Rozdział 4 - Przekwaterowanie z osobnych kwater stałych - Zakwaterowanie sił zbrojnych.
Dziennik Ustaw
Dz.U.1992.5.19 t.j.
Akt utracił moc Wersja od: 10 sierpnia 1995 r.
Rozdział 4
Przekwaterowanie z osobnych kwater stałych
Przekwaterowanie z osobnych kwater stałych
1.
Żołnierz zawodowy jest obowiązany zwolnić osobną kwaterę stałą wraz wspólnie z osobami z nim zamieszkałymi, jeżeli:1)
skorzystał z pomocy finansowej z funduszu mieszkaniowego,2)
został przeniesiony służbowo do innej miejscowości i otrzymał w tej lub pobliskiej miejscowości osobną kwaterę stałą,3)
został przeniesiony służbowo do innej jednostki wojskowej lub na inne stanowisko w tej samej miejscowości, a zajmowana dotychczas kwatera znajduje sie na wojskowym terenie zamkniętym albo w budynku przeznaczonym wyłącznie na zakwaterowanie całości lub określonej części kadry danej jednostki wojskowej i żołnierzowi przydzielono inną równorzędną osobną kwaterę stałą,4)
został przeniesiony służbowo do innej miejscowości lub zwolniony z zawodowej służby wojskowej, a kwaterę stałą otrzymał tylko na czas pełnienia służby w tej miejscowości,5)
zajmowana przez niego kwatera znajduje się w budynku o charakterze użytkowym albo w budynku przeznaczonym do rozbiórki lub przebudowy i przydzielono mu inną równorzędną osobną kwaterę stałą,6)
żołnierz lub jego małżonek posiada kwaterę albo lokal mieszkalny przydzielony na podstawie Prawa lokalowego lub przez spółdzielnię mieszkaniową, odpowiadający co najmniej przysługującej powierzchni mieszkalnej, albo dom jednorodzinny, dom mieszkalno-pensjonatowy lub lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość w miejscowości, w której stale pełni służbę, lub w miejscowości pobliskiej,7)
zajmowany przez niego lokal mieszkalny (kwatera) znajduje się w budynku nie podlegającym szczególnemu trybowi najmu lokali na podstawie decyzji administracyjnej o przydziale i otrzymał inną równorzędną osobną kwaterę stałą.2.
Osoby wymienione w art. 11 i 12 są obowiązane do zwolnienia osobnej kwatery stałej, jeżeli:1)
zachodzą okoliczności wymienione w ust. 1 pkt 1 i 5-7, z tym że przepis pkt 6 ma zastosowanie bez względu na miejscowość, w której znajduje się lokal mieszkalny (dom),2)
zajmowana kwatera znajduje się na terenie zamkniętym albo w budynku przeznaczonym wyłącznie na zakwaterowanie żołnierzy zawodowych, a osobie uprawnionej przydzielono inną równorzędną osobną kwaterę stałą.3.
Osoby nie uprawnione do osobnych kwater stałych są obowiązane do ich zwolnienia wraz z osobami wspólnie zamieszkałymi, w razie posiadania lub uzyskania przez nie albo ich małżonków innego lokalu mieszkalnego przydzielonego na podstawie Prawa lokalowego lub Prawa spółdzielczego, albo domu jednorodzinnego, jak również mieszkalno-pensjonatowego, a także lokalu stanowiącego odrębną nieruchomość - odpowiadających co najmniej warunkom przewidzianym w Prawie lokalowym dla zamiennego lokalu mieszkalnego.1.
Za równorzędną osobną kwaterę stałą uznaje się kwaterę, która:1)
nadaje się do zamieszkania ze względu na stan techniczny,2)
ma nie gorsze wyposażenie techniczne niż kwatera dotychczas zajmowana,3)
odpowiada pod względem powierzchni mieszkalnej dotychczasowemu lokalowi, z tym że nie może przekraczać obowiązujących norm przysługującej powierzchni mieszkalnej,4)
jest kwaterą samodzielną,5)
znajduje się w tej samej miejscowości.2.
Za zgodą osoby podlegającej przekwaterowaniu można odstąpić od wymagań określonych w ust. 1 pkt 2-5.1.
Decyzję w sprawie zwolnienia osobnej kwatery stałej w wypadkach wymienionych w art. 30 wydaje wojskowy organ kwaterunkowy.2.
Od decyzji, o której mowa w ust. 1, przysługuje zainteresowanemu odwołanie do organu wojskowego bezpośrednio nadrzędnego nad organem, który wydał tę decyzję. Decyzja wydana wskutek odwołania jest ostateczna.3.
Koszty przekwaterowania ponoszą organy wojskowe, z wyjątkiem wypadków określonych w art. 30 ust. 1 pkt 1 oraz ust. 3.1.
W razie niezwolnienia osobnej kwatery stałej w terminie wyznaczonym w decyzji wojskowy organ kwaterunkowy może zarządzić przymusowe przekwaterowanie osoby uprawnionej wraz z osobami wspólnie z nią zamieszkałymi na jej koszt.2.
Jeżeli osoba zwalniająca kwaterę pozostawi w niej osoby dotychczas z nią zamieszkałe, właściwy organ wojskowy zarządza przymusowe przekwaterowanie tych osób na jej koszt. W tym wypadku może nastąpić również przekwaterowanie tych osób do lokalu zajętego przez osobę uprawnioną albo do zastępczego pomieszczenia mieszkalnego odpowiadającego warunkom przewidzianym w Prawie lokalowym.1.
Żołnierze zwolnieni z zawodowej służby wojskowej, pełnionej jako służba stała, którzy nie zachowują prawa do osobnej kwatery stałej, członkowie rodzin zmarłych żołnierzy (emerytów wojskowych, rencistów wojskowych), którzy nie nabywają prawa do tej kwatery, oraz inne osoby, których prawo do osobnej kwatery stałej wygasło, mogą być przekwaterowani do zamiennego lokalu mieszkalnego w wypadkach określonych przez Ministra Obrony Narodowej.2.
Zamienny lokal mieszkalny, odpowiadający warunkom przewidzianym w Prawie lokalowym, dostarcza i przydziela wojskowy organ kwaterunkowy.3.
Lokalem zamiennym może być również spółdzielczy lokal mieszkalny typu lokatorskiego, za który wojskowy organ kwaterunkowy wpłacił wymagany wkład.4.
Koszty przekwaterowania ponoszą organy wojskowe, jeżeli osobom przekwaterowanym nie przysługuje zwrot kosztów przesiedlenia na podstawie odrębnych przepisów. Przepisy art. 33 stosuje się odpowiednio.Do osób nie uprawnionych do osobnych kwater stałych, zajmujących lokale mieszkalne przeznaczone na zakwaterowanie stałe żołnierzy, stosuje się, w sprawach nie uregulowanych w ustawie, przepisy Prawa lokalowego, z tym że lokale te pozostają nadal w dyspozycji wojskowych organów kwaterunkowych.
1.
Żołnierz zwolniony z zawodowej służby wojskowej pełnionej jako służba stała wskutek utraty stopnia wojskowego, ukarania karą dyscyplinarną usunięcia z tej służby albo skazania prawomocnym wyrokiem sądu na karę pozbawienia wolności, który nie nabył prawa do emerytury wojskowej albo do wojskowej renty inwalidzkiej z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą wojskową, podlega przekwaterowaniu wraz z osobami wspólnie z nim zamieszkałymi z zajmowanej kwatery do zastępczego pomieszczenia mieszkalnego.2.
Pomieszczenie zastępcze dostarcza i przydziela właściwy wojskowy organ kwaterunkowy na zasadach określonych w Prawie lokalowym.3.
Koszty przekwaterowania w wypadkach określonych w ust. 1 ponoszą organy wojskowe.4.
Osoby, o których mowa w ust. 1, do czasu ich przekwaterowania uiszczą za zajmowane lokale czynsz i opłaty w wysokości przewidzianej w przepisach Prawa lokalowego.5.
Przepisy ust. 1-4 stosuje się odpowiednio do żołnierza, któremu nie przysługuje prawo do zaopatrzenia emerytalnego wskutek skazania prawomocnym wyrokiem sądu po zwolnieniu z zawodowej służby wojskowej na karę dodatkową pozbawienia praw publicznych.6.
Minister Obrony Narodowej lub upoważniony przez niego organ wojskowy może przydzielić zamienny lokal mieszkalny osobom, o których mowa w ust. 1, lub pozostawić w lokalu dotychczas zajmowanym.Przekwaterowanie z osobnych kwater stałych osób, które nie są żołnierzami zawodowymi, przeprowadza - na wniosek wojskowego organu kwaterunkowego - właściwy wójt lub burmistrz (prezydent miasta) w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji.
1.
W razie samowolnego zajęcia osobnej kwatery stałej przez żołnierza, wojskowy organ kwaterunkowy dokonuje bezzwłocznie usunięcia sprawcy z kwatery na jego koszt do poprzednio zajmowanego lokalu.2.
Jeżeli sprawcą samowolnego zajęcia kwatery jest osoba cywilna, usunięcia jej dokonuje, na wniosek wojskowego organu kwaterunkowego, właściwy wójt lub burmistrz (prezydent miasta).Ministrowie Obrony Narodowej oraz Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa określą w drodze rozporządzenia tryb postępowania w sprawie przekwaterowania osób nie uprawnionych z osobnych kwater stałych oraz organy właściwe w tych sprawach.