Szlęzak Andrzej S., Glosa do wyroku SN z dnia 15 listopada 2002 r., V CKN 1374/00

1. Orzeczenie wydane zostało w związku ze stanem faktycznym, który w skrócie (i w uproszczeniu) przedstawiał się następująco. Część nieruchomości obciążonej ustawowym prawem pierwokupu na rzecz dzierżawcy sprzedano bezwarunkowo. Po dacie sprzedaży zmieniono umowę dzierżawy (z mocą wsteczną) w ten sposób, że wyłączono spod dzierżawy sprzedaną część. W sporze co do ważności bezwarunkowej umowy sprzedaży pojawiła się kwestia, czy wyłączenie (z mocą wsteczną) sprzedanej części nieruchomości spod dzierżawy można interpretować jako zrzeczenie się przez uprawnionego prawa pierwokupu w odniesieniu do tej części nieruchomości, oraz czy zrzeczenie się ustawowego prawa pierwokupu jest w ogóle - w tym także z mocą wsteczną - dopuszczalne.

2. Teza przedmiotowego orzeczenia jest myląca, bowiem wskazuje ona jedynie na sekwencję zdarzeń (najpierw bezwarunkowa umowa sprzedaży, potem zrzeczenie się prawa pierwokupu). Tymczasem główny nurt wywodów Sądu Najwyższego dotyczy nie kwestii następstwa czasowego,...