Gabriel-Węglowski Michał, Zawieszenie kary łącznej pozbawienia lub ograniczenia wolności a orzeczenie grzywny jako środka probacyjnego

Niniejsze zestawienie linii orzeczniczych – utworzone w październiku 2013 r. - zdezaktualizowało się od lipca 2015 r. na skutek wprowadzenia do kodeksu karnego art. 89a § 2, który wprost dopuścił orzekanie grzywny z art. 71 § 1 k.k. w sytuacji orzeczenia kary łącznej pozbawienia wolności z warunkowym zawieszeniem jej wykonania, chociażby kary grzywny nie orzeczono za pozostające w zbiegu przestępstwa.

Przedmiotem zasadniczej rozbieżności orzeczniczej jest dopuszczalność wymierzenia środka probacyjnego w postaci grzywny na podstawie art. 71 § 1 kk, a więc związanej z warunkowym zawieszeniem wykonania kary pozbawienia lub ograniczenia wolności, w wypadku zbiegu realnego przestępstw i w konsekwencji orzekania kary łącznej. Pierwszy z poglądów przyjmuje, że nie jest dopuszczalne orzeczenie takiej kary, jeżeli można ją było orzec już przy wyrokowaniu jednostkowym – na jednej z dopuszczalnych podstaw prawnych – za któreś ze zbiegających się przestępstw, a nie została orzeczona. Odmienna linia orzecznicza odrzuca takie ograniczenie.