Hadel Maciej, Formy realizacji obowiązku gminy zapewnienia uczniom niepełnosprawnym transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły. Glosa do wyroku WSA z dnia 4 grudnia 2018 r., II SAB/Bk 102/18

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w analizowanym orzeczeniu dokonał prawidłowej wykładni normy zawartej w art. 39 ust. 4 Prawa oświatowego. W uzasadnieniu wyroku słusznie zostało wskazane, że przepisy przewidują dwie formy realizacji obowiązku gminy zapewnienia uczniom niepełnosprawnym transportu i opieki w czasie przewozu do najbliższej szkoły. Pierwszą z tych form jest zapewnienie bezpośrednio przez gminę bezpłatnego transportu i opieki, a drugą – zwrot kosztów przejazdu ucznia i opiekuna, przy czym to rodzice dziecka są uprawnieni do decydowania o wyborze rodzaju obowiązku gminy. Analizowany przepis zawiera alternatywnie skonstruowane roszczenie (publiczne prawo podmiotowe), przysługujące rodzicom niepełnosprawnego dziecka, z którym to roszczeniem są skorelowane odpowiednie obowiązki gminy. Organy administracji publicznej nie mają kompetencji do modyfikowania treści zgłoszonego przez rodziców dziecka żądania. Odmowa zapewnienia uczniom dojazdu do szkoły spełnia kryteria wskazane w art. 3 § 2 pkt 4 Prawa o postępowaniu przed sadami administracyjnymi, w związku z tym jest to czynność podlegająca kognicji sądów administracyjnych.