Art. 17. - [Pozbawienie prawa do dopłat w następstwie uzyskania przez najemcę lub innych osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego prawa własności lub innego prawa do korzystania z budynku lub lokalu mieszkalnego] - Pomoc państwa w ponoszeniu wydatków mieszkaniowych w pierwszych latach najmu mieszkania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.506 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 4 kwietnia 2024 r.
Art.  17.  [Pozbawienie prawa do dopłat w następstwie uzyskania przez najemcę lub innych osób wchodzących w skład gospodarstwa domowego prawa własności lub innego prawa do korzystania z budynku lub lokalu mieszkalnego]
1. 
Najemca uzyskujący dopłaty informuje, w formie pisemnej, organ właściwy o dokonaniu czynności prawnej skutkującej niespełnianiem przez niego lub inną osobę wchodzącą w skład gospodarstwa domowego warunku, o którym mowa w art. 4 ust. 1 pkt 2 lub ust. 8, w terminie 30 dni od dnia dokonania tej czynności.
2. 
Po uzyskaniu informacji, o której mowa w ust. 1, organ właściwy, z wyjątkiem przypadku, o którym mowa w art. 4 ust. 10, wydaje decyzję w sprawie pozbawienia prawa do dopłat. Przepis art. 15 ust. 4 stosuje się odpowiednio.
3. 
W przypadku gdy najemca nie poinformował o dokonaniu czynności, o której mowa w ust. 1, w terminie 30 dni od dnia jej dokonania, decyzja, o której mowa w ust. 2, zawiera zobowiązanie najemcy do niezwłocznego zwrotu na rachunek gminy środków stanowiących równowartość kwoty dopłat wraz z odsetkami ustawowymi, uzyskanych w okresie od dnia dokonania tej czynności do dnia, w którym ta decyzja stała się wykonalna. Odsetki są naliczane od pierwszego dnia następującego po dniu wpłaty pierwszej nienależnie pobranej kwoty na rachunek wynajmującego do dnia dokonania zwrotu środków stanowiących równowartość kwoty dopłat.
3a. 
Ustalona do zwrotu łączna kwota zastosowanych dopłat i odsetek, o której mowa w ust. 3, nie może być niższa niż równowartość wypłaconych dopłat.
4. 
Gmina niezwłocznie wpłaca środki, o których mowa w ust. 3, na rachunek Funduszu Dopłat.
5. 
Wniesienie odwołania od decyzji, o której mowa w ust. 2, nie wstrzymuje jej wykonania.