Klonowski Maciej, Plan rozprawy i posiedzenie przygotowawcze po reformie KPC

Jedną z najistotniejszych zmian, a zarazem najdalej idącym novum, jakie wprowadziła do systemu polskiego prawa procesowego cywilnego ustawa z dnia 4 lipca 2019 r., jest wprowadzenie rozwiązań polegających na całościowym planowaniu rozprawy. Rozwiązanie te są elementem wdrożonego modelu poprawienia komunikacji sądu ze stronami postępowania, jak również narzędziem pozwalającym na wprowadzenie większej odpowiedzialności stron za przebieg prowadzonego postępowania. Przeprowadzenie posiedzenie przygotowawczego w odformalizowanej atmosferze umożliwiać ma też w założeniu pełniejsze wyjaśnienie stanowisk stron i kryjących się za nimi motywów. Na dłuższą metę może to pozwolić na uniknięcie eskalacji konfliktu na dalszym etapie postępowania. Z uwagi na rygoryzm związany z zakreślaniem przez sąd terminów do zgłaszania twierdzeń i dowodów na ich poparcie, zasadniczą korzyścią sporządzenia planu rozprawy – zarówno z perspektywy sądu, jak i samych stron postępowania – jest zakreślenie ścisłych ram postępowania i ograniczenie możliwości nielojalnego wydłużania biegu postępowania na jego dalszym etapie.

Z uwagi na nowatorski charakter przyjętych rozwiązań z jednej strony, oraz obiektywne trudności mogące wystąpić w niektórych sądach w związku z wdrożeniem omawianej instytucji w pełnym wymiarze, przyjęto że planowanie rozprawy ma charakter w zasadzie fakultatywny.