Kucharski Dominik, Farmy fotowoltaiczne jako urządzenia infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

Linie orzecznicze
Opublikowano: LEX/el. 2020
Status: Aktualna
Autor:

Farmy fotowoltaiczne jako urządzenia infrastruktury technicznej w rozumieniu art. 61 ust. 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym

W niniejszej linii orzeczniczej, zaprezentowana zostanie dostrzegalna w orzecznictwie rozbieżność poglądów w kwestii tego, czy farmy fotowoltaiczne, można zaliczyć do urządzeń infrastruktury technicznej. Problem ten unaocznia się na gruncie ustawy z dnia 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym - dalej: u.p.z.p., bowiem ustawodawca nie zdefiniował w tego pojęcia w ustawie, co rodzi problemy interpretacyjne.

Rozstrzygnięcie tej kwestii ma znaczenie zwłaszcza w kontekście brzmienia art. 61 ust. 3 u.p.z.p. Przyjęcie, że farmy fotowoltaiczne, stanowią urządzenie infrastruktury technicznej powoduje, że przy ustalaniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie tych farm, na mocy w/w art. 61 ust 3 u.p.z.p., nie ma zastosowania art. 61 ust. 1 pkt 1 i 2 u.p.z.p., a więc organ ustalający warunki zabudowy, nie bada przesłanek zachowania tzw. zasady "dobrego sąsiedztwa" oraz dostępu inwestycji do drogi publicznej. Przyjęcie stanowiska odmiennego powoduje, że przy ustalaniu warunków zabudowy dla takiej inwestycji, koniecznie muszą zostać spełnione przesłanki dostępu inwestycji do drogi publicznej i zachowania zasady dobrego sąsiedztwa.

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX