Ustawa karna skarbowa.
Dz.U.1960.21.123
Akt utracił mocUSTAWA KARNA SKARBOWA
z dnia 13 kwietnia 1960 r.
PRZESTĘPSTWA SKARBOWE
PRZESTĘPSTWA SKARBOWE
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Przestępstwami skarbowymi są występki skarbowe i wykroczenia skarbowe przewidziane w niniejszej ustawie.
Występki skarbowe.
Występki skarbowe.
Występkiem skarbowym jest czyn zagrożony w ustawie niniejszej karą zasadniczą pozbawienia wolności (więzienia lub aresztu) lub grzywny albo obiema tymi karami łącznie.
Niezależnie od przepisów obowiązujących w miejscu popełnienia występku i od obywatelstwa sprawcy przepisy niniejszej ustawy stosuje się także do osób, które popełniły występek skarbowy za granicą.
Odpowiedzialność zachodzi w razie popełnienia występku skarbowego bądź z winy umyślnej, bądź nieumyślnej, jeżeli przepis szczególny nie stanowi inaczej.
Przy wymiarze grzywny organ orzekający uwzględnia stosunki majątkowe sprawcy, a w razie orzeczenia odpowiedzialności posiłkowej - również stosunki majątkowe osoby zastępowanej.
Grzywnę wymierza się w wysokości co najmniej 100 zł, choćby przewidziana wielokrotność nie dosięgała tej kwoty.
Jeżeli uszczuplonej kwoty należności państwowej bądź wartości przedmiotu występku, stanowiących podstawę wymiaru grzywny, dokładnie określić nie można, należy oznaczyć ją w przybliżeniu.
Przepadek majątku lub jego części oraz przepadek przedmiotów występku orzeka się w przypadkach określonych w ustawie niniejszej.
Przedawnienie nie biegnie, jeżeli przepis prawa nie pozwala na wszczęcie lub dalsze prowadzenie postępowania karnego.
niezależnie od tego, czy orzeczono kary dodatkowe.
Jeżeli nieletni nie ulegający karze (art. 69 § 1 kodeksu karnego) popełnił czyn zabroniony niniejszą ustawą pod groźbą kary, wówczas za kwotę odpowiadającą grzywnie, którą należałoby wymierzyć za dany czyn sprawcy dorosłemu, można uczynić odpowiedzialną zastępczo osobę, pod której opieką lub nadzorem faktycznym nieletni pozostaje; kara ta nie podlega zamianie na karę aresztu.
Wykroczenia skarbowe.
Wykroczenia skarbowe.
Przepisy art. 1-3, 14-17, 19, 20 § 1, 21 § 1, 22 § 1-3, 26, 27, 28, 40 § 2, 54 i 55 kodeksu karnego oraz art. 5, 6 § 1, 7, 14, 15 § 1, 16, 26 § 2 i 3, 28 i 30 § 2 i 3 ustawy niniejszej stosuje się odpowiednio do wykroczeń skarbowych. Przez wyrażenie "sąd" należy rozumieć również inny organ uprawniony do orzekania w sprawach o wykroczenia skarbowe.
Zatarcie skazania następuje z mocy prawa, jeżeli od odbycia, darowania lub przedawnienia kary upłynęło lat 3.
Przepisy szczegółowe.
Przepisy szczegółowe.
Przestępstwa dewizowe.
Przestępstwa dewizowe.
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu i grzywny w wysokości do 1.000.000 zł.
sprawca podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
sprawca podlega karze pieniężnej porządkowej.
podlega karze aresztu do lat 2 i grzywny w wysokości do 300.000 zł.
sprawca podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
Kto bez zezwolenia lub wbrew jego warunkom nabywa lub zbywa dokumenty uprawniające do korzystania z usług przewozu osób lub rzeczy na trasach zagranicznych,
podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu i grzywny w wysokości do 1.000.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
sprawca podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu i grzywny w wysokości do 1.000.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
sprawca podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
Kto bez zezwolenia wywozi za granicę lub przywozi z zagranicy pieniądze polskie lub inne krajowe środki płatnicze albo emitowane bądź wystawione w kraju papiery wartościowe, świadectwa udziałowe i książeczki oszczędnościowe,
podlega karze grzywny w wysokości do 300.000 zł.
podlega karze więzienia do lat 5 lub aresztu i grzywny w wysokości do 1.000.000 zł albo grzywny w wysokości do 1.000.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
sprawca podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
Kto bez zezwolenia przywozi z zagranicy złoto lub platynę w postaci nie stanowiącej wyrobu użytkowego albo inne wartości dewizowe, na których przywóz wymagane jest zezwolenie,
podlega karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
Kto, przeprowadzając przez granicę Państwa złoto lub platynę w postaci nie stanowiącej wyrobu użytkowego albo inne wartości dewizowe, nie zgłasza ich lub na żądanie nie przedstawia granicznym organom kontroli dewizowej albo ukrywa je przed graniczną kontrolą dewizową,
podlega karze pieniężnej porządkowej.
podlega karze grzywny w wysokości od 2 do 10-krotnej niewłaściwie wydatkowanej kwoty zagranicznych środków płatniczych, przeliczonej na złote według kursu obowiązującego w dniu otrzymania zagranicznych środków płatniczych.
podlega karze pieniężnej porządkowej.
karze aresztu do 1 roku i grzywny w wysokości do 300.000 zł albo grzywny w wysokości do 300.000 zł,
karze pieniężnej porządkowej.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
podlega karze aresztu do lat 2 i karze grzywny w wysokości do 50.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł, a gdy należność nie przekracza kwoty 2.500 zł - podlega karze grzywny w wysokości do 20.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 10.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł, a gdy wartość mienia, należności lub dochodu nie przekracza 2.500 zł - podlega karze grzywny w wysokości do 20.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
W przypadku skazania za przestępstwa określone w art. 45, 46 § 1 i 2, 47, 48, 49, 50, 51, 52, 53, 56 § 1 pkt 1, 57 orzeka się przepadek przedmiotów przestępstwa. Od orzeczenia przepadku można odstąpić, jeżeli czyn został popełniony nieumyślnie.
Użyte w niniejszym rozdziale zwroty "zagraniczne środki płatnicze", "wartości dewizowe", "obrót wartościami dewizowymi", krajowiec dewizowy", "cudzoziemiec dewizowy" i "zezwolenie" oznaczają pojęcia określone w ustawie dewizowej z dnia 28 marca 1952 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 133) lub w przepisach wydanych na jej podstawie.
Przestępstwa w zakresie ceł i obrotu towarowego z zagranicą.
Przestępstwa w zakresie ceł i obrotu towarowego z zagranicą.
podlega karze grzywny w wysokości do 6-krotnej kwoty należnego cła.
sprawca podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny w wysokości od 4 do 10-krotnej kwoty należnego cła albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do 2-krotnej kwoty cła narażonego na uszczuplenie.
podlega karze grzywny w wysokości 3-krotnej wartości towaru.
sprawca podlega karze aresztu do lat 2 lub karze grzywny w wysokości od 2 do 4-krotnej wartości towaru albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do 1-krotnej wartości towaru.
podlega karze grzywny w wysokości do 6-krotnej kwoty cła narażonego na uszczuplenie.
sprawca podlega karze aresztu do lat 2 lub karze grzywny w wysokości od 4 do 10-krotnej kwoty cła narażonego na uszczuplenie albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do 2-krotnej kwoty cła narażonego na uszczuplenie.
podlega karze grzywny w wysokości do 3-krotnej wartości towaru.
sprawca podlega karze aresztu do lat 2 lub karze grzywny w wysokości od 2 do 4-krotnej wartości towaru albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do jednokrotnej wartości towaru.
podlega karze grzywny w wysokości do 6-krotnej kwoty należnego cła albo do 3-krotnej wartości towaru, jeżeli co do towaru istnieje ograniczenie przywozowe lub wywozowe.
sprawca podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny w wysokości od 4 do 10-krotnej kwoty należnego cła albo obu tym karom łącznie, a jeżeli co do towaru istnieje ograniczenie przywozowe lub wywozowe - karze aresztu do 2 lat lub grzywny w wysokości od 2 do 4-krotnej wartości towaru albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości jednorazowej kwoty należnego cła albo połowy wartości towaru, jeżeli co do towaru istnieje ograniczenie przywozowe lub wywozowe.
sprawca podlega karze aresztu do roku lub grzywny w wysokości od 2 do 4-krotnej kwoty należnego cła albo obu tym karom łącznie, a jeżeli co do towaru istnieje ograniczenie przywozowe lub wywozowe - karze aresztu do roku lub grzywny w wysokości od 1 do 2-krotnej wartości towaru albo obu tym karom łącznie.
Kto w użyciu towaru zmienia cel, przeznaczenie lub inne warunki, pod jakimi towar zwolniono od cła albo odprawiono według zniżonego cła,
podlega karze grzywny w wysokości do 6-krotnej kwoty nie pobranego cła.
Kto w użyciu towaru zmienia cel, przeznaczenie lub inne warunki, pod jakimi towar zwolniono od ograniczeń przywozowych lub wywozowych,
podlega karze grzywny w wysokości do 3-krotnej wartości towaru.
Przedmioty występków określonych w art. 64 § 1 i 2, 65 § 1 i 2, 66 § 1 i 2, 67 § 1 i 2, 68 i 69 podlegają przepadkowi. Podlegają przepadkowi również przedmioty występków określonych w art. 70 i 71, jeżeli sprawca działa umyślnie.
Kto uniemożliwia lub utrudnia kontrolę celną obrotu towarowego z zagranicą, o ile czyn nie stanowi występku przewidzianego w art. 64 do 71,
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
Kto narusza przepisy w zakresie ceł i obrotu towarowego z zagranicą, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 64 do 71 lub w art. 73,
podlega karze pieniężnej porządkowej.
Przestępstwa podatkowe.
Przestępstwa podatkowe.
podlega karze aresztu do lat 3 lub grzywny w wysokości do 1.000.000 zł albo obu tym karom łącznie.
podlega karze aresztu do lat 2 lub grzywny w wysokości do 500.000 zł albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do 500.000 zł.
podlega karze grzywny do 500.000 zł.
podlega karze aresztu do lat 3 lub karze grzywny do 1.000.000 zł albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny w wysokości do 500.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 1.000.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 200.000 zł.
podlega karze aresztu do roku lub karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej kwoty uszczuplonego podatku albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 1/4 kary grzywny określonej w § 1 lub § 2.
podlega karze aresztu do lat dwóch i karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej kwoty nie wpłaconego podatku.
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 1/4 kary grzywny określonej w § 1 lub § 2.
Kto wbrew przepisom o postępowaniu podatkowym nie uzyskał kary rejestracyjnej lub innego potwierdzenia zgłoszenia obowiązku podatkowego albo uzyskał kartę rejestracyjną za opłatą niższą od przepisanej,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku skarbowego określonego w art. 75, karze grzywny w wysokości od 1 do 20-krotnej uszczuplonej kwoty.
podlega, jeżeli czyn nie stanowi występku określonego w art. 75-81, karze grzywny w wysokości od 1 do 20-krotnej kwoty podatku uszczuplonego lub narażonego na uszczuplenie.
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
Kto wbrew przepisom o postępowaniu podatkowym podaje w brudnopisach stanowiących podstawę do obliczenia ilości poszczególnych składników inwentarza lub w brudnopisach remanentu towarów, surowców i półfabrykatów dane niezgodne z rzeczywistością,
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
Kto utrudnia uprawnionemu organowi finansowemu przeprowadzenie oględzin lokalnych, kontroli lub lustracji,
podlega karze grzywny do 20.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 20.000 zł.
podlega karze grzywny do 20.000 zł.
Kto mimo obowiązku nie nadsyła organowi finansowemu informacji podatkowych lub nadsyła informacje zawierające dane niezgodne z rzeczywistością,
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
Kto wbrew przepisom o podatkach lub o postępowaniu podatkowym zaniedba obowiązku właściwego udokumentowania w księgach rachunkowych, handlowych lub podatkowych zapisów dotyczących produkcji, przerobu, zużycia, przechowywania lub zakupu (skupu) rzeczy albo świadczenia usług lub nie prowadzi ewidencji rachunków (dowodów wewnętrznych) na zakupiony towar,
podlega karze grzywny w wysokości do 30.000 zł.
Kto narusza przepisy o szczególnym nadzorze podatkowym,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 75-88, karze grzywny w wysokości do 20.000 zł.
Można orzec przepadek przedmiotu występku, jeżeli w przedsiębiorstwie objętym szczególnym nadzorem podatkowym sprawca dopuszcza się występku określonego w art. 75-89 przez:
Kto narusza przepisy o podatkach, o postępowaniu podatkowym lub przepisy o rejestracji podatkowej,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 75-89, karze pieniężnej porządkowej.
Kto w zamiarze uszczuplenia dochodów budżetu Państwa zgłasza dane niezgodne z rzeczywistością, czym powoduje ustalenie dla celów podatkowych cen fabrycznych na poziomie wyższym od poziomu wynikającego z przepisów o ustalaniu tych cen, lub zataja dane, które mogą mieć wpływ na ustalenie stawek podatkowych,
podlega karze aresztu do 6 miesięcy lub grzywny do 100.000 zł albo obu tym karom łącznie.
W stosunku do jednostek gospodarki uspołecznionej przez postępowanie podatkowe rozumieć należy również obliczanie i zgłaszanie należnego podatku przez te jednostki oraz postępowanie mające na celu ustalenie wysokości stawek lub sposobu opodatkowania takich jednostek.
Przestępstwa w zakresie opłaty skarbowej i opłat terenowych.
Przestępstwa w zakresie opłaty skarbowej i opłat terenowych.
podlega karze aresztu do roku lub karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej kwoty uszczuplonej opłaty albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 1/4 kary grzywny określonej w § 1 lub § 2.
podlega karze aresztu do lat 2 lub karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej kwoty nie wpłaconej opłaty albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
podlega karze grzywny w wysokości do 1/4 kary grzywny określonej w § 1 lub § 2.
Kto uszczupla opłatę skarbową przez użycie skasowanego znaczka skarbowego,
podlega karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej kwoty opłaty uszczuplonej.
podlega karze grzywny w wysokości od 5 do 20-krotnej ceny nominalnej znaczków.
Kto uchyla się od uiszczenia należnej opłaty skarbowej od pisma stwierdzającego czynność cywilnoprawną,
podlega karze grzywny w wysokości do 5-krotnej kwoty nie wpłaconej opłaty skarbowej.
Kto sprzedaje urzędowe blankiety wekslowe lub znaczki skarbowe po cenie wyższej od ustalonej przepisami,
podlega karze grzywny w wysokości od 1 do 10-krotnej różnicy ceny.
Kto utrudnia uprawnionemu organowi finansowemu przeprowadzenie oględzin lokalnych, kontroli lub lustracji w związku z ustalaniem zobowiązania z tytułu opłaty skarbowej lub opłat terenowych,
podlega karze grzywny do 20.000 zł.
Kto wbrew przepisom o opłacie skarbowej lub o opłatach terenowych nie prowadzi rejestru opłaty skarbowej, ksiąg rachunkowych, handlowych lub podatkowych albo prowadząc je odmawia okazania ich uprawnionemu organowi,
podlega karze grzywny do 100.000 zł.
Kto narusza przepisy o opłacie skarbowej lub przepisy o opłatach terenowych,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 95-102, karze pieniężnej porządkowej.
Przestępstwa w zakresie rozliczeń z budżetem Państwa.
Przestępstwa w zakresie rozliczeń z budżetem Państwa.
Kto przez naruszenie przepisów o rozliczeniach z budżetem Państwa lub przez nierzetelne prowadzenie księgowości naraża Skarb Państwa na uszczuplenie należności z tytułu wpłat z zysku, nadwyżek środków obrotowych, różnic budżetowych, różnic cen, dopłat do cen lub rozliczeń z otrzymanych dotacji,
podlega karze grzywny do 30.000 zł.
Kto narusza przepisy o rozliczeniach z budżetem Państwa,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 104, karze pieniężnej porządkowej.
Przestępstwa w zakresie obrotu obligacjami pożyczek premiowych.
Przestępstwa w zakresie obrotu obligacjami pożyczek premiowych.
podlega karze grzywny w wysokości do 100.000 zł.
Kto narusza przepisy o obrocie obligacjami pożyczek premiowych,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 106, karze pieniężnej porządkowej.
Przestępstwa w zakresie loterii
Przestępstwa w zakresie loterii
podlega karze aresztu do lat dwóch lub grzywny od 5.000 do 200.000 zł albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny do 50.000 zł.
podlega karze aresztu do dwóch lat lub grzywny w wysokości od 5.000 do 200.000 zł albo obu tym karom łącznie.
podlega karze grzywny do 50.000 zł.
Kto powiększa kapitał gry w loteriach fantowych ponad kwotę wskazaną w zezwoleniu,
podlega karze grzywny w wysokości do 5-krotnej uszczuplonej opłaty skarbowej.
Kto narusza przepisy o loteriach,
podlega, o ile czyn nie stanowi występku określonego w art. 108-110, karze pieniężnej porządkowej.
Przestępstwa w zakresie wpisów do rejestru przedsiębiorstw państwowych.
Przestępstwa w zakresie wpisów do rejestru przedsiębiorstw państwowych.
Kto wbrew przepisom o rejestrze przedsiębiorstw państwowych nie zgłasza we właściwym terminie wpisu do rejestru albo wpisu zmian lub uzupełnień, przewidzianych w tych przepisach,
podlega karze pieniężnej porządkowej.
POSTĘPOWANIE KARNE SKARBOWE
POSTĘPOWANIE KARNE SKARBOWE
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Sprawy o występki określone w art. 114 § 1 pkt 2 należą jednak do właściwości sądów:
Sąd nie przestaje być właściwym, choćby w toku postępowania sądowego ustały przyczyny uzasadniające tę właściwość.
Zawieszenie postępowania nastąpić może tylko w przypadku choroby psychicznej lub innej ciężkiej choroby oskarżonego uniemożliwiającej prowadzenie sprawy oraz w przypadku jego czasowej nieobecności w kraju.
Osoba odpowiedzialna posiłkowo lub zastępczo korzysta w toku całego postępowania z uprawnień służących oskarżonemu, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej.
Wszystkie organy powołane do udziału w postępowaniu karnym skarbowym mają obowiązek uwzględniania zarówno okoliczności przemawiających za oskarżonym, jak i przeciw niemu.
Postępowanie przed organami finansowymi.
Postępowanie przed organami finansowymi.
Właściwość.
Właściwość.
w I instancji - organy administracji finansowej prezydiów wojewódzkich (miast wyłączonych z województw) rad narodowych;
w II instancji - Ministerstwo Finansów;
w I instancji - organy administracji finansowej prezydiów powiatowych (miejskich w miastach stanowiących powiaty miejskie, dzielnicowych) rad narodowych;
w II instancji - organy administracji finansowej prezydiów wojewódzkich (miast wyłączonych z województw) rad narodowych.
W postępowaniu przed finansowym organem orzekającym stosuje się odpowiednio przepis art. 116 § 1.
Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw skarbowych, a sprawy należą do właściwości różnych finansowych organów orzekających, w granicach ich właściwości rzeczowej właściwym jest organ, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie.
Orzecznictwu finansowych organów orzekających nie podlegają osoby wymienione w art. 27 § 1 kodeksu postępowania karnego. Przepis art. 27 § 2 kodeksu postępowania karnego stosuje się odpowiednio.
Wyłączenie pracowników.
Wyłączenie pracowników.
Rozstrzygnięcia, doręczenia, terminy.
Rozstrzygnięcia, doręczenia, terminy.
Oczywiste omyłki pisarskie i rachunkowe w rozstrzygnięciu prostuje w formie postanowienia organ, który rozstrzygnięcie wydał.
Dochodzenie. Przepisy ogólne.
Dochodzenie. Przepisy ogólne.
W sprawie należącej do właściwości finansowych organów orzekających po ukończeniu dochodzenia organ dochodzenia, jeżeli nie jest jednocześnie organem powołanym do orzekania, przesyła akta dochodzenia właściwemu finansowemu organowi orzekającemu wraz z wnioskiem o ukaranie. Wniosek ten powinien zawierać oznaczenie osoby oskarżonego, zarzucanego mu czynu z uwzględnieniem czasu i miejsca jego popełnienia oraz kwalifikację prawną tego czynu.
Na wezwanie organu prowadzącego dochodzenie inne organy dochodzenia obowiązane są do dokonywania określonych czynności dochodzenia poza siedzibą organu prowadzącego dochodzenie.
Oskarżony. Świadkowie i biegli.
Oskarżony. Świadkowie i biegli.
W sprawie, w której dochodzenie prowadzi organ wymieniony w art. 141, organ ten zamiast sporządzenia protokołu karnego może wydać postanowienie o przedstawieniu zarzutów. W tym przypadku stosuje się odpowiednio przepisy art. 237 i 238 kodeksu postępowania karnego.
W zakresie stosowania środków zapobiegających uchylaniu się oskarżonego od sądu stosuje się przepisy kodeksu postępowania karnego.
Do przesłuchania oskarżonego, świadków i biegłych stosuje się ponadto odpowiednie przepisy kodeksu postępowania karnego, a do należności świadków i biegłych - przepisy obowiązujące w postępowaniu sądowym.
Rewizja i zatrzymanie rzeczy.
Rewizja i zatrzymanie rzeczy.
Umorzenie dochodzenia.
Umorzenie dochodzenia.
W ciągu sześciu miesięcy do zatwierdzenia postanowienia o umorzeniu dochodzenia (art. 169) w stosunku do osoby, której przedstawiono zarzuty, Minister Finansów - a w sprawach należących do właściwości sądu Prokurator Generalny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - może takie postanowienie uchylić, jeżeli stwierdzi, że umorzenie dochodzenia było bezzasadne.
Dobrowolne poddanie się karze.
Dobrowolne poddanie się karze.
Oskarżony może cofnąć wniosek o zezwolenie na dobrowolne poddanie się karze, jeżeli w ciągu sześciu miesięcy od daty złożenia wniosku finansowy organ orzekający nie wyda postanowienia przewidzianego w art. 178.
chyba że nastąpiło zajęcie tej kwoty w celu zabezpieczenia grożącej oskarżonemu kary lub uszczuplonych należności państwowych.
Orzeczenie karne.
Orzeczenie karne.
Środki zaskarżenia.
Środki zaskarżenia.
Przed rozpoznaniem odwołania finansowy organ orzekający II instancji może przeprowadzić lub zarządzić przeprowadzenie dodatkowego dochodzenia.
Finansowy organ orzekający II instancji nie może:
Finansowy organ orzekający II instancji z urzędu, niezależnie od granic odwołania:
Finansowy organ orzekający II instancji stwierdza nieważność zaskarżonego orzeczenia w całości lub w części:
Finansowy organ orzekający II instancji z urzędu, niezależnie od granic odwołania, uchyla zaskarżone orzeczenie, jeżeli wydano je z obrazą przepisów prawa materialnego lub postępowania, która mogła mieć wpływ na treść zaskarżonego orzeczenia, a dowody zebrane w sprawie nie pozwalają na usunięcie uchybień drogą zmiany orzeczenia.
Finansowy organ orzekający I instancji, któremu sprawę przekazano na skutek uchylenia orzeczenia, nie może zwiększyć kary uprzednio orzeczonej, chyba że wyszły na jaw nowe okoliczności, mające istotne znaczenie dla wymiaru kary, a nie znane organowi I instancji przed wydaniem poprzedniego orzeczenia.
Orzekanie w sprawach przeciw nieobecnemu.
Orzekanie w sprawach przeciw nieobecnemu.
Jeżeli oskarżony stale przebywa za granicą albo wykrycie jego miejsca zamieszkania lub pobytu w kraju okazało się niemożliwe, finansowy organ orzekający I instancji rozstrzyga sprawę w trybie postępowania przeciw nieobecnemu.
Przy orzekaniu w sprawach przeciw nieobecnym stosuje się odpowiednio przepisy art. 181-192 ze zmianami wynikającymi z przepisów niniejszego rozdziału.
W postępowaniu przeciw nieobecnym stale przebywającym za granicą orzeczenie o karze może ograniczyć się do przepadku przedmiotów występku.
Przepisy rozdziału niniejszego stosuje się odpowiednio do osób odpowiedzialnych posiłkowo lub zastępczo.
Postępowanie wykonawcze.
Postępowanie wykonawcze.
Wykonanie kary aresztu zastępczego zarząd prezes sądu powiatowego miejsca zamieszkania lub miejsca pobytu skazanego na podstawie odpisu prawomocnego postanowienia finansowego organu orzekającego I instancji o wykonaniu kary aresztu zastępczego. Prezes sądu może zażądać akt sprawy do wglądu. W sprawach przeciwko żołnierzom w czynnej służbie wojskowej właściwy jest sąd wojskowy.
Odroczenia i przerwy kary aresztu zastępczego udziela finansowy organ orzekający I instancji stosując odpowiednio przepisy art. 419-423 kodeksu postępowania karnego.
Do postępowania w sprawach o ułaskawienie stosuje się odpowiednio przepisy kodeksu postępowania karnego. Przewidziane w tych przepisach uprawnienia sądu służą organowi finansowemu, który orzekał w sprawie, uprawnienia zaś Prokuratora Generalnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej - Ministrowi Finansów.
Koszty postępowania karnego skarbowego.
Koszty postępowania karnego skarbowego.
Wznowienie postępowania.
Wznowienie postępowania.
Wznowienie postępowania może nastąpić z powodu niedostatecznego ukarania także w przypadkach, gdy skazanie dotyczyło pewnych wyraźnie określonych co do rodzaju lub liczby przedmiotów albo uszczuplenia należności państwowej w określonej wysokości, zostało zaś ujawnione, że były jeszcze inne rodzajowo przedmioty albo że ilość tych samych przedmiotów lub wysokość uszczuplonej należności była znacznie większa.
O wznowieniu postępowania w sprawach rozstrzygniętych prawomocnie przez I instancję orzeka finansowy organ orzekający II instancji, a w sprawach rozstrzygniętych przez II instancję - Minister Finansów - z własnej inicjatywy albo na wniosek zainteresowanej osoby.
Nadzór służbowy.
Nadzór służbowy.
Uprawnienia określone w art. 214 przysługują odpowiednio organom finansowym II instancji w odniesieniu do rozstrzygnięć I instancji, które uprawomocniły się wskutek niewniesienia odwołania.
Postępowanie przed sądem.
Postępowanie przed sądem.
Przepisy ogólne.
Przepisy ogólne.
Postępowanie przed sądem toczy się według przepisów kodeksu postępowania karnego ze zmianami wynikającymi z przepisów ustawy niniejszej.
Protokoły przesłuchania oskarżonego, świadków i biegłych, jak również inne dokumenty dochodzenia podlegają odczytaniu na rozprawie w warunkach określonych w art. 299 i 300 kodeksu postępowania karnego.
Właściwość rzeczowa.
Właściwość rzeczowa.
Odpowiedzialni i interwenienci.
Odpowiedzialni i interwenienci.
Niestawiennictwo osoby odpowiedzialnej lub jej pełnomocnika nie jest przeszkodą do przeprowadzenia rozprawy i wydania wyroku; wyroku w tym przypadku nie uważa się za zaoczny.
Osoba odpowiedzialna może założyć rewizję od wyroku z powodu nałożenia na nią odpowiedzialności, natomiast z powodu skazania oskarżonego - tylko wtedy jeżeli skazanie jest podstawą tej odpowiedzialności.
Do osoby odpowiedzialnej posiłkowo lub zastępczo stosuje się odpowiednio przepisy o kosztach sądowych dotyczących oskarżonego.
Postępowanie przeciw nieobecnemu.
Postępowanie przeciw nieobecnemu.
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
PRZEPISY PRZEJŚCIOWE I KOŃCOWE
Określone w niniejszej ustawie uprawnienia Ministra Finansów przysługują Ministrowi Handlu Zagranicznego w sprawach o przestępstwa w zakresie ceł i obrotu towarowego z zagranicą, jak również w sprawach o przestępstwa określone w art. 51-54.
Jeżeli w związku z występkiem skarbowym nastąpiło uszczuplenie należności państwowej, warunkowe zwolnienie osoby odbywającej karę pozbawienia wolności za taki występek może nastąpić tylko wtedy, gdy należność, której uszczuplenie dotyczy, została w całości zapłacona.
Przepis art. 19 ustawy z dnia 21 stycznia 1958 r. o wzmożeniu ochrony mienia społecznego przed szkodami wynikającymi z przestępstwa (Dz. U. Nr 4, poz. 11) otrzymuje brzmienie:
"Art. 19. Przepisów art. 1 i 2 niniejszej ustawy nie stosuje się do przestępstw określonych w ustawie karnej skarbowej z dnia 13 kwietnia 1960 r. (Dz. U. Nr 21, poz. 123)."
W rozporządzeniu Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 27 października 1933 r. o prawie celnym (Dz. U. Nr 84, poz. 610 wraz z późniejszymi zmianami) dodaje się art. 301 w brzmieniu:
"Art. 301. Przesyłki kierowane z zagranicy na polski obszar celny, zawierające obok towarów dopuszczonych w obrocie z zagranicą również przedmioty, których posiadanie, przechowywanie lub rozpowszechnianie jest na tym obszarze celnym zabronione przez prawo, mogą ulec przepadkowi w całości. O przepadku orzeka organ administracji celnej, zawiadamiając o tym adresata.".
Tracą moc:
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »
Akty prawne liczba obiektów na liście: (17)
Akty zmieniające liczba obiektów na liście: (2)
Akty zmieniane liczba obiektów na liście: (2)
Akty wykonawcze liczba obiektów na liście: (6)
- Właściwość urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym.
- Zm.: rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym.
- Zm.: rozporządzenie w sprawie właściwości urzędów celnych uprawnionych do orzekania w postępowaniu karnym skarbowym.