Kiełkowski Tadeusz, Granice związania zasadą prymatu planu miejscowego nad decyzją o warunkach zabudowy

Obowiązujące przepisy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym statuują zasadę, w myśl której decyzja o warunkach zabudowy może być wzorcem dla oceny inwestycji z punktu widzenia ładu przestrzennego tylko w przypadku braku planu miejscowego. Celem niniejszego opracowania jest zidentyfikowanie granic związania tą zasadą zarówno w typowym postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę, jak i w innych postępowaniach, w których wspomniana ocena inwestycji z punktu widzenia ładu przestrzennego jest dokonywana. Dotyczy to w szczególności postępowania wznowionego w sprawie pozwolenia na budowę, postępowania prowadzonego po uchyleniu decyzji ostatecznej przez sąd administracyjny, postępowania związanego z antycypowanymi odstępstwami od zatwierdzonego projektu oraz postępowania naprawczego. Konieczność uwzględnienia w tych postępowaniach decyzji o warunkach zabudowy, mimo obowiązywania planu miejscowego, może być determinowana ochroną słusznie nabytego prawa zabudowy, a także innymi wartościami o randze konstytucyjnej.