Zm.: rozporządzenie z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1932.87.740

Akt jednorazowy

Wersja od: 14 października 1932 r.

ROZPORZĄDZENIE

PREZYDENTA RZECZYPOSPOLITEJ

z dnia 7 października 1932 r.

o zmianie niektórych postanowień rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej.

Na podstawie art. 44 ust. 6 Konstytucji i art. 1 lit. a) ustawy z dnia 17 marca 1932 r. o upoważnieniu Prezydenta Rzeczypospolitej do wydawania rozporządzeń z mocą ustawy (Dz. U. R. P. Nr. 22, poz. 165) postanawiam co następuje:

Art.  1.

Rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z dnia 6 marca 1928 r. o Policji Państwowej (Dz. U. R. P. z r. 1931 Nr. 5, poz. 27) ulega następującym zmianom:

1) art. 23 otrzymuje brzmienie:

"Na czele korpusu P. P. stoi Komendant Główny P. P., mianowany przez Prezydenta Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów, bądź z pośród członków korpusu P. P., bądź z poza tego korpusu.

Przepisy art. 42 nie mają zastosowania do Komendanta Głównego P. P.";

2) art. 50 otrzymuje brzmienie:

"Przełożona władza policyjna prowadzi dla każdego oficera i szeregowego P. P. wykaz służbowy, który jest szczegółowym opisem przebiegu służby. Wykaz służbowy jest urzędowem stwierdzeniem okoliczności, mających wpływ na wymiar uposażenia, pensji emerytalnej, oraz zaopatrzenia wdowiego i sierocego.

Wzór wykazu służbowego, jako też szczegółowe przepisy co do jego prowadzenia ustala Minister Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.";

3) art. 51 i 52 skreśla się;

4) w art. 53 skreśla się ustęp 3, a w jego miejsce wprowadza się dwa nowe ustępy w brzmieniu:

"Oficer lub szeregowy P. P., który w ciągu bezpośrednio po sobie następujących lat trzech otrzymał dwukrotnie niedostateczną ocenę kwalifikacyjną, winien być zwolniony ze służby przy zachowaniu nabytych praw emerytalnych.

Przepisy o sposobie kwalifikowania ustala rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych, wydane w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.";

5) w art. 58 ust. 1 wyrazy: "zezwolenie władzy przełożonej" zastępuje się wyrazami: "zezwolenie Ministra Spraw Wewnętrznych, lub władzy przełożonej przez niego upoważnionej";

6) w art. 72 ust. 1 skreśla się wyrazy: "oraz starszeństwo służbowe";

7) w art. 73 ustęp 1 otrzymuje brzmienie:

"Nadinspektora P. P. awansuje na Generalnego Inspektora P. P. Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.";

8) po art. 73a dodaje się nowy artykuł 73b w brzmieniu:

"Awanse oficerów P. P. do podinspektora włącznie oraz szeregowych P. P., mogą być uzależnione od warunków, które ustala Prezes Rady Ministrów.";

9) art. 96 a otrzymuje brzmienie:

"Komendanta Głównego P. P. przenosi w stan nieczynny Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.";

10) art. 96 b otrzymuje brzmienie:

"Inspektora Generalnego P. P. przenosi w stan nieczynny Prezydent Rzeczypospolitej na wniosek Ministra Spraw Wewnętrznych, przedstawiony w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów.

Oficerów wszystkich innych stopni przenosi w stan nieczynny Minister Spraw Wewnętrznych za zgodą Prezesa Rady Ministrów.";

11) w art. 99 dodaje się ustęp 2 w brzmieniu:

"Minister Spraw Wewnętrznych może ze względu na dobro służby przenieść oficera lub szeregowego P. P. do służby podlegającej innym przepisom w podległym sobie dziale zarządu państwowego, bez obniżenia posiadanej grupy uposażenia, jeżeli stosunek służbowy unormowany innemi przepisami ma charakter publiczno-prawny.";

12) w art. 101 w miejsce wyrazów: "art. 95 i 98" wstawia się wyrazy: "art. 53, 95 i 98".

Art.  2.

Wykonanie niniejszego rozporządzenia porucza się Ministrowi Spraw Wewnętrznych w porozumieniu z Prezesem Rady Ministrów i właściwym ministrom.

Art.  3.

Rozporządzenie niniejsze wchodzi w życie z dniem 1 listopada 1932 r.