Rozdział 3 - Wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie. - Prawo o ustroju sądów wojskowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.76.536
Akt utracił moc Wersja od: 19 marca 1943 r.
Rozdział III.
Wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie.
Wojskowe sądy okręgowe i sądy admiralskie.
Wojskowy sąd okręgowy składa się z wojskowych sędziów okręgowych: szefa sądu, jego zastępcy, oraz z odpowiedniej ilości wojskowych sędziów orzekających i śledczych.
Do właściwości wojskowych sądów okręgowych należy:
a)
rozpoznawanie w pierwszej instancji spraw, nie należących w myśl art. 20 § 1 do właściwości wojskowych sądów rejonowych (wojskowych sądów marynarskich);b)
rozpoznawanie środków odwoławczych od orzeczeń wojskowych sądów rejonowych i wojskowych sądów marynarskich, od zarządzeń kierowników tych sądów, od postanowień i zarządzeń wojskowych sędziów śledczych, oraz w przypadkach prawem przepisanych od innych postanowień i zarządzeń;c)
prowadzenie śledztw w sprawach, których rozpoznanie w myśl artykułu niniejszego lit. a) należy do właściwości wojskowych sądów okręgowych;d)
spełnianie czynności oraz wydawanie orzeczeń i zarządzeń w przypadkach prawem przepisanych.§ 1.
W sprawach żołnierzy, pełniących służbę w marynarce wojennej, oraz innych osób, podlegających dowódcom (przełożonym) w marynarce wojennej, - wojskowe sądy okręgowe sprawują wymiar sprawiedliwości jako sądy admiralskie, jeżeli nie został utworzony osobny sąd admiralski, który byłby właściwy w danej sprawie.§ 2.
Przepisy odnoszące się do wojskowych sądów okręgowych stosuje się odpowiednio do tych sądów jako sądów admiralskich oraz do sądów admiralskich.§ 1.
Rozprawy w sprawach o przestępstwa zagrożone karą śmierci lub więzienia dożywotniego, prowadzonych w postępowaniu wojennym, oraz w sprawach prowadzonych w postępowaniu doraźnym, odbywają się przy udziale dwóch wojskowych sędziów orzekających, z których jeden prowadzi rozprawę jako przewodniczący, i trzech asesorów.§ 2.
Rozprawy w innych sprawach odbywają się przy udziale jednego wojskowego sędziego orzekającego, który prowadzi rozprawę jako przewodniczący, i dwóch asesorów.§ 3.
Rozprawy rewizyjne odbywają się w składzie szefa sądu lub jego zastępcy, jako przewodniczącego, oraz dwóch wojskowych sędziów orzekających; jeden z sędziów wojskowych, należących do składu sądzącego, jest sędzią sprawozdawcą.§ 1.
Do rozpraw, które przypuszczalnie będą trwać czas dłuższy, szef sądu może powołać sędziego dodatkowego, jako zastępcę sędziego. Do rozpraw takich można też przybrać zastępców asesorów.§ 2.
Zastępca sędziego i asesora może być obecny na naradzie, nie może być jednak obecny w czasie głosowania; w naradzie i głosowaniu zastępca bierze udział wówczas, jeżeli wszedł w miejsce sędziego lub asesora, który ustąpił ze składu sądzącego.§ 1.
Na rozprawie głównej przewodniczyć może tylko wojskowy sędzia orzekający (szef sądu, jego zastępca) w stopniu oficera sztabowego; dotyczy to również sędziego dodatkowego.§ 2.
Żaden z sędziów wojskowych, wchodzących w skład sądzący, nie może posiadać stopnia wojskowego niższego niż oskarżony. Jeżeli w sądzie wojskowym nie ma sędziego o wymaganym stopniu wojskowym - przewodniczącego rozprawy, a w razie potrzeby także drugiego lub dodatkowego sędziego wojskowego, wyznacza szef departamentu sprawiedliwości Ministerstwa Spraw Wojskowych spośród posiadających ten stopień sędziów innych sądów wojskowych.§ 3.
W sprawach przeciw generałom i admirałom (kontradmirałom, wiceadmirałom) przewodniczącego, a w razie potrzeby także drugiego lub dodatkowego sędziego wojskowego, wyznacza prezes Najwyższego Sądu Wojskowego spośród sędziów tegoż sądu, posiadających stopień generalski. Przepisu § 2 w tych sprawach nie stosuje się.§ 1.
Asesorowie nie mogą mieć stopnia wojskowego niższego niż oskarżony.§ 2.
Przepis § 1 nie dotyczy asesorów w sprawach przeciw generałom lub admirałom (kontradmirałom, wiceadmirałom); w tych sprawach asesorowie muszą posiadać co najmniej stopień generała brygady lub kontradmirała.§ 3.
W sprawach przeciwko oficerom, nie posiadającym stopnia generalskiego (admiralskiego), jeden z asesorów musi posiadać co najmniej stopień wojskowy:a)
kapitana (równorzędnego) - jeżeli oskarżony jest podporucznikiem lub porucznikiem (równorzędnym);b)
majora (komandora podporucznika) - jeżeli oskarżony jest kapitanem (równorzędnym);c)
pułkownika (komandora) - jeżeli oskarżony jest oficerem sztabowym;d)
generała brygady (kontradmirała) - jeżeli oskarżony jest pułkownikiem (komandorem), zajmującym stanowisko służbowe wyższe niż dowódcy pułku.§ 4.
W sprawach przeciw podoficerom i szeregowcom jednym z asesorów ma być podoficer.§ 5.
W sprawach przeciw osobom nie posiadającym stopnia wojskowego wszyscy asesorowie muszą posiadać stopień oficerski.§ 6.
W sprawach o przestępstwa, zagrożone karą śmierci lub więzienia dożywotniego, prowadzonych w postępowaniu wojennym, oraz w sprawach prowadzonych w postępowaniu doraźnym - wszyscy asesorowie bez względu na stopień oskarżonego (§ 4) muszą mieć stopień oficerski.§ 7.
Przepis art. 22 § 3, 4 należy tu stosować.Poza rozprawą wojskowy sąd okręgowy (sąd admiralski) rozpoznaje sprawy, należące do jego właściwości, na posiedzeniach niejawnych, jeżeli do ich rozpoznania nie jest prawem upoważniony jeden sędzia wojskowy.
§ 1.
Posiedzenia niejawne odbywają się w składzie szefa sądu, lub jego zastępcy, jako przewodniczącego, oraz dwóch wojskowych sędziów okręgowych; jeden z sędziów wojskowych, należących do składu sądzącego, jest sędzią sprawozdawcą.§ 2.
Na posiedzeniach niejawnych zapadają orzeczenia po wysłuchaniu ustnego lub odczytaniu pisemnego wniosku prokuratora wojskowego.§ 3.
Prokurator wojskowy bierze udział w posiedzeniu niejawnym bez prawa obecności przy naradzie.§ 4.
Narada sędziów wojskowych jest tajna. Prócz sędziów, biorących udział w naradzie, może być przy naradzie i głosowaniu obecny tylko protokolant.§ 5.
Głosowanie odbywa się w tym porządku, że sędzia sprawozdawca głosuje pierwszy, przewodniczący zaś, jeżeli nie jest sam równocześnie sprawozdawcą, ostatni; poza tym głosują kolejno młodsi przed starszymi stopniem.§ 6.
Przepisy o głosowaniu na rozprawie głównej stosuje się odpowiednio.