Gabriel-Węglowski Michał, Przyznawanie zwrotu wydatków obrońcy z urzędu

W praktyce orzeczniczej zaistniał marginalny z punktu widzenia zasad rozstrzygania o odpowiedzialności karnej, ale bardzo ważny z punktu widzenia skutecznego formalnego prawa do obrony i sposobu pełnienia funkcji obrońcy, spór co do reguły uznawania i przyznawania od Skarbu Państwa zwrotu obrońcy niezbędnych wydatków poniesionych na obronę z urzędu. Kontrowersja dotyczy sytuacji wykonywania czynności poza miejscem stałej siedziby adwokata (de lege lata, także radcy prawnego), gdy ma on możność, na podstawie art. 84 § 2 k.p.k., wystąpienia do sądu o wyznaczenie obrońcy zastępczego na potrzeby. Część judykatury zwrot taki uzależniała od uprzedniego, bezskutecznego wszakże, wystąpienia obrońcy z takim wnioskiem.