Art. 123. - Zaopatrzenie emerytalne pracowników i ich rodzin.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1982.40.267

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 2000 r.

Art.  123. 

1. Kwoty podwyżki świadczeń wynikające z różnic między miesięczną kwotą świadczeń ustalonych w myśl art. 122 a miesięczną kwotą świadczeń przysługujących w dniu 31 grudnia 1982 r. realizuje się - z uwzględnieniem ust. 2 i 3 oraz art. 122 ust. 5 - według następujących zasad:

1) emerytury i renty dla osób, które osiągnęły lub osiągną wiek 75 lat do dnia 31 grudnia 1993 r. albo są inwalidami I grupy - zwiększa się o pełną kwotę podwyżki od dnia 1 stycznia 1983 r.

2) emerytury i renty dla osób nie wymienionych w pkt 1, którym świadczenia przyznane zostały w okresie od dnia 1 stycznia 1979 r. do dnia 31 grudnia 1981 r. - zwiększa się od dnia 1 stycznia 1983 r. o kwotę odpowiadającą rekompensatom z tytułu podwyżki cen, które emeryt lub rencista pobierał w ostatnim miesiącu przed dniem wejścia w życie ustawy, a pozostałą część podwyżki w dwóch równych ratach poczynając od dnia 1 stycznia 1984 r. oraz od dnia 1 stycznia 1985 r.,

3) emerytury i renty dla osób nie wymienionych w pkt 1, którym świadczenia przyznane zostały w okresie od dnia 1 stycznia 1982 r. do dnia 31 grudnia 1982 r. - zwiększa się według zasad określonych w pkt 2,

4) emerytury i renty dla osób nie wymienionych w pkt 1-3 zwiększa się od dnia 1 stycznia 1983 r. o kwotę odpowiadającą rekompensatom z tytułu podwyżki cen, które emeryt lub rencista pobierał w ostatnim miesiącu przed dniem wejścia w życie ustawy, a pozostałą część podwyżki wypłaca się w trzech równych ratach poczynając od dnia 1 stycznia 1983 r., a następnie od dnia 1 stycznia 1984 r. oraz od dnia 1 stycznia 1985 r.

2. Nie przenosi się na rok następny ostatniej części podwyżki, jeżeli nie przekracza ona 100 zł.

3. Podwyżki dodatków pielęgnacyjnych oraz dodatków dla sierot zupełnych realizuje się w całości od dnia 1 stycznia 1983 r.