Kondej Mikołaj, Sprzeczność korzyści podatkowej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu jako samodzielna przesłanka stosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania

Na gruncie przepisów klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania – dalej także GAAR – z unikaniem opodatkowania mamy do czynienia w sytuacji, gdy podatnik dokonuje określonej czynności lub zespołu czynności w celu osiągnięcia korzyści podatkowej sprzecznej w danych okolicznościach z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu, gdy osiągnięcie tej korzyści jest głównym lub jednym z głównych celów działania podatnika, a sposób działania pozostaje sztuczny. Jedną z kluczowych przesłanek stosowania klauzuli ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania jest więc zaistnienie warunku sprzeczności – osiągnięcie przez podatnika korzyści podatkowej sprzecznej z przedmiotem lub celem ustawy podatkowej lub jej przepisu.Warunek ten, na tle pozostałych kryteriów stosowania klauzuli, jest najmniej doprecyzowany przez ustawodawcę i pozostaje najtrudniejszym do zdefiniowania . Bez jego dookreślenia, jak trafnie wskazuje Hanna Filipczyk, nie sposób przy tym wskazać istoty unikania opodatkowania , a tym samym ustalić, jakie działania podatników mogą być podważane na podstawie klauzuli. W niniejszym artykule autor podejmuje próbę wykazania, że sprzeczność jest samodzielnym warunkiem zastosowania normy ogólnej przeciwko unikaniu opodatkowania. Stara się on wskazać praktyczne sposoby umożliwiające weryfikację, czy zachodzi ona w odniesieniu do konkretnego stanu faktycznego.