Baran Krzysztof W. (red.), Ustawa o służbie cywilnej. Komentarz
Ustawa o służbie cywilnej. Komentarz
Wstęp
Ustawa o służbie cywilnej reguluje funkcjonowanie ważnej dla struktur państwa formacji urzędniczej. Dokonane kilka lat temu zmiany komentowanej ustawy o służbie cywilnej ukierunkowane na jej upolitycznienie generują rozmaite problemy, także natury prawnej. W swych konsekwencjach stawiają pod znakiem zapytania obiektywizm i profesjonalizm służby cywilnej.
Opracowanie to jest nie tylko prezentacją obowiązujących przepisów, ale również dorobku judykatury i nauki prawa pracy. Został on przedstawiony w przypisach, co powinno ułatwić Czytelnikowi w razie potrzeby pogłębienie analizy wybranych zagadnień.
Komentarz ten jest pracą zbiorową, ale nie wspólną. Zamieszczone w nim zapatrywania merytoryczne są wyrazem indywidualnych poglądów autorów. W autonomiczny sposób w ramach przyjętej konwencji metodologicznej decydowali oni o sposobie przedstawienia poszczególnych zagadnień merytorycznych.
W swych założeniach komentarz ten jest kierowany do szerokiego kręgu Czytelników. Mam tu na myśli zwłaszcza kadrowców i pracowników zajmujących się obsługą organów i urzędów administracji publicznej. Żywię przekonanie, że okaże się on użytecznym narzędziem dla przedstawicieli władz rozmaitych struktur i szczebli, a także funkcjonariuszy wymiaru sprawiedliwości orzekających w sprawach urzędniczych. Publikacja ta może też być wykorzystywana w procesie dydaktycznym na studiach prawniczych i administracyjnych, umożliwia bowiem przygotowanie do zajęć seminaryjnych oraz zebranie materiałów na potrzeby rozmaitych prac dyplomowych. Byłoby dla mnie źródłem osobistej satysfakcji, gdyby komentarz ten okazał się pożytecznym narzędziem w prowadzeniu racjonalnego dyskursu prawniczego.
Kraków, 15 sierpnia 2021 r.
Krzysztof W. Baran
1.
Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 17.04.1997 r. ustanawia zasady ustroju służby, w tym obowiązek powołania „korpusu służby cywilnej” w obszarze urzędów administracji rządowej pod zwierzchnictwem Prezesa Rady Ministrów . Urzeczywistnienie (optymalizacja) tych zasad i wartości konstytucyjnych powinno nastąpić w ustawie poprzez zapewnienie gwarancji prawnych, etycznych oraz instytucjonalnych . Problematyka służby cywilnej stanowi przedmiot szczególnego zainteresowania w ramach szeroko rozumianego prawa urzędniczego .
2.
Celem wprowadzenia rozwiązań w poszczególnych państwach instytucjonalnych (także funkcjonalnym) ujmowanych w ramach służby publicznej (służba cywilna) było wzmocnienie gwarancji realizacji zadań państwa w sposób profesjonalny (zawodowy) oraz neutralny politycznie . Stąd też do najczęściej podejmowanych w tym obszarze problemów należy skonstruowanie optymalnych metod rekrutowania czy kształcenia kadr urzędniczych, a także...
Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX