Filar Marian (red.), Kodeks karny. Komentarz, wyd. II
Kodeks karny. Komentarz, wyd. II
1.
Paragraf 1 omawianego artykułu (por. też art. 42 Konstytucji RP) wyraża zasadę nullum crimen, nulla poena sine lege poenali anteriori. Doktryna (por. L. Gardocki, Prawo karne, Warszawa 2007, s. 14) wyprowadza z niej istnienie kilku bardziej szczegółowych reguł:
prawo karne musi być prawem pisanym i zawartym w ustawie (nullum crimen sine lege scripta),
przepisy karne muszą opisywać przestępstwo w sposób maksymalnie dokładny (nullum crimen sine lege certa),
niedopuszczalne jest stosowanie analogii na niekorzyść sprawcy,
ustawa karna wprowadzająca odpowiedzialność karną lub ją zaostrzająca nie może działać wstecz (nullum crimen sine lege praevia, lex severior retro non agit),
kara (a także inna sankcja karna) przewidziana za przestępstwo musi być określona i przewidziana we wcześniej wydanej ustawie (nulla poena, nulla sanctio sine lege).
2.
Znamię „odpowiedzialność karna”oznacza powinność danego podmiotu ponoszenia ujemnych konsekwencji (w postaci sankcji karnej) za...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX