Rozdział 2 - Obowiązki zakładów pracy i instytucji w zakresie wykonywania kary ograniczenia wolności z rygorem nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele publiczne - Wykonywanie kary ograniczenia wolności.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1989.16.85

Akt utracił moc

Wersja od: 22 marca 1989 r.

Rozdział  2

Obowiązki zakładów pracy i instytucji w zakresie wykonywania kary ograniczenia wolności z rygorem nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele publiczne

§ 2. Zakład pracy oraz instytucja użyteczności publicznej, w której jest wykonywana kara ograniczenia wolności, powinny tak zorganizować pracę skazanych, aby była ona wydajna i kształtowała społecznie pożądaną postawę skazanych.

§  3.

1. Zakłady pracy są obowiązane zgłaszać właściwemu sądowi rejonowemu możliwości wykonywania w nich kary ograniczenia wolności z rygorem nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele publiczne.

2. W zgłoszeniu należy wskazać rodzaj pracy i ilość miejsc pracy, którą mogliby wykonywać skazani, oraz przewidywaną liczbę godzin pracy w przeliczeniu na jednego skazanego. O zmianie tych danych zakład pracy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić właściwy sąd rejonowy.

§  4.

1. Zakład pracy jest obowiązany przyjąć skazanego skierowanego przez sąd w celu wykonywania nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele publiczne.

2. Zakład pracy określa rodzaj pracy, jeżeli nie zostało to określone przez sąd przy kierowaniu do wykonania orzeczenia.

3. Przy przydziale pracy należy uwzględnić wiek, stan zdrowia i w miarę możliwości umiejętności skazanego.

4. Zakład pracy jest obowiązany zapewnić skazanemu bezpieczne i higieniczne warunki pracy, odzież ochronną oraz sprzęt ochrony osobistej, przysługujące dla danego rodzaju pracy, oraz zapoznać go z przepisami i zasadami bezpieczeństwa i higieny pracy.

5. Kobiet i młodocianych nie wolno kierować do wykonywania prac im wzbronionych.

6. Do prac, które mogą wykonywać tylko osoby odpowiadające określonym wymogom sanitarno-epidemiologicznym, kieruje się jedynie skazanych spełniających te wymogi.

§ 5. Zakład pracy jest obowiązany ubezpieczyć skazanego od następstw nieszczęśliwych wypadków w związku z wykonywaniem pracy.

§  6.

1. Zakład pracy przydziela skazanemu pracę w wymiarze godzin określonym w orzeczeniu i dokonuje rozdziału godzin pracy na tygodnie i dnie w sposób odpowiadający organizacji pracy wykonywanej przez skazanego. Przy rozdziale godzin pracy należy w miarę możliwości uwzględnić prośbę skazanego.

2. Czas pracy skazanego nie pozostającego w stosunku pracy nie powinien przekraczać 8 godzin na dobę; na prośbę skazanego może być przedłużony do 12 godzin.

3. Skazanemu pozostającemu w stosunku pracy należy przydzielić pracę, którą może wykonywać w czasie, w którym nie wykonuje pracy w miejscu swojego zatrudnienia. Czas pracy skazanego nie powinien przekraczać łącznie 8 godzin na dobę; na prośbę skazanego może być przedłużony do 12 godzin, chyba że zakład pracy, w którym pozostaje on w stosunku pracy, zgłosi sprzeciw w tym zakresie.

§  7.

1. Zakład pracy kieruje skazanych do pracy w zorganizowanych grupach.

2. W uzasadnionych wypadkach zakład pracy może wyznaczyć skazanemu indywidualną normę pracy odpowiadającą liczbie godzin, które mają być przepracowane w danym dniu.

3. Praca skazanych odbywa się w formie pracy dozorowanej.

§  8.

1. Zakład pracy wyznacza i wskazuje sądowi pracownika odpowiedzialnego za organizowanie i dozorowanie pracy skazanych oraz przebieg tej pracy, zwanego dalej "wyznaczonym pracownikiem".

2. Wyznaczony pracownik jest obowiązany prowadzić wymaganą przez sąd dokumentację przebiegu pracy skazanego, uczestniczyć na wezwanie sądu w posiedzeniach w postępowaniu wykonawczym oraz, w razie niezbędnej potrzeby, w organizowanym przez sąd szkoleniu specjalistycznym.

§  9.

1. Zakład pracy ustala harmonogram pracy skazanych, obejmujący czas, miejsce i rodzaj pracy, na okres co najmniej jednego miesiąca. Odpis harmonogramu zakład przekazuje sądowi.

2. Zakład pracy przekazuje sądowi w terminach przez sąd określonych informację o liczbie godzin przepracowanych przez skazanego, rodzaju wykonywanej pracy oraz jego stosunku do pracy.

3. Zakład pracy jest obowiązany niezwłocznie zawiadamiać sąd o przeszkodzie uniemożliwiającej wykonywanie kary.

§ 10. Zakład pracy jest obowiązany pouczyć skazanego o obowiązku sumiennej i wydajnej pracy oraz przestrzegania ustalonego organizacją pracy porządku i dyscypliny.

§ 11. Zakład pracy jest obowiązany niezwłocznie zawiadomić sąd o dacie rozpoczęcia i zakończenia wykonywania pracy, a także informować sąd o niezgłoszeniu się skazanego do zakładu pracy, o niepodjęciu przydzielonej mu pracy, o jej opuszczeniu bez usprawiedliwienia, o niesumiennym i niewydajnym wykonywaniu pracy oraz o uporczywym nieprzestrzeganiu ustalonego organizacją pracy porządku i dyscypliny.

§  12.

1. Zakład pracy jest obowiązany prowadzić ewidencję prac wykonywanych przez skazanych.

2. Z kwot odpowiadających wynagrodzeniu, jakie za wykonywaną pracę należałoby zapłacić, gdyby została wykonana na podstawie umowy o pracę lub umowy o świadczenie usług, zakład pokrywa koszty związane z organizowaniem robót wykonywanych przez skazanych, a zwłaszcza wydatki na odzież ochronną oraz sprzęt ochrony osobistej, jak również na ubezpieczenie skazanych od następstw nieszczęśliwych wypadków i wynagrodzenie wyznaczonych pracowników.

§  13.

1. Wysokość wynagrodzenia wyznaczonych pracowników z tytułu organizowania i dozorowania pracy skazanych jest uzależniona od liczby skazanych pozostających pod ich dozorem.

2. Wyznaczony pracownik, dozorujący pracę skazanych w liczbie do 10 osób, otrzymuje zryczałtowane wynagrodzenie miesięczne w wysokości od 2 do 20% jego wynagrodzenia zasadniczego.

3. W razie konieczności dozorowania pracy skazanych w liczbie powyżej 10 osób, można powierzyć wyznaczonemu pracownikowi dozorowanie skazanych bez dodatkowego wynagrodzenia, zwalniając go jednocześnie od innych obowiązków pracowniczych.

4. Wysokość wskaźnika procentowego, o którym mowa w ust. 2, powinna być uzależniona od zakresu wykonywanych zadań i liczby skazanych pozostających pod dozorem.

5. Z kwot, o których mowa w § 12 ust. 2, za zgodą sądu wykonującego orzeczenie, mogą być wypłacane wyznaczonym pracownikom nagrody za wyróżniające wykonywanie swoich obowiązków, jak również z tytułu osiąganych wyników pracy przez skazanych.

§ 14. Zakładom pracy, w których jest wykonywana kara ograniczenia wolności z rygorem nieodpłatnej dozorowanej pracy na cele publiczne, przysługuje ulga w podatku dochodowym w wysokości 30% kwot, o których mowa w § 12 ust. 2.

§ 15. Przepisy § 4-14 stosuje się odpowiednio do instytucji użyteczności publicznej, z uwzględnieniem ich statusu prawnego i zadań.