Węgrzyn Gabriel, Budowa drogi jako przesłanka ustalenia opłaty adiacenckiej

Stosownie do art. 144 ust. 1 w zw. z art. 143 ust. 2 u.g.n. opłaty adiacenckie ustalane są m.in. w związku z „budową drogi”. W świetle przepisów ustawy o drogach publicznych „budową drogi” jest wyłącznie wykonanie odcinka połączenia drogowego między określonymi miejscami lub miejscowościami, a także jego odbudowa i rozbudowa. Nie stanowi natomiast „budowy” drogi jej „przebudowa”, czyli podwyższenie parametrów technicznych i eksploatacyjnych istniejącej drogi, bez zmiany granic pasa drogowego. W związku z powyższym w praktyce powstał dylemat, jak traktować inwestycję polegającą na trwałym utwardzeniu (wykostkowaniu, wyłożeniu asfaltem) używanej już drogi, na której wcześniej dokonywane były przez użytkowników niezorganizowane i samorzutne zabiegi jej tymczasowego utwardzania (np. szutrem, żużlem, gruzem). W orzecznictwie wyrażono pogląd, że zabiegi takie, będące w istocie robotami budowlanymi, prowadzą do powstania obiektu budowlanego (budowli ziemnej), co oznacza, że późniejszą inwestycję drogową należy traktować już w kategoriach „przebudowy” (podniesienia parametrów technicznych i eksploatacyjnych) a nie „budowy” drogi. Wyrażane jest jednak także stanowisko odmienne.