Dział 2 - Korzystanie z wód - Prawo wodne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2017.1121 t.j.

Akt utracił moc
Wersja od: 1 września 2017 r.

DZIAŁ  II

Korzystanie z wód

1. 
Korzystanie z wód polega na ich używaniu na potrzeby ludności oraz gospodarki.
2. 
Korzystanie z wód nie może powodować pogorszenia stanu wód i ekosystemów od nich zależnych, w szczególności ustaleń planu gospodarowania wodami na obszarze dorzecza, a także marnotrawstwa wody, marnotrawstwa energii wody, ani wyrządzać szkód.
3. 
Korzystanie z wód polega na korzystaniu powszechnym, zwykłym lub szczególnym.
4. 
Przepisy ustawy dotyczące korzystania z wód stosuje się odpowiednio do:
1)
nawadniania lub odwadniania gruntów;
2)
odwadniania obiektów lub wykopów budowlanych oraz zakładów górniczych;
3)
użytkowania wód znajdujących się w rowach;
4)
wprowadzania ścieków do wód lub do ziemi;
5)
wprowadzania, do urządzeń kanalizacyjnych będących we władaniu innych podmiotów, ścieków przemysłowych zawierających substancje szczególnie szkodliwe dla środowiska wodnego określone w przepisach wydanych na podstawie art. 45a ust. 1;
6)
rolniczego wykorzystania ścieków;
7)
wydobywania z wód powierzchniowych kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinania roślin z wód lub brzegu;
8)
piętrzenia oraz retencjonowania śródlądowych wód powierzchniowych.
5. 
Przez wprowadzanie ścieków do ziemi rozumie się także wprowadzanie ścieków do urządzeń wodnych, z wyjątkiem kanałów oraz zbiorników, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1 lit. c.

Wody podziemne, z zastrzeżeniem art. 33, wykorzystuje się przede wszystkim:

1)
do zaopatrzenia ludności w wodę przeznaczoną do spożycia oraz na cele socjalno-bytowe;
2)
na potrzeby produkcji artykułów żywnościowych oraz farmaceutycznych.
1. 
Dopuszczalne jest korzystanie z każdej wody w rozmiarze i w czasie wynikającym z konieczności:
1)
zwalczania poważnych awarii, klęsk żywiołowych, pożarów lub innych miejscowych zagrożeń;
2)
zapobieżenia poważnemu niebezpieczeństwu grożącemu życiu lub zdrowiu ludzi albo mieniu znacznej wartości, którego w inny sposób nie można uniknąć.
2. 
Przepis ust. 1 stosuje się również do morskich wód wewnętrznych Zatoki Gdańskiej oraz wód morza terytorialnego.
1. 
Każdemu przysługuje prawo do powszechnego korzystania ze śródlądowych powierzchniowych wód publicznych, morskich wód wewnętrznych wraz z morskimi wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej, i z wód morza terytorialnego, jeżeli przepisy nie stanowią inaczej.
2. 
Powszechne korzystanie z wód służy do zaspokajania potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, bez stosowania specjalnych urządzeń technicznych, a także do wypoczynku, uprawiania turystyki, sportów wodnych oraz, na zasadach określonych w przypisach odrębnych, amatorskiego połowu ryb.
3. 
Powszechne korzystanie z wód nie obejmuje:
1)
wydobywania kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów z morskich wód wewnętrznych wraz z wodami wewnętrznymi Zatoki Gdańskiej oraz z wód morza terytorialnego;
2)
wycinania roślin z wód lub brzegu;
3)
wydobywania kamienia i żwiru z potoków górskich;
4)
korzystania z wód w zbiornikach wodnych, przeznaczonych do chowu lub hodowli ryb oraz innych organizmów wodnych, usytuowanych na wodach płynących;
5)
wprowadzania ścieków.
4. 
Wydobywanie kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów w granicach powszechnego korzystania z wód może odbywać się, po uzyskaniu zgody właściciela wody, w miejscach wyznaczonych przez radę gminy w drodze uchwały.
1. 
Rada gminy określa, w drodze uchwały, corocznie do dnia 31 maja wykaz kąpielisk na terenie gminy lub na polskich obszarach morskich przyległych do danej gminy.
2. 
Organizator kąpieliska jest obowiązany do dnia 31 grudnia roku poprzedzającego sezon kąpielowy, w którym kąpielisko ma być otwarte, przekazać wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta wniosek o umieszczenie w wykazie kąpielisk, o którym mowa w ust. 1, wydzielonego fragmentu wód powierzchniowych, na których planuje utworzyć kąpielisko.
3. 
Wniosek, o którym mowa w ust. 2, zawiera:
1)
imię i nazwisko lub nazwę oraz adres organizatora;
2)
nazwę i adres lub lokalizację planowanego kąpieliska;
3)
wskazanie długości linii brzegowej kąpieliska;
4)
wskazanie przewidywanej maksymalnej liczby osób korzystających dziennie z kąpieliska;
5)
wskazanie terminów otwarcia i zamknięcia kąpieliska;
6)
opis infrastruktury kąpieliska, w tym urządzeń sanitarnych.
4. 
Do wniosku dołącza się:
1)
pozwolenie wodnoprawne;
2)
informacje dotyczące planowanego kąpieliska:
a)
aktualny profil wody w kąpielisku,
b)
status kąpieliska w poprzednim sezonie kąpielowym (czynne, nieczynne) albo wzmianka, że wniosek dotyczy kąpieliska nowo utworzonego,
c)
sposób gospodarki odpadami,
d)
ocena jakości wody i klasyfikacja wody w kąpielisku w poprzednim sezonie kąpielowym, jeżeli wniosek dotyczy istniejącego kąpieliska,
e)
udogodnienia i środki podjęte w celu promowania kąpieli.
5. 
Jeżeli dokumentacja, o której mowa w ust. 2 i 4, jest niepełna, wójt, burmistrz lub prezydent miasta wzywa do jej uzupełnienia w terminie 7 dni.
6. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przygotowuje projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, obejmujący wykaz planowanych kąpielisk, sporządzony po rozpatrzeniu wniosków, o których mowa w ust. 2, oraz wydzielonych fragmentów wód powierzchniowych, na których planuje utworzyć kąpieliska, dla których będzie organizatorem.
7. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta podaje do publicznej wiadomości projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, w sposób zwyczajowo przyjęty, określając formę, miejsce i termin składania uwag oraz propozycji zmian do tego projektu uchwały, nie krótszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia.
8. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta rozpatruje uwagi oraz propozycje, o których mowa w ust. 7, w terminie nie dłuższym niż 14 dni od dnia upływu terminu ich składania.
9. 
Projekt uchwały, o której mowa w ust. 1, wraz z wnioskami, o których mowa w ust. 2, wójt, burmistrz lub prezydent miasta, najpóźniej do dnia 15 kwietnia, przekazuje do zaopiniowania właściwym: dyrektorowi regionalnego zarządu gospodarki wodnej, wojewódzkiemu inspektorowi ochrony środowiska i państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu, a w przypadku kąpielisk położonych na polskich obszarach morskich, również właściwemu terytorialnie dyrektorowi urzędu morskiego. Dyrektor regionalnego zarządu gospodarki wodnej, wojewódzki inspektor ochrony środowiska, państwowy powiatowy inspektor sanitarny i dyrektor urzędu morskiego, w terminie 14 dni, wydają opinie do przekazanego projektu. Brak opinii w tym terminie uznaje się za akceptację przesłanego projektu.
1. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta prowadzi i aktualizuje ewidencję kąpielisk.
2. 
Organizator kąpieliska jest obowiązany niezwłocznie zgłosić zmianę danych zawartych w ewidencji kąpielisk.
3. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta przechowuje dokumentację stanowiącą podstawę wpisu do ewidencji kąpielisk przez okres pięciu lat od dnia dokonania danego wpisu.
4. 
Prowadzenie ewidencji kąpielisk jest zadaniem zleconym z zakresu administracji rządowej.
5. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta wpisuje kąpieliska lub aktualizuje wpis do ewidencji kąpielisk w terminie 14 dni od dnia podjęcia uchwały, o której mowa w art. 34a ust. 1.
6. 
W ewidencji kąpielisk zamieszcza się w szczególności:
1)
dane zawarte w dokumentacji, o której mowa w art. 34a ust. 2 i 4;
2)
kod i nazwę gminy zgodnie z Nomenklaturą Jednostek Terytorialnych dla Celów Statystycznych;
3)
opis granic kąpieliska za pomocą współrzędnych geograficznych w układzie WGS84, na obowiązującym podkładzie map topograficznych lub ortofotomap z państwowego zasobu geodezyjnego i kartograficznego.
7. 
Wójt, burmistrz lub prezydent miasta jest obowiązany do nieodpłatnego przekazywania informacji zawartych w ewidencji kąpielisk na wniosek właściwego państwowego powiatowego inspektora sanitarnego lub organów właściwych w sprawach gospodarowania wodami.
1. 
Organizator kąpieliska jest obowiązany oznakować kąpielisko.
2. 
Jakość wody w kąpielisku powinna odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3.
1. 
Organizator miejsca wykorzystywanego do kąpieli wykonuje badanie jakości wody nie wcześniej niż 14 dni przed dniem rozpoczęcia jego funkcjonowania oraz przynajmniej raz w trakcie jego funkcjonowania, a także każdorazowo w przypadku wzrokowego stwierdzenia zanieczyszczeń niekorzystnie wpływających na jakość wody i mogących stanowić zagrożenie zdrowotne dla kąpiących się tam osób.
2. 
Organizator miejsca wykorzystywanego do kąpieli jest obowiązany oznakować miejsce wykorzystywane do kąpieli.
3. 
Organizator miejsca wykorzystywanego do kąpieli niezwłocznie przekazuje właściwemu państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu wyniki badań, o których mowa w ust. 1, oraz informacje o wystąpieniu zmian, które mogą wpływać na pogorszenie jakości wody.
4. 
Jakość wody w miejscu wykorzystywanym do kąpieli powinna odpowiadać wymaganiom określonym w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3.
5. 
Na podstawie wyników badania wody państwowy powiatowy inspektor sanitarny dokonuje bieżącej oceny jakości wody, czy spełnia ona wymagania określone w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3.
6. 
W przypadku gdy wyniki badań wykonanych przez organizatora miejsca wykorzystywanego do kąpieli mogą wskazywać na to, że woda w miejscu wykorzystywanym do kąpieli nie spełnia wymagań określonych w przepisach wydanych na podstawie art. 50 ust. 3, właściwy państwowy powiatowy inspektor sanitarny przeprowadza kontrolę urzędową, o której mowa w art. 163 ust. 2.
1. 
Państwowy powiatowy inspektor sanitarny jest obowiązany do nieodpłatnego, niezwłocznego przekazywania wójtowi, burmistrzowi lub prezydentowi miasta informacji dotyczących oceny jakości wody w kąpielisku i miejscu wykorzystywanym do kąpieli, klasyfikacji wody w kąpielisku oraz zakazu kąpieli. Informacje, o których mowa w zdaniu pierwszym, wójt, burmistrz, prezydent miasta niezwłocznie zamieszcza w ewidencji kąpielisk.
2. 
Państwowy powiatowy inspektor sanitarny jest obowiązany do nieodpłatnego, niezwłocznego przekazywania organizatorowi pochodzących z kontroli urzędowej informacji dotyczących ocen jakości wody w kąpielisku i miejscu wykorzystywanym do kąpieli oraz klasyfikacji wody w kąpielisku.
1. 
Po podjęciu uchwały, o której mowa w art. 34a ust. 1, wójt, burmistrz lub prezydent miasta przedstawia właściwemu państwowemu powiatowemu inspektorowi sanitarnemu informację o liczbie kąpielisk i podaje przyczynę zmian w liczbie kąpielisk w porównaniu do poprzedniego sezonu kąpielowego. Do informacji dołącza się wykaz kąpielisk.
2. 
Główny Inspektor Sanitarny przed rozpoczęciem sezonu kąpielowego przedstawia Komisji Europejskiej informację o liczbie kąpielisk i podaje przyczynę zmian w liczbie kąpielisk w porównaniu do poprzedniego sezonu kąpielowego. Do informacji dołącza się wykaz kąpielisk.

Minister właściwy do spraw zdrowia w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw gospodarki wodnej oraz ministrem właściwym do spraw gospodarki morskiej określi, w drodze rozporządzenia:

1)
szczegółowy zakres danych i informacji objętych ewidencją kąpielisk,
2)
wzór ewidencji kąpielisk,
3)
sposób oznakowania kąpieliska i miejsca wykorzystywanego do kąpieli

- mając na względzie zagrożenia zdrowotne dla kąpiących się osób, a także przekazywanie społeczeństwu aktualnych informacji o jakości wody w kąpielisku i miejscu wykorzystywanym do kąpieli oraz zaleceniach organów Państwowej Inspekcji Sanitarnej.

1. 
Organizatorzy kąpielisk mogą łączyć kąpieliska, w przypadku gdy:
1)
kąpieliska sąsiadują ze sobą;
2)
kąpieliska uzyskały zbliżone oceny jakości wody za poprzednie 4 lata;
3)
profile wody w kąpieliskach wskazują na wspólne czynniki ryzyka lub ich brak.
2. 
Organizatorzy kąpielisk mogą dokonywać podziału kąpielisk, gdy jest to uzasadnione jakością wody w kąpielisku lub jego części.
3. 
Łączenie albo podział kąpielisk odbywa się w trybie przepisów art. 34a oraz wymaga uzasadnienia.

W przypadku zaprzestania prowadzenia przez organizatora kąpieliska lub miejsca wykorzystywanego do kąpieli tracą one swój status, a organizator jest obowiązany usunąć oznakowanie tych miejsc.

1. 
Kąpielisko może funkcjonować, jeżeli jakość wody w nim została sklasyfikowana co najmniej jako dostateczna, zgodnie z art. 163 ust. 1 pkt 2.
2. 
Jeżeli jakość wody w kąpielisku została zakwalifikowana jako niedostateczna, zgodnie z art. 163 ust. 1 pkt 2, kąpielisko może funkcjonować pod warunkiem podjęcia działań mających na celu:
1)
ochronę zdrowia ludzkiego i poprawę jakości wody, w tym wprowadzenia zakazu kąpieli w danym sezonie kąpielowym albo tymczasowego zakazu kąpieli;
2)
ustalenie przyczyn nieosiągnięcia dostatecznej klasyfikacji jakości wody w kąpielisku;
3)
zapobieżenie, zmniejszenie lub wyeliminowanie przyczyn zanieczyszczenia;
4)
przekazanie społeczeństwu informacji dotyczącej jakości wody w kąpielisku w sposób niebudzący wątpliwości co do stwierdzonych zagrożeń.
1. 
Rada powiatu może, w drodze uchwały, w celu zaspokajania niezbędnych potrzeb społecznych wprowadzić powszechne korzystanie, służące zaspokajaniu potrzeb osobistych, gospodarstwa domowego lub rolnego, z wód powierzchniowych innych niż wymienione w art. 34 ust. 1, ustalając jednocześnie dopuszczalny zakres tego korzystania.
2. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 1, właścicielowi wody przysługuje z budżetu powiatu odszkodowanie na warunkach określonych w ustawie.
1. 
Właścicielowi gruntu przysługuje prawo do zwykłego korzystania z wód stanowiących jego własność oraz z wody podziemnej znajdującej się w jego gruncie; prawo to nie stanowi prawa do wykonywania urządzeń wodnych bez wymaganego pozwolenia wodnoprawnego.
2. 
Zwykłe korzystanie z wód służy zaspokojeniu potrzeb własnego gospodarstwa domowego oraz gospodarstwa rolnego, z zastrzeżeniem ust. 3.
3. 
Nie stanowi zwykłego korzystania z wód:
1)
nawadnianie gruntów lub upraw wodą podziemną za pomocą deszczowni;
2)
pobór wody powierzchniowej lub podziemnej w ilości większej niż 5 m3 na dobę;
3)
korzystanie z wód na potrzeby działalności gospodarczej;
4)
rolnicze wykorzystanie ścieków lub wprowadzanie do wód lub do ziemi oczyszczonych ścieków, jeżeli ich łączna ilość jest większa niż 5 m3 na dobę.

Szczególnym korzystaniem z wód jest korzystanie wykraczające poza korzystanie powszechne lub zwykłe, w szczególności:

1)
pobór oraz odprowadzanie wód powierzchniowych lub podziemnych;
2)
wprowadzanie ścieków do wód lub do ziemi;
3)
przerzuty wody oraz sztuczne zasilanie wód podziemnych;
4)
piętrzenie oraz retencjonowanie śródlądowych wód powierzchniowych;
5)
korzystanie z wód do celów energetycznych;
6)
korzystanie z wód do celów żeglugi oraz spławu;
7)
wydobywanie z wód kamienia, żwiru, piasku oraz innych materiałów, a także wycinanie roślin z wód lub brzegu;
8)
rybackie korzystanie ze śródlądowych wód powierzchniowych.