Art. 14. - Wierzytelności w walutach zagranicznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1934.59.509

Akt utracił moc

Wersja od: 2 września 1939 r.

Art.  14.

(1) Jeżeli wierzytelność instytucji kredytu długoterminowego wyrażona jest w walucie zagranicznej, dłużnik może zapłacić należności z jej tytułu pieniędzmi polskiemi:

1) w razie zapłaty w terminie lub przedterminowo - według kursu wypłat lub kruszcu złotego z przedednia zapłaty;

2) w razie opóźnienia zapłaty - według kursu wypłat lub kruszcu złotego, stosownie do wyboru instytucji, bądź z dnia wymagalności należności, bądź z przedednia jej zapłaty, bądź z dnia płatności walorów, na których uiszczenie należność była przeznaczona, zgodnie z planem umorzenia, jeżeli termin tej płatności już upłynął.

(2) Jeżeli zapłata opóźniona następuje pieniędzmi zagranicznemi, instytucja może żądać, aby dłużnik zapłacił różnice kursowe według zasad, wyłuszczonych w ust. (1) pkt. 2).

(3) Jeżeli wierzytelność instytucji jest wyrażona w więcej niż jednej walucie zagranicznej, wybór waluty, w której lub według której ma nastąpić zapłata, służy instytucji.