkurencję, w tym unikanie przez niego wprowadzenia w życie postanowień porozumienia ograniczającego konkurencję,
f)
działanie pod przymusem - w przypadku naruszenia zakazu porozumień ograniczających konkurencję;
2)
w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów - okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. a-d;
2a)
w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a lub art. 24:
a)
działanie pod przymusem,
b)
przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków naruszenia,
c)
przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy stosowania niedozwolonej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
d)
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
3)
w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-6 ustawy lub w art. 101 ust. 1 lit. a-e TFUE:
a)
działanie pod przymusem,
b)
przyczynienie się do dobrowolnego usunięcia przez przedsiębiorcę skutków naruszenia,
c)
przyczynienie się do zaniechania przez przedsiębiorcę z własnej inicjatywy stosowania niedozwolonej praktyki przed wszczęciem postępowania lub niezwłocznie po jego wszczęciu,
d)
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
4)
w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 - poinformowanie Prezesa Urzędu o dokonaniu koncentracji oraz okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. d.
4. 
Okolicznościami obciążającymi, o których mowa w ust. 2, są:
1)
w przypadku naruszenia zakazu praktyk ograniczających konkurencję:
a)
rola lidera lub inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub nakłanianie innych przedsiębiorców do uczestnictwa w porozumieniu - w przypadku naruszenia zakazu porozumień ograniczających konkurencję,
b)
przymuszanie, wywieranie presji lub stosowanie środków odwetowych w stosunku do innych przedsiębiorców lub osób w celu wprowadzenia w życie lub kontynuowania naruszenia,
c)
dokonanie uprzednio podobnego naruszenia,
d)
umyślność naruszenia;
2)
w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów:
a)
znaczny zasięg terytorialny naruszenia lub jego skutków,
b)
znaczne korzyści uzyskane przez przedsiębiorcę w związku z dokonanym naruszeniem,
c)
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d;
2a)
w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 23a lub art. 24:
a)
znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku z dokonanym naruszeniem,
b)
dokonanie uprzednio podobnego naruszenia;
3)
w przypadku dopuszczenia przez osobę zarządzającą do naruszenia przez przedsiębiorcę zakazów, o których mowa w art. 6 ust. 1 pkt 1-6 ustawy lub w art. 101 ust. 1 lit. a-e TFUE:
a)
rola organizatora, inicjatora porozumienia ograniczającego konkurencję lub nakłanianie innych przedsiębiorców lub osób do uczestnictwa w porozumieniu,
b)
znaczne korzyści uzyskane przez osobę zarządzającą w związku z dokonanym naruszeniem,
c)
okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. b i c;
4)
w przypadku niezgłoszenia zamiaru koncentracji, o którym mowa w art. 13 - okoliczności, o których mowa w pkt 1 lit. c i d.
5. 
Ustalając wysokość kar pieniężnych w przypadku naruszenia zakazu praktyk naruszających zbiorowe interesy konsumentów lub stosowania niedozwolonych postanowień wzorców umów, Prezes Urzędu bierze pod uwagę sankcje nałożone na przedsiębiorcę za to samo naruszenie w innych państwach członkowskich Unii Europejskiej w sprawach transgranicznych, jeżeli informacje o takich sankcjach są dostępne w ramach mechanizmu ustanowionego rozporządzeniem nr 2017/2394.