Rozdział 3 - Właściwość zwierzchników sądowo-karnych w przypadku łączenia spraw. - Prawo o ustroju sądów wojskowych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1936.76.536
Akt utracił moc Wersja od: 19 marca 1943 r.
Rozdział III.
Właściwość zwierzchników sądowo-karnych w przypadku łączenia spraw.
Właściwość zwierzchników sądowo-karnych w przypadku łączenia spraw.
§ 1.
Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw albo jeżeli jest kilku sprawców, lub są również podżegacze, pomocnicy albo inne osoby, których działanie przestępne pozostaje w ścisłym związku z działaniem sprawcy, wówczas postępowanie karne przeprowadza się łącznie, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej.§ 2.
Jeżeli sprawy wymienione w § 1 należą częściowo do właściwości wojskowego sądu okręgowego, częściowo zaś do właściwości podporządkowanego mu wojskowego sądu rejonowego, ściganie ich należy do zwierzchnika sądowo-karnego w sprawach, należących do właściwości wojskowych sądów okręgowych, a łączne przeprowadzenie postępowania karnego następuje w wojskowym sądzie okręgowym.§ 1.
Jeżeli w przestępstwie brały udział osoby, do których ścigania karnego powołani są zwierzchnicy sądowo-karni, nie pozostający między sobą w stosunku podporządkowania, łączne przeprowadzenie postępowania zarządza sąd postanowieniem na wniosek prokuratora wojskowego, jeżeli uzna, że przyczyni się to do uproszczenia lub przyśpieszenia postępowania.§ 2.
Połączenie spraw zarządza:a)
gdy chodzi o sprawy należące do właściwości wojskowych sądów rejonowych w okręgu tego samego wojskowego sądu okręgowego - ten wojskowy sąd okręgowy;b)
w innych przypadkach - Najwyższy Sąd Wojskowy.§ 3.
Zarządzając połączenie spraw karnych, sąd postanawia zarazem, który ze zwierzchników sądowo-karnych będzie właściwy dla spraw połączonych.§ 1.
W sprawach, należących do zakresu działania sądów wojennych, połączenie spraw przeciw osobom, do których ścigania karnego są powołani różni zwierzchnicy sądowo-karni, na wniosek jednego z nich lub z urzędu zarządza:a)
jeżeli pozostają między sobą w stosunku podporządkowania - przełożony podporządkowanego;b)
w innych przypadkach - wspólny przełożony.§ 2.
W zarządzeniu postanawia się zarazem, który z dotyczących zwierzchników sądowo-karnych będzie właściwy dla połączonych spraw.§ 3.
Połączenie spraw zarządza się tylko wtedy, jeżeli może się to przyczynić do uproszczenia lub przyśpieszenia postępowania.§ 1.
W przypadkach łącznego prowadzenia spraw może nastąpić wyłączenie sprawy co do pewnego przestępstwa lub co do pewnego oskarżonego, celem odrębnego rozpoznania jej, jeżeli może się to przyczynić do uproszczenia lub przyśpieszenia postępowania, lub jeżeli tego wymaga wzgląd na dyscyplinę wojskową albo też jeżeli przepis szczególny tak stanowi.§ 2.
Wyłączenie zarządza:a)
w toku dochodzenia - właściwy dla spraw połączonych zwierzchnik sądowo-karny;b)
po wszczęciu śledztwa - wojskowy sędzia śledczy, na wniosek prokuratora wojskowego;c)
po złożeniu sądowi wojskowemu aktu oskarżenia i w toku rozprawy - sąd wojskowy.§ 3.
Sprawa wyłączona należy nadal do właściwości zwierzchnika sądowo-karnego, właściwego dla spraw połączonych.§ 4.
Jeżeli ze względu na uproszczenie lub przyśpieszenie postępowania albo z innych ważnych powodów okaże się potrzebne przeniesienie wyłączonej sprawy do właściwości tego zwierzchnika sądowo-karnego, który byłby właściwy dla tej sprawy, gdyby nie zarządzono połączenia spraw - przeniesienie sprawy wyłączonej do jego właściwości zarządza na wniosek oskarżyciela publicznego:a)
w przypadkach, wskazanych w art. 92 § 2 - ten zwierzchnik sądowo-karny lub ten sąd wojskowy, który zarządził wyłączenie sprawy;b)
w innych przypadkach - ten sąd wojskowy, który zarządził połączenie spraw - a w sprawach, należących do zakresu działania sądów wojennych - wspólny przełożony zwierzchników sądowo-karnych.