Organizacja więziennictwa.
Dz.U.1939.68.457
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 26 lipca 1939 r.
o organizacji więziennictwa.
Administracja więziennictwa, nadzór i kontrola.
Administracja więziennictwa, nadzór i kontrola.
Prokuratorzy apelacyjni i okręgowi czuwają nad legalnością uwięzienia, prawidłowym wykonywaniem kary i tymczasowego aresztowania oraz nad porządkiem więziennym.
Więzienia, areszty oraz ich przeznaczenie.
Więzienia, areszty oraz ich przeznaczenie.
Więzienia i areszty służą:
Rodzaje więzień i aresztów.
Rodzaje więzień i aresztów.
Więzienia specjalne są następujące:
Recydywiści, przestępcy zawodowi lub z nawyknienia nie mogą być kierowani do więzień: kolonii rolniczych i zakładów rzemieślniczych.
Wykonywanie tymczasowego aresztowania i kar pozbawienia wolności.
Wykonywanie tymczasowego aresztowania i kar pozbawienia wolności.
Kary więzienia, aresztu oraz tymczasowe aresztowanie wykonywa się zgodnie z treścią orzeczenia, przepisami ustaw karnych oraz ustawą niniejszą i regulaminem, wydanym przez Ministra Sprawiedliwości na podstawie art. 75 ustawy niniejszej.
Nieletni, umieszczeni w wyodrębnionych dla nich oddziałach w więzieniach i aresztach, podlegają przepisom obowiązującym w zakładach poprawczych.
Osadzenie w jednej celi wspólnej zatrzymanych lub tymczasowo aresztowanych ze skazanymi nastąpić może w przypadkach wyjątkowych; co do tymczasowo aresztowanych jednakże za zgodą władz, do których rozporządzenia pozostają.
Rozmieszczenie skazanych zarządza Minister Sprawiedliwości,
Opieka moralno-religijna.
Opieka moralno-religijna.
Oprócz kapelanów więziennych do sprawowania obowiązków duszpasterskich mogą być powołani przez Ministra Sprawiedliwości, a w nagłych przypadkach przez naczelników więzień i aresztów, duchowni tych wyznań religijnych, do których należą pozbawieni wolności.
Oświata szkolna i pozaszkolna.
Oświata szkolna i pozaszkolna.
W celu podniesienia poziomu umysłowego i etycznego skazanych prowadzi się w więzieniach pracę oświatową pozaszkolną.
Oświata pozaszkolna polega na urządzaniu odczytów, pogadanek, organizowaniu zespołów dokształcających, przedstawień teatralnych, kinematograficznych, audycyj radiowych oraz na krzewieniu czytelnictwa.
Oprócz nauczycieli więziennych powołani być mogą do prowadzenia oświaty szkolnej i pozaszkolnej funkcjonariusze straży więziennej, członkowie komitetów więziennych, a za zezwoleniem naczelnika więzienia także osoby z ramienia patronatów, instytucyj kulturalnych i oświatowych oraz skazani, posiadający odpowiednie kwalifikacje.
Inspekcja szkolna oraz powołane do kontroli szkół publicznych organa Ministerstwa Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego mają prawo nadzoru nad szkołami więziennymi. Władze samorządowe, współdziałające z Ministerstwem Sprawiedliwości w zakresie nauczania szkolnego, mogą dokonywać wizytacji szkół więziennych.
Wychowanie fizyczne.
Wychowanie fizyczne.
W celu zapobiegania ujemnym wpływom pozbawienia wolności na stan zdrowia skazanych oraz wyrobienia w nich poczucia dyscypliny, prowadzi się wychowanie fizyczne.
Ćwiczenia fizyczne odbywają się pod kierownictwem wykwalifikowanych funkcjonariuszów straży więziennej. Nadzór nad ćwiczeniami sprawują lekarze.
W więzieniach i aresztach powinny być w miarę możności urządzone sale gimnastyczne lub też przeznaczone tereny dla ćwiczeń fizycznych.
Pozbawieni wolności korzystają codziennie z przechadzki w granicach określonych w regulaminie.
Organizacja pracy.
Organizacja pracy.
W więzieniach i aresztach prowadzi się roboty pożyteczne celem nauczenia i przyzwyczajenia skazanych do pracy oraz zmniejszenia wydatków na ich utrzymanie.
Opieka sanitarna i lekarska.
Opieka sanitarna i lekarska.
Opieka sanitarna i lekarska polega na: czuwaniu nad stanem sanitarnym więzień i aresztów, stanem zdrowia i odżywianiem osób, pozbawionych wolności, na leczeniu, prowadzeniu szpitali, izb chorych i aptek.
Niezależnie od więzień specjalnych, wskazanych w art. 13 ust. 2, tworzy się:
Na prośbę pozbawionego wolności lub jego rodziny może być udzielone zezwolenie na leczenie przez lekarzy prywatnych, w stosunku do tymczasowo aresztowanych tylko za zgodą władz, do których rozporządzenia pozostają. Koszty tego leczenia ponosi pozbawiony wolności lub jego rodzina.
Żywienie, odzież i pomieszczenie.
Żywienie, odzież i pomieszczenie.
Żywienie, odzież, bielizna, oświetlenie i opalanie pomieszczeń oraz ogólne warunki sanitarne i higieniczne bytowania pozbawionych wolności powinny odpowiadać wymaganiom, koniecznym do utrzymania ich zdrowia oraz zdolności do pracy i nauki.
Komunikowanie się skazanych i tymczasowo aresztowanych ze światem zewnętrznym.
Komunikowanie się skazanych i tymczasowo aresztowanych ze światem zewnętrznym.
Skazanym i tymczasowo aresztowanym wolno przyjmować w granicach, zakreślonych przez regulamin, odwiedziny oraz prowadzić korespondencję na podstawie zezwolenia właściwych władz sądowych, prokuratorskich i więziennych. Prawa tego można ich pozbawić czasowo tylko tytułem kary dyscyplinarnej, a tymczasowo aresztowanych ponadto na zlecenie władz, do których rozporządzenia pozostają.
Pozbawieni wolności mają prawo swobodnego składania pism, próśb, zażaleń i środków odwoławczych do władz sądowych i administracyjnych.
Kary dyscyplinarne, ulgi i nagrody.
Kary dyscyplinarne, ulgi i nagrody.
Naczelnik więzienia lub aresztu potrąca z sum, posiadanych przez pozbawionych wolności w depozycie, koszt naprawy rozmyślnie zniszczonych i uszkodzonych przez nich rzeczy skarbowych.
Nałożenie kajdan może być stosowane tylko jako szczególny środek zapobiegawczy za zezwoleniem prokuratora, a w przypadkach nagłych na zarządzenie naczelnika więzienia, który o tym niezwłocznie zawiadamia prokuratora.
Współpraca społeczeństwa z władzami więziennymi.
Współpraca społeczeństwa z władzami więziennymi.
Komitety więzienne współdziałają z władzami więziennymi w zakresie organizacji opieki religijnej i moralnej, oświaty szkolnej i pozaszkolnej, pracy, wychowania fizycznego oraz na żądanie władz wydają opinię w sprawach warunkowego zwolnienia lub ułaskawienia skazanych.
W przypadkach odbywania kary według zasad systemu progresywnego komitet więzienny, po zapoznaniu się z indywidualnymi cechami charakteru i stopniem poprawy skazanych, opiniuje o celowości zaliczania do poszczególnych stopni uspołecznienia.
Zakres uprawnień członków patronatu więziennego na terenie więzień i aresztów określa regulamin.
Użycie broni. Wzywanie siły zbrojnej.
Użycie broni. Wzywanie siły zbrojnej.
Funkcjonariusze więziennictwa podczas wykonywania czynności służbowych mają prawo użycia broni:
W przypadkach pełnienia czynności służbowych przez kilku funkcjonariuszów więziennictwa wspólnie, naczelnik więzienia lub aresztu decyduje o potrzebie użycia broni i o wyborze jej rodzaju. Decyzja ta przysługuje funkcjonariuszowi najstarszemu stopniem lub służbą spośród funkcjonariuszów obecnych, gdy zwłoka grozi niebezpieczeństwem lub gdy funkcjonariuszowi zlecono kierownictwo czynności, spełnianej poza więzieniem lub aresztem.
Funkcjonariusz więziennictwa, który użył broni, powinien natychmiast o tym donieść naczelnikowi więzienia lub aresztu. W każdym przypadku użycia broni naczelnik przeprowadza dochodzenie w celu stwierdzenia, czy użycie broni zgodne było z przepisami ustawy niniejszej. Jeżeli użycie broni spowodowało śmierć, uszkodzenie ciała albo nastąpiło wbrew przepisom ustawy niniejszej, naczelnik więzienia lub aresztu zawiadamia bezzwłocznie właściwego prokuratora.
Przepisy szczególne.
Przepisy szczególne.
Skazanym należy umożliwić powrót na koszt Skarbu Państwa do miejsca stałego zamieszkania, jeżeli nie posiadają na to dostatecznych środków.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Przepisy przejściowe i końcowe.
Do czasu przejęcia przez straż więzienną obowiązków konwojowania pozbawionych wolności, obowiązki te pełni policja państwowa w dotychczasowym zakresie.
Z dniem wejścia w życie ustawy niniejszej traci moc obowiązującą rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 7 marca 1928 r. w sprawie organizacji więziennictwa (Dz. U. R. P. Nr 29, poz. 272).
Wykonanie ustawy niniejszej porucza się Ministrowi Sprawiedliwości w porozumieniu z właściwymi ministrami.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »