Górniak Kacper, Odpowiedzialność za wady przedmiotu darowizny lub zapisu zwykłego

Umowa darowizny (art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego ) i zapis zwykły (art. 968 § 1 k.c.) są źródłem powstania zobowiązania łączącego, po stronie dłużnika, darczyńcę bądź osobę obciążoną zapisem (np. spadkobiercę) , a po stronie wierzyciela – obdarowanego bądź zapisobiercę. Zobowiązanie darczyńcy jest zobowiązaniem umownym, a zobowiązanie wynikające z zapisu zwykłego – zobowiązaniem ustawowym. Treść obu zobowiązań może być zróżnicowana. Przepisy wymagają jedynie, by dłużnik był zobowiązany do spełnienia „świadczenia majątkowego” (art. 968 § 1 k.c.) lub po prostu „świadczenia” (art. 888 § 1 k.c.). W obu typach analizowanych zobowiązań wierzyciel (obdarowany bądź zapisobierca) z definicji nie jest zobowiązany do spełnienia świadczenia.

Przedmiotem darowizny i zapisu zwykłego może być w szczególności świadczenie, które polega na przeniesieniu własności rzeczy ruchomej lub nieruchomej. Sposób...