Domańska Monika i in., Orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego, Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

1. Kompetencje instytucji zarządzającej i komitetu monitorującego do określania kryteriów konkursowego wyboru projektów, które mają być dofinansowane w ramach programów operacyjnych, wynika wprost z bezpośrednio stosowalnych przepisów rozporządzeń unijnych. W tym zakresie nie występuje zatem autonomia proceduralna państw członkowskich UE.

2. Postanowienia aktów składających się na kryteria wyboru nie mają charakteru abstrakcyjnego, lecz są konkretne. Kryteria są stosowane jednorazowo, na użytek określonego konkursu. Postanowienia zawarte w aktach formułujących kryteria wyboru projektów nie wyznaczają zachowań powtarzalnych. Akty zawierające kryteria wyboru nie mają zatem cech pozwalających na traktowanie ich jako aktów normatywnych.

Postępowanie przed TK w niniejszej sprawie zostało wszczęte skargą konstytucyjną, w której zakwestionowano zgodność art. 26 ust. 1 pkt 3 i pkt 4 ustawy z 6.12.2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju z art. 61 ust. 1, art. 45, art. 64 ust. 1, art. 87i...