Łętowska Ewa i in., Prawo UE o uboju zwierząt i jego polska implementacja: kolizje interesów i ich rozwiązywanie, cz. II

Ubój rytualny jest regulowany jednocześnie w ramach przepisów dotyczących sposobu prowadzenia uboju zwierząt w ogólności (gospodarczego, co reguluje prawo UE) oraz w ramach konstytucyjnie umocowanej zasady swobody religii i jej praktykowania, co w ogóle nie podlega właściwości prawa unijnego. Artykuł odkodowuje zakres normowania unijnego (czego dotychczas w polskim piśmiennictwie nie przeprowadzono, pkt II. cześci pierwszej artykułu) i jego interferencję z prawem krajowym. Krytycznie ocenia, że w porządku krajowym porwano się na podwyższanie standardu, co okazało się pyrrusowym zwycięstwem obrońców zwierząt. Na dodatek okazało się to niespójne z własnym systemem konstytucyjnym, niedostosowane do warunków społecznych i niegzekwowalne, gdy chodzi o kontrolę przestrzegania zasad unijnych (i własnych ustawowych). Prostuje opinię jakoby prawo (unijne i obecne polskie normowanie) zakazywało uboju dokonywanego na potrzeby kultu.