Rozwój systemu oświaty i wychowania.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1961.32.160

Akt utracił moc
Wersja od: 27 maja 1990 r.

USTAWA
z dnia 15 lipca 1961 r.
o rozwoju systemu oświaty i wychowania.

Obywatele Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej mają prawo do nauki.

Oświata i wychowanie stanowią jedną z podstawowych dźwigni socjalistycznego rozwoju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. System kształcenia i wychowania ma na celu przygotowanie kwalifikowanych pracowników gospodarki i kultury narodowej, świadomych budowniczych socjalizmu. Rozwój systemu oświaty i wychowania zapewnia każdemu obywatelowi zdobycie wykształcenia podstawowego oraz dostępność wszystkich szczebli i kierunków kształcenia w zależności od zainteresowań i uzdolnień. Dostosowany do tych zadań ustrój szkolny oraz charakter nauczania i wychowania ustala niniejsza ustawa.

Postanowienia ogólne.

Nauczanie i wychowanie w szkołach i innych placówkach oświatowo-wychowawczych ma na celu wszechstronny rozwój uczniów i wychowanie ich na świadomych i twórczych obywateli Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej.

Zmierza ono do tego, aby uczniom i wychowankom zapewnić wiedzę o przyrodzie i życiu społecznym, o dziejach oraz kulturze narodu i ludzkości, aby zapewnić kwalifikacje do pracy zawodowej.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze wychowują w duchu zasad współżycia społecznego, w duchu umiłowania Ojczyzny, pokoju, wolności, sprawiedliwości społecznej i braterstwa z ludźmi wszystkich krajów, uczą zamiłowania i szacunku dla skutecznej pracy, poszanowania mienia narodowego, przygotowują do czynnego udziału w rozwoju kraju, jego gospodarki i kultury.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze są instytucjami świeckimi. Całokształt nauczania i wychowania w tych instytucjach ma charakter świecki.

1.
Nauka w szkołach jest bezpłatna.
2.
Państwo udziela młodzieży uczącej się pomocy materialnej, organizuje internaty i bursy oraz ustanawia stypendia.
1.
Państwo zakłada, prowadzi i utrzymuje szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze.
2. 2
Minister Edukacji Narodowej określa w drodze rozporządzenia zasady zakładania i utrzymywania szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych.

Szkoły i placówki oświatowo-wychowawcze.

Wychowanie przedszkolne.

1.
Wychowanie przedszkolne ma na celu:
1)
wszechstronny rozwój dzieci i przygotowanie ich do rozpoczęcia nauki w szkole,
2)
pomoc pracującym rodzicom w zapewnieniu dzieciom opieki wychowawczej.
2.
Wychowanie przedszkolne odbywa się w przedszkolach i innych placówkach przedszkolnych.
3.
Do przedszkoli mogą być przyjmowane dzieci od ukończenia 3 lat życia do rozpoczęcia nauki szkolnej.

Szkoła podstawowa.

Szkoła podstawowa jest organizacyjną i programową podstawą całego systemu kształcenia i wychowania.

1.
Wprowadza się 8-klasową szkołę podstawową.
2.
Przedłużenie nauki w szkole podstawowej do lat 8 ma na celu lepsze przygotowanie uczniów do dalszego kształcenia się i zdobywania kwalifikacji zawodowych. Powinno ono sprzyjać zacieśnieniu więzi szkoły z życiem oraz ogólnemu podniesieniu poziomu kultury.
1.
Szkoła podstawowa daje jednolite dla wszystkich uczniów wykształcenie. Wykształcenie to obejmuje: podstawy wiedzy o przyrodzie i społeczeństwie, wstępne zaznajomienie uczniów z techniką, przysposobienie do pracy i udziału w życiu społecznym i kulturalnym.
2.
Szkoła podstawowa ma na celu harmonijny rozwój uczniów pod względem umysłowym, moralnym i fizycznym oraz przygotowanie do nauki w szkołach zawodowych i ogólnokształcących lub do dalszego kształcenia się i zdobywania kwalifikacji w toku wykonywania pracy zawodowej.
1.
Nauka w szkole podstawowej jest obowiązkowa.
2.
Obowiązek szkolny rozpoczyna się z początkiem roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w których dziecko kończy 7 lat, i trwa do ukończenia szkoły podstawowej, najdłużej jednak do końca roku szkolnego w tym roku kalendarzowym, w którym uczeń kończy 17 lat.
3.
Zasady wypełniania obowiązku szkolnego przez dzieci i młodzież do 17 lat życia oraz zasady wypełniania obowiązku dokształcania się w zakresie szkoły podstawowej przez młodocianych zatrudnionych w zakładach pracy regulują osobne przepisy.
1.
Sieć szkół podstawowych zorganizowana jest w sposób umożliwiający każdemu obywatelowi zdobycie podstawowego wykształcenia.
2.
Organizacja sieci szkolnej powinna uwzględniać odrębności warunków terenowych i komunikacyjnych w poszczególnych rejonach kraju.
3. 3
(skreślony).

Zasadnicze szkoły zawodowe.

1.
Kształcenie kwalifikowanych robotników, pracowników i rolników odbywa się w zasadniczych szkołach zawodowych.
2.
Zasadnicze szkoły zawodowe zapewniają przygotowanie zawodowe do wykonywania funkcji kwalifikowanego robotnika, pracownika i rolnika oraz wykształcenie ogólne, niezbędne do dalszego kształcenia się.
3. 4
Praktyczna nauka zawodu stanowi część procesu kształcenia i wychowania w zasadniczych szkołach zawodowych i odbywa się:
1)
w uspołecznionych i nie uspołecznionych zakładach pracy,
2)
w indywidualnych gospodarstwach rolnych,
3)
w szkolnych gospodarstwach rolnych,
4)
w warsztatach szkolnych (pracowniach).
3a. 5
Przedsiębiorstwa państwowe i inne uspołecznione zakłady pracy uczestniczą w realizacji zadań systemu oświaty i wychowania w celu zapewnienia wykwalifikowanych kadr, a w szczególności:
1)
prowadzą praktyczną naukę zawodu dla uczniów szkół zawodowych,
2)
biorą udział w kształceniu politechnicznym uczniów szkół ogólnokształcących,
3)
prowadzą doskonalenie zawodowe pracowników,
4)
udzielają szkołom pomocy w wyposażaniu warsztatów szkolnych (pracowni).
4.
Zasadnicze szkoły zawodowe organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
1. 6
Zasadnicze szkoły zawodowe mogą działać również jako szkoły przyzakładowe bądź pod opieką patronacką branżowo odpowiednich uspołecznionych zakładów pracy.
2.
Zasadnicze szkoły zawodowe przyzakładowe są zakładane, utrzymywane i prowadzone przez zakłady pracy. Zasady finansowania tych szkół określa Rada Ministrów.
3. 7
Właściwy minister określa zakłady pracy, na których ciąży obowiązek zakładania, utrzymywania i prowadzenia zasadniczych szkół zawodowych przyzakładowych lub sprawowania opieki patronackiej nad zasadniczymi szkołami zawodowymi kształcącymi kadry na ich potrzeby oraz zakres tej opieki w celu zapewnienia realizacji programu nauczania.

1.
Nauka w zasadniczych szkołach zawodowych trwa 2 lub 3 lata zależnie od specjalności, do której szkoły te przygotowują.
2.
Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami określa organizację zasadniczych szkół zawodowych i zasadniczych szkół zawodowych przyzakładowych oraz czas trwania nauki w tych szkołach.
1.
Dla przygotowania do zawodu rolnika młodzieży pracującej w rolnictwie i nie uczęszczającej do innych szkół oraz w celu zapewnienia tej młodzieży wykształcenia ogólnego potrzebnego do wykonywania zawodu i do dalszego kształcenia się organizuje się szkoły przysposobienia rolniczego.
2.
Szkoły przysposobienia rolniczego organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
3.
Nauka w szkołach przysposobienia rolniczego trwa 2 lata.
4.
Dla młodzieży, która ukończyła 16 rok życia i nie posiada wykształcenia podstawowego, można organizować szkoły przysposobienia rolniczego lub klasy w tych szkołach uzupełniające również wykształcenie w zakresie szkoły podstawowej.

Rada Ministrów może w drodze rozporządzenia wprowadzić na terenie całego kraju lub jego części obowiązek kształcenia zawodowego, w zakresie zasadniczej szkoły zawodowej lub szkoły przysposobienia rolniczego, młodzieży w wieku do lat 18 nie uczęszczającej do innych szkół oraz określić zasady wykonywania tego obowiązku.

Szkoły średnie.

Licea ogólnokształcące, technika zawodowe, licea zawodowe (przemysłowe, ekonomiczne, pedagogiczne, artystyczne i innych specjalności) są szkołami średnimi.

1.
Licea ogólnokształcące zapewniają wykształcenie ogólne i politechniczne niezbędne do podjęcia studiów wyższych oraz przysposobienie do pracy zawodowej.
2.
Licea ogólnokształcące organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych.
3.
Nauka w liceach ogólnokształcących trwa 4 lata.
1.
Technika zawodowe i licea zawodowe zapewniają przygotowanie do wykonywania funkcji technika lub równorzędnych oraz wykształcenie ogólne niezbędne do podjęcia studiów wyższych.
2.
Technika zawodowe i licea zawodowe organizuje się dla absolwentów szkół podstawowych oraz absolwentów zasadniczych szkół zawodowych i szkół przysposobienia rolniczego.
3.
Nauka w technikach zawodowych i liceach zawodowych, które przyjmują absolwentów szkoły podstawowej, trwa 4 lub 5 lat zależnie od specjalności. Nauka w technikach zawodowych i liceach zawodowych lub w klasach, które przyjmują absolwentów zasadniczych szkół zawodowych i szkół przysposobienia rolniczego, trwa 2 lub 3 lata zależnie od specjalności.
4.
Dla przygotowania pracowników niektórych specjalności można tworzyć szkoły zawodowe dla absolwentów liceów ogólnokształcących.
5. 9
Czas trwania nauki w szkołach wymienionych w ust. 3 i 4 określa Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z zainteresowanymi ministrami.
6. 10
Przepisy art. 11 ust. 3 i 3a stosuje się odpowiednio do szkół określonych w ust. 1 i 4.

Szkoły średnie, o których mowa w art. 18 ust. 1 i 4, mogą być organizowane na zasadach określonych w art. 12 i w art. 13 ust. 2.

Szkoły i zakłady specjalne.

1.
Kształcenie i wychowanie dzieci i młodocianych przewlekle chorych, opóźnionych w rozwoju umysłowym i upośledzonych fizycznie lub umysłowo odbywa się w specjalnych przedszkolach, szkołach i oddziałach przy szkołach podstawowych lub ośrodkach szkolno-wychowawczych.
2.
Szkoły i zakłady specjalne zapewniają młodzieży opiekę wychowawczą, wiedzę w dostępnym dla niej zakresie oraz przygotowanie do odpowiedniego zawodu.

Opieka wychowawcza nad dziećmi i młodzieżą.

1.
Wychowanie pozalekcyjne prowadzą szkoły.
2.
Wychowanie pozaszkolne jest organizowane w młodzieżowych domach kultury i domach kultury dzieci i młodzieży, ośrodkach i szkolnych klubach sportowych, w świetlicach dziecięcych i młodzieżowych, w ogrodach jordanowskich, w stałych i sezonowych placówkach wczasowych i w innych formach.
3.
Wychowanie pozalekcyjne i pozaszkolne ma na celu:
1)
rozwijanie zainteresowań i uzdolnień młodzieży,
2)
zbliżenie młodzieży do spraw techniki,
3)
stwarzanie sprzyjających warunków dla społecznej działalności,
4)
organizowanie kulturalnego wypoczynku, rozrywki i wychowania fizycznego.

Rodzice i opiekunowie współdziałają ze szkołami i organami nadzorującymi szkoły w organizowaniu kształcenia i wychowania dzieci i młodzieży. Minister Oświaty i Wychowania określa, w drodze rozporządzenia, formy tego współdziałania.

Organizacje młodzieżowe i społeczne współdziałają ze szkołą w realizacji zadań wychowawczych, na zasadach uzgodnionych z Ministrem Oświaty i Wychowania.

W celu zbliżenia szkoły do zakładów pracy i niesienia szkołom wszechstronnej pomocy w realizacji ich zadań - zakłady pracy roztaczają opiekę nad szkołami. Zasady sprawowania tej opieki określa Minister Oświaty i Wychowania w porozumieniu z właściwymi ministrami i po zasięgnięciu opinii organów właściwych związków zawodowych.

1. 15
Dla zapewnienia nauczania i wychowania dzieciom i młodocianym uczącym się, pozbawionym całkowicie lub częściowo opieki rodzicielskiej, organizuje się ośrodki szkolno-wychowawcze, domy dziecka, internaty i inne placówki opiekuńczo-wychowawcze lub opiekę w rodzinach zastępczych.
2. 16
Rada Ministrów określi w drodze rozporządzenia:
1)
zasady doboru rodzin zastępczych,
2)
zasady współdziałania sądów opiekuńczych z organami administracji państwowej w sprawach dotyczących rodzin zastępczych,
3)
zakres i formy pomocy Państwa na rzecz dzieci umieszczonych w rodzinach zastępczych,
4)
zasady odpłatności rodziców za pobyt ich dzieci w rodzinach zastępczych

oraz postępowanie w tych sprawach.

Szkoły i inne placówki oświatowo-wychowawcze, poradnie wychowawcze i zawodowe udzielają rodzicom, opiekunom i wychowawcom dzieci i młodocianych pomocy w rozwiązywaniu trudności wychowawczych oraz porad w sprawie wyboru zawodu dla uczniów szkół podstawowych i średnich.

Kształcenie i dokształcanie pracujących.

1.
Państwo stwarza warunki umożliwiające kształcenie i dokształcanie pracujących.
2.
Kształcenie i dokształcanie pracujących ma na celu:
1)
dokształcanie w zakresie szkoły podstawowej pracowników nie posiadających podstawowego wykształcenia,
2)
przyuczanie do zawodu osób podejmujących pracę,
3)
dokształcanie pracujących w zakresie kwalifikacji robotnika kwalifikowanego i mistrza w zawodzie,
4)
kształcenie pracujących w zakresie szkół średnich w szkołach oraz na kursach przygotowawczych do egzaminów eksternistycznych,
5)
doskonalenie specjalistyczne pracowników w związku z postępem technicznym w różnych dziedzinach gospodarki,
6)
doskonalenie zawodowe w zespołach przysposobienia rolniczego.
3. 17
Minister Edukacji Narodowej i Minister Pracy i Polityki Socjalnej w drodze rozporządzenia ustala system podnoszenia kwalifikacji zawodowych i wykształcenia ogólnego pracujących oraz sposób i terminy jego realizacji.
1.
Dla umożliwienia pracującym kształcenia i dokształcania się w szkołach podstawowych i średnich, zdobywania i uzupełniania kwalifikacji zawodowych oraz przygotowania się do dalszej nauki na poziomie średnim i wyższym organizuje się wieczorowe i korespondencyjne (zaoczne) wydziały przy szkołach lub osobne szkoły oraz uniwersytety robotnicze, ludowe i powszechne, kursy zawodowe i inne placówki oświatowe.
2. 18
Minister Oświaty i Wychowania ustala zasady działania oraz czas trwania nauki w szkołach i placówkach wymienionych w ust. 1, zgodnie z art. 36a.

Świadectwa ukończenia wszystkich typów szkół można uzyskać na podstawie egzaminu eksternistycznego. Sposób przeprowadzania tego egzaminu i warunki dopuszczenia do niego określa Minister Oświaty i Wychowania.

1.
Dla umożliwienia robotnikom i technikom uzyskania kwalifikacji mistrza (majstra) organizuje się przy zakładach pracy szkoły mistrzów.
2.
Dla umożliwienia nabycia kwalifikacji mistrza (majstra) w zawodach rolnych i związanych z rolnictwem organizuje się rolnicze szkoły specjalistyczne.
3. 20
Czas trwania nauki w szkołach mistrzów i rolniczych szkołach specjalistycznych ustalają właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Wychowania.
4. 21
(skreślony).

Kształcenie nauczycieli i wychowawców.

(skreślone).

1.
Kształcenie nauczycieli i wychowawców odbywa się w szkołach wyższych oraz w innych zakładach kształcenia nauczycieli.
2.
Formy i zasady działania zakładów kształcenia nauczycieli, nie będących szkołami wyższymi, ustala Minister Oświaty i Wychowania zgodnie z art. 36a.
3.
Utworzenie, przekształcenie lub likwidacja zakładów kształcenia nauczycieli, nie będących szkołami wyższymi, wymaga zgody Ministra Oświaty i Wychowania.
4.
Minister Oświaty i Wychowania organizuje przy udziale organów, o których mowa w art. 35 ust. 2 doskonalenie zawodowe nauczycieli i wychowawców oraz ustala formy i zakres tego doskonalenia.

Zarządzanie szkołami i placówkami oświatowo-wychowawczymi.

1.
Do zakresu działania Ministra Edukacji Narodowej należy zapewnienie jednolitego systemu kształcenia i wychowania, z uwzględnieniem właściwości samorządu terytorialnego określonych w odrębnych ustawach.
2.
W zakresie kształcenia zawodowego Minister Edukacji Narodowej wykonuje swoje zadania przy udziale właściwych naczelnych i centralnych organów administracji państwowej. Organy te uczestniczą w określaniu programów nauczania i zapewnianiu środków i warunków ich realizacji w zakresie specjalistycznych przedmiotów nauczania, a w szczególności podręczników i pomocy dydaktycznych w zawodach podstawowych dla reprezentowanych przez nie branż, oraz w ocenianiu efektywności kształcenia w zawodzie.
3.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa organy, o których mowa w ust. 2, oraz zasady i zakres ich współdziałania.

1.
W dziedzinach objętych zakresem swego działania Minister Edukacji Narodowej sprawuje koordynację oraz nadzór nad:
1)
terenowymi organami rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty,
2)
innymi organami i jednostkami organizacyjnymi w sprawach funkcjonowania systemu oświaty i wychowania.
2.
Nadzór nad terenowymi organami administracji rządowej w zakresie funkcjonowania szkolnictwa rolniczego i gospodarki żywnościowej, służby zdrowia oraz kultury i sztuki sprawują odpowiednio Ministrowie: Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej, Zdrowia i Opieki Społecznej oraz Kultury i Sztuki.
3.
Terenowym organem rządowej administracji specjalnej do spraw oświaty jest kurator oświaty i wychowania, podległy bezpośrednio Ministrowi Edukacji Narodowej.
4.
Kuratora oświaty i wychowania powołuje i odwołuje Minister Edukacji Narodowej po zasięgnięciu opinii wojewody oraz wojewódzkich struktur związków zawodowych zrzeszających nauczycieli.
5.
Zastępca kuratora oświaty i wychowania jest powoływany i odwoływany przez Ministra Edukacji Narodowej na wniosek kuratora.
6.
Do zadań kuratora oświaty i wychowania należy realizacja polityki rządu w zakresie oświaty i wychowania na terenie województwa, a w szczególności:
1)
dysponowanie środkami budżetowymi przeznaczonymi na finansowanie zadań w zakresie oświaty i wychowania - na zasadach określonych w odrębnych przepisach,
2)
ustalenie sieci szkolnej,
3)
wykonywanie zadań organu nadzorującego w stosunku do podporządkowanych mu szkół oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, zwanych dalej "szkołami",
4)
organizowanie i sprawowanie nadzoru pedagogicznego nad szkołami na terenie województwa,
5)
zapewnianie podporządkowanym szkołom kadrowych i materialnych warunków funkcjonowania oraz organizowanie finansowej i gospodarczej obsługi tych szkół,
6)
przekazywanie organom samorządu terytorialnego, jako zadania własnego, prowadzenia niektórych szkół - na wniosek lub za zgodą tych organów.
7.
Przepisy ust. 6 nie naruszają uprawnień innych ministrów i terenowych organów administracji rządowej do prowadzenia, utrzymywania i nadzorowania szkół oraz innych placówek oświatowo-wychowawczych.
8.
Kurator oświaty i wychowania wykonuje swoje zadania przy pomocy kuratorium oświaty i wychowania. Zasady organizacji kuratorium oświaty i wychowania określa Minister Edukacji Narodowej.
9.
W celu usprawnienia wykonywania zadań kurator oświaty i wychowania może tworzyć delegatury zamiejscowe kuratorium, obejmujące kilka jednostek podziału terytorialnego stopnia podstawowego, określając jednocześnie ich siedzibę, zasięg terytorialny oraz zakres zadań.
10.
Kurator oświaty i wychowania może, za zgodą Ministra Edukacji Narodowej, powierzyć prowadzenie niektórych spraw należących do jego kompetencji, w tym również wydawanie w jego imieniu decyzji administracyjnych - dyrektorom szkół znajdujących się na terenie województwa. Powierzenie następuje w formie porozumienia.
11.
Minister Edukacji Narodowej określa w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje spraw, o których mowa w ust. 10,
2)
zasady refundowania szkołom kosztów prowadzenia powierzonych spraw.

1.
Minister Oświaty i Wychowania, w celu określonym w art. 35 ust. 1, w drodze rozporządzenia, ustala:
1)
zasady tworzenia sieci szkolnej,
2)
klasyfikację zawodów i specjalności szkolnictwa zawodowego.
2.
Dla realizacji celu określonego w art. 35 ust. 1 Minister Oświaty i Wychowania ustala zasady działania wszystkich typów szkół, zwanych dalej "szkołami", innych placówek oświatowo-wychowawczych i opiekuńczo-wychowawczych, zwanych dalej "innymi placówkami", z zastrzeżeniem postanowień art. 37, a w szczególności określa:
1)
statuty poszczególnych typów szkół i innych placówek.
2)
plany nauczania,
3)
programy nauczania, podręczniki i pomoce dydaktyczne dla przedmiotów ogólnokształcących i ogólnozawodowych, zapewnia je oraz ustala normy wyposażenia szkół w pomoce dydaktyczne do tych przedmiotów,
4)
działalność dydaktyczną, kierunki pracy wychowawczej oraz organizację roku szkolnego,
5)
warunki przyjmowania uczniów i wychowanków do szkół i innych placówek oraz przechodzenia z jednych typów szkół do drugich,
6)
zasady przyznawania uczniom pomocy materialnej i korzystania przez nich z opieki wychowawczej,
7)
zasady klasyfikowania i promowania uczniów, przeprowadzania egzaminów oraz przyznawania tytułów, wydawania świadectw i dyplomów stwierdzających kwalifikacje uzyskiwane po ukończeniu szkół.
3.
Zadanie, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, jest realizowane na wniosek organów określonych w art. 35 ust. 2, natomiast zadania, o których mowa w ust. 2, są realizowane po zasięgnięciu opinii tych organów.
4. 27
Ministrowie, o których mowa w art. 36 ust. 2, w porozumieniu z Ministrem Edukacji Narodowej, mogą ustalać dodatkowe, stosowne do właściwości zawodów poszczególnych branż, zasady funkcjonowania szkół i innych placówek.

Minister Oświaty i Wychowania może dla celów eksperymentalnych ustalić szczególne zasady organizowania szkół i innych placówek po zasięgnięciu opinii organów właściwych do ich powołania.

1.
Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministerm Edukacji Narodowej, w drodze rozporządzenia, określa zasady organizacji kształcenia i wychowania w szkołach i innych placówkach kształcenia artystycznego.
2.
Ministrowie Oświaty i Wychowania oraz Kultury i Sztuki w stosunku do szkół i innych placówek kształcenia artystycznego ustalą szczegółowe zasady współdziałania przy wykonywaniu zadań wymienionych w art. 36a ust. 2.
1. 30
Rady narodowe 31 :
1)
kierują na swoim terenie działalnością podporządkowanych im szkół i innych placówek oświatowo-wychowawczych,
2)
zakładają szkoły i inne placówki oświatowe, wychowawcze i opiekuńczo-wychowawcze, zapewniają im lokale i wyposażenie w pomoce naukowe, narzędzia, meble i sprzęt oraz potrzebne środki finansowe i materialne,
3)
zapewniają warunki mieszkaniowe i świadczenia nauczycielom i innym pracownikom szkół, na zasadach i w zakresie ustalonym szczególnymi przepisami.
2. 32
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia określa szkoły i inne placówki o znaczeniu ponadwojewódzkim lub szczególnym, które mogą być prowadzone i utrzymywane poza systemem rad narodowych, organy lub jednostki organizacyjne uprawnione do ich prowadzenia oraz obowiązki i uprawnienia tych organów i jednostek.

1.
Szkoły, placówki oświatowe, wychowawcze, opiekuńczo-wychowawcze i inne zakłady lub placówki szkolące mogą być prowadzone przez organizacje zawodowe, młodzieżowe, instytucje społeczne oraz inne organizacje i instytucje, osoby prawne lub fizyczne, tylko za zezwoleniem Ministra Oświaty i Wychowania, na określonych przez niego zasadach i warunkach i pod jego nadzorem.
2.
Wszelka pozaszkolna działalność oświatowa i wychowawcza oraz inne formy pracy z dziećmi i młodzieżą podlegają nadzorowi Ministra Oświaty i Wychowania, który może ustalać zasady i warunki prowadzenia tej działalności lub pracy.
3.
Udzielając zezwolenia przewidzianego w ust. 1 organizacjom lub instytucjom o charakterze wyznaniowym, Minister Oświaty i Wychowania może zwolnić od wymogów ustalonych w art. 2.

Przepisy przejściowe i końcowe.

1.
Minister Oświaty i Wychowania określi sposób i terminy:
1)
reorganizacji istniejących obecnie szkół podstawowych w myśl przepisów ustawy,
2)
dostosowania nauczania i wychowania we wszystkich szkołach i placówkach do zmian wynikających z ustawy.
2.
Właściwi ministrowie w porozumieniu z Ministrem Oświaty i Wychowania określą sposób i terminy dostosowania nauczania i wychowania w szkołach i placówkach im podległych do zmian wynikających z ustawy.

Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa zasady:

1)
organizowania praktycznej nauki zawodu, prawa i obowiązki uczniów oraz szkół zawodowych, a także jednostek organizacyjnych, o których mowa w art. 11 ust. 3, prowadzących praktyczną naukę zawodu,
2)
finansowania praktycznej nauki zawodu, o której mowa w pkt 1,
3)
ponoszenia kosztów kształcenia przez zakład pracy zatrudniający absolwentów zasadniczych szkół zawodowych, nie wyszkolonych przez ten zakład,
4)
udziału zakładów pracy w kształceniu politechnicznym uczniów szkół ogólnokształcących.

Ustawa nie odnosi się do szkół wyższych.

W dekrecie z dnia 23 marca 1956 r. o obowiązku szkolnym (Dz. U. Nr 9, poz. 52) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 1 wyraz "siedmiu" zastępuje się wyrazem "ośmiu",
2)
w art. 3 ust. 1 wyraz "siedmiu" zastępuje się wyrazem "ośmiu",
3)
w art. 3 ust. 2 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15",
4)
w art. 4 ust. 3 wyrazy "od 14 do 16 lat" zastępuje się wyrazami "od 15 do 17 lat",
5)
w art. 5 ust. 2 liczbę "VII" zastępuje się liczbą "VIII",
6)
w art. 9 ust. 2 pkt 1 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15", wyrazy "od 14 do 16" zastępuje się wyrazami "od 15 do 17", a liczbę "7" liczbą "8".

(uchylony).

W ustawie z dnia 2 lipca 1958 r. o nauce zawodu, przyuczaniu do określonej pracy i warunkach zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy (Dz. U. Nr 45, poz. 226) wprowadza się następujące zmiany:

1)
w art. 2, 6 ust. 3, 13 ust. 1 i 4, 15 i 27 liczbę "14" zastępuje się liczbą "15",
2)
w art. 11 ust. 1 i 2 oraz w art. 12 ust. 2 liczbę "7" zastępuje się liczbą "8",
3)
w art. 12 ust. 1 dodaje się zdanie o następującym brzmieniu: "Jeżeli młodociany nie zakończył nauki zawodu przewidzianej w art. 4 ust. 1 do ukończenia 18 lat życia, obowiązek dokształcania się jego może być przedłużony nie więcej niż o 1 rok, o ile dokształcanie dotyczy obranego zawodu."

Przepisy art. 43 dotyczące obowiązku szkolnego oraz przepisy art. 45 dotyczące nauki zawodu, przyuczania do określonej pracy i warunków zatrudniania młodocianych w zakładach pracy oraz o wstępnym stażu pracy będą stosowane w miarę realizacji reformy szkół podstawowych w trybie określonym w art. 40.

1.
Tracą moc wszystkie przepisy w zakresie uregulowanym ustawą, a w szczególności:
1)
ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół powszechnych (Dz. U. Nr 18, poz. 143 z późniejszymi zmianami),
2)
ustawa z dnia 17 lutego 1922 r. o budowie publicznych szkół powszechnych (Dz. U. Nr 18, poz. 144 z późniejszymi zmianami),
3)
ustawa z dnia 29 marca 1937 r. o zakładaniu i utrzymywaniu publicznych szkół dokształcających zawodowych (Dz. U. Nr 24, poz. 152 z późniejszymi zmianami),
4)
ustawa z dnia 11 marca 1932 r. o ustroju szkolnictwa (Dz. U. Nr 38, poz. 389 z późniejszymi zmianami),
5)
ustawa z dnia 11 marca 1932 r. o prywatnych szkołach oraz zakładach naukowych i wychowawczych (Dz. U. Nr 33, poz. 343 z późniejszymi zmianami),
6)
dekret z dnia 23 listopada 1945 r. o organizacji szkolnictwa w okresie przejściowym (Dz. U. z 1946 r. Nr 2, poz. 9),
7)
dekret z dnia 16 września 1953 r. o szkolnictwie artystycznym (Dz. U. Nr 43, poz. 212),
8)
dekret z dnia 26 października 1950 r. o szkolnictwie rolniczym (Dz. U. Nr 49, poz. 441),
9)
ustawa z dnia 10 września 1956 r. o przejęciu szkolnictwa zawodowego przez Ministra Oświaty (Dz. U. Nr 41, poz. 186),
10)
ustawa z dnia 26 września 1922 r. dotycząca kwalifikacji zawodowych do nauczania w szkołach średnich ogólnokształcących i seminariach nauczycielskich państwowych i prywatnych (Dz. U. z 1924 r. Nr 92, poz. 864 z późniejszymi zmianami),
11)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli szkół powszechnych (Dz. U. Nr 28, poz. 258 z późniejszymi zmianami),
12)
dekret z dnia 9 kwietnia 1946 r. o kwalifikacjach zawodowych nauczycieli szkół powszechnych w okresie powojennym (Dz. U. Nr 19, poz. 132 z późniejszymi zmianami),
13)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 21 października 1932 r. o kwalifikacjach zawodowych do nauczania w szkołach i na kursach zawodowych (Dz. U. Nr 91, poz. 774 z późniejszymi zmianami),
14)
rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o kwalifikacjach zawodowych wychowawczyń przedszkoli (Dz. U. Nr 85, poz. 645).
2.
Do czasu wydania przepisów wykonawczych obowiązują przepisy dotychczasowe ze zmianami wynikającymi z ustawy.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 1 zmieniony przez art. 43 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o gwarancjach wolności sumienia i wyznania (Dz.U.89.29.155) z dniem 23 maja 1989 r.
2 Art. 4 ust. 2 zmieniony przez art. 20 pkt 1 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.
3 Art. 10 ust. 3 skreślony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
4 Art. 11 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 2 lit. a) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
5 Art. 11 ust. 3a dodany przez art. 1 pkt 2 lit. b) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
6 Art. 12 ust. 1 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. a) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
7 Art. 12 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 3 lit. b) ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
8 Art. 13 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
9 Art. 18 ust. 5 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
10 Art. 18 ust. 6 dodany przez art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
11 Art. 19 zmieniony przez art. 1 pkt 6 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
12 Art. 22 zmieniony przez art. 1 pkt 7 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
13 Art. 23 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
14 Art. 24 zmieniony przez art. 1 pkt 4 oraz pkt 8 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
15 Art. 25 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 3 lit. a) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.
16 Art. 25 ust. 2 dodany przez art. 3 lit. b) ustawy z dnia 19 grudnia 1975 r. o zmianie ustawy Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U.75.45.234) z dniem 1 marca 1976 r.
17 Art. 27 ust. 3:

- zmieniony przez art. 1 pkt 9 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 20 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

18 Art. 28 ust. 2 zmieniony przez art. 1 pkt 10 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
19 Art. 29 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
20 Art. 30 ust. 3 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
21 Art. 30 ust. 4 skreślony przez art. 1 pkt 11 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
22 Art. 31-33 skreślone przez art. 122 pkt 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 1972 r. Karta praw i obowiązków nauczyciela (Dz.U.72.16.114) z dniem 1 maja 1972 r.
23 Art. 34:

- zmieniony przez art. 122 pkt 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 1972 r. Karta praw i obowiązków nauczyciela (Dz.U.72.16.114) z dniem 1 maja 1972 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

24 Art. 35:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.

25 Art. 36:

- zmieniony przez art. 1 pkt 12 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.

26 Art. 36a dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
27 Art. 36a ust. 4 zmieniony przez art. 1 pkt 3 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. (Dz.U.90.34.197) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 maja 1990 r.
28 Art. 36b dodany przez art. 1 pkt 13 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
29 Art. 37:

- zmieniony przez art. 1 pkt 14 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.

- zmieniony przez art. 20 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.

30 Art. 38 ust. 1 według numeracji ustalonej przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
31 Z dniem 27 maja 1990 r. do właściwości organów gminy przechodzą jako zadania własne; kierowanie na swoim terenie działalnością przedszkoli, ich zakładanie, zapewnianie im lokali i wyposażenie w pomoce naukowe, narzędzia, meble i sprzęt oraz potrzebne środki finansowe i materialne, zapewnienie warunków mieszkaniowych i świadczeń nauczycielom i innym pracownikom zatrudnionym w przedszkolach, zgodnie z art. 1 pkt 5 ustawy z dnia 17 maja 1990 r. o podziale zadań i kompetencji określonych w ustawach szczególnych pomiędzy organy gminy a organy administracji rządowej oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz.U.90.34.198).
32 Art. 38 ust. 2 dodany przez art. 1 pkt 15 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
33 Art. 39 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
34 Art. 40 zmieniony przez art. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
35 Art. 41 zmieniony przez art. 1 pkt 16 ustawy z dnia 10 października 1984 r. (Dz.U.84.49.253) zmieniającej nin. ustawę z dniem 26 października 1984 r.
36 Art. 44 uchylony przez art. VI pkt 14 ustawy z dnia 20 maja 1971 r. Przepisy wprowadzające Kodeks wykroczeń (Dz.U.71.12.115) z dniem 1 stycznia 1972 r.