Ereciński Tadeusz, Gudowski Jacek, Jędrzejewska Maria, Komentarz do kodeksu postępowania cywilnego. Część pierwsza. Postępowanie rozpoznawcze, wyd. V

Ustawa z dnia 1 marca 1996 r. o zmianie Kodeksu postępowania cywilnego, rozporządzeń Prezydenta Rzeczypospolitej - Prawo upadłościowe i Prawo o postępowaniu układowym, Kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 43, poz. 189) wprowadziła bardzo istotne zmiany do kodeksu postępowania cywilnego z 1964 r. Nowelizacja ta dotyczy przede wszystkim wzmocnienia zasady kontradyktoryjności postępowania sądowego, zasadniczej zmiany systemu środków odwoławczych, ograniczenia udziału ławników w rozpoznawaniu spraw cywilnych oraz usprawnienia postępowania (m.in. przez zreformowanie postępowania nakazowego). Powstała więc potrzeba opracowania nowego komentarza, który dotyczyłby przede wszystkim wyjaśnienia zmian, które weszły w życie z dniem 1 lipca 1996 r. Wiele kwestii dotyczących pozostałych przepisów części pierwszej tego kodeksu zostało już wyjaśnionych i nie budzi dziś wątpliwości. Niektóre jednak nadal powodują różnicę zdań w literaturze prawniczej oraz niejednolite rozstrzygnięcia sądów. Stosowanie prawa procesowego stwarza nadal wątpliwości wynikające zwłaszcza ze zmieniającej się sytuacji społeczno-gospodarczej. Uzasadniało to celowość wydania komentarza przedstawiającego zarówno dotychczasową interpretację przepisów, jak i próbującego wyjaśnić wątpliwości związane z nowelizacją z dnia 1 marca 1996 r.

Ustawą z dnia 24 maja 2000 r. o zmianie ustawy - kodeks postępowania cywilnego, ustawy o zastawie rejestrowym i rejestrze zastawów, ustawy o kosztach sądowych w sprawach cywilnych oraz ustawy o komornikach sądowych i egzekucji (Dz. U. Nr 48, poz. 554) dokonano kolejnej bardzo istotnej nowelizacji przepisów kodeksu postępowania cywilnego. Dotyczy ona przede wszystkim uproszczenia i przyspieszenia postępowania w niektórych kategoriach spraw cywilnych, środków odwoławczych oraz zasady koncentracji materiału procesowego.

Komentarz - z natury rzeczy - przeznaczony jest przede wszystkim dla prawników praktyków; z tego wynikają określone założenia, zgodnie z którymi został on opracowany. Z reguły ograniczono się do wyjaśnienia treści, jak też znaczenia poszczególnych przepisów oraz instytucji procesowych i wskazania sposobu ich stosowania, rezygnując z szerszego omawiania teoretycznych problemów prawa procesowego cywilnego; w zamian tego powołana została w obszernym wyborze literatura z zakresu prawa cywilnego procesowego, która powinna umożliwić Czytelnikowi dotarcie do szerszego tła komentowanych przepisów. Dzięki temu Komentarz może być użyteczny także dla studentów starszych lat uniwersyteckich studiów prawniczych, zwłaszcza osób przygotowujących prace magisterskie. Częste odwoływanie się do orzecznictwa Sądu Najwyższego oraz - w skromniejszym zakresie - do orzecznictwa sądów odwoławczych powinno sprawić, że opracowanie to może być przydatne także dla szerszego kręgu prawników, nie tylko tych, którzy na co dzień związani są z wymiarem sprawiedliwości.

Komentarz jest dziełem trzech autorów - teoretyków i praktyków prawa; nie jest jednak ich wspólnym opracowaniem. Każdy z nich ponosi indywidualną odpowiedzialność za przedstawione poglądy.

W związku z tym uprzejma prośba, aby przy cytowaniu Komentarza powoływać nazwisko autora odpowiedniego jego fragmentu.

Autorzy będą bardzo wdzięczni za wszelkiego rodzaju uwagi, które pozwoliłyby na udoskonalenie kolejnych wydań Komentarza, przesyłane pod adresem Wydawnictwa.Niniejszy komentarz - wydanie piąte uwzględnia zmiany ustawodawcze opublikowane w okresie od daty stanu prawnego jego trzeciego wydania do dnia 1 maja 2004 r., a orzecznictwo i literaturę - w zasadzie - na dzień 1 września 2001 r.