Małysa-Sulińska Katarzyna (red.), Stec Mirosław (red.), Prawo do dobrego samorządu – perspektywa obywatela i mieszkańca

Monografie
Opublikowano: WKP 2021
Rodzaj:  monografia
Autorzy monografii:

Prawo do dobrego samorządu – perspektywa obywatela i mieszkańca

Autorzy fragmentu:

Wstęp

Zgodnie z art. 16 Konstytucji RP ogół mieszkańców jednostek zasadniczego podziału terytorialnego stanowi z mocy prawa wspólnotę samorządową. Samorząd terytorialny uczestniczy w sprawowaniu władzy publicznej, a przysługującą mu w ramach ustaw część zadań publicznych wykonuje w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Zadania te wykonywane są na rzecz ogółu mieszkańców danej jednostki samorządu terytorialnego, przy czym członkowie wspólnoty samorządowej w granicach zakreślonych przez prawo mogą uczestniczyć w określaniu sposobu ich realizacji. Prawo do dobrego samorządu należy zatem postrzegać jako prawo jednostki do tego, aby podmioty decyzyjne poszukiwały najlepszych form funkcjonowania samorządu terytorialnego. Istotą tego prawa jest zaś przyznanie członkom wspólnoty samorządowej uprawnienia do udziału w procesie zarządzania sprawami publicznymi, co oznacza, iż dobry samorząd należy identyfikować z takim, który uwzględnia interesy jego członków.

Samorząd terytorialny uczestnicząc w sprawowaniu władzy publicznej, wykonuje istotną część zadań publicznych. Rodzi się zatem pytanie o to, w jakim zakresie jego członkowie mogą uczestniczyć w tym procesie i czy posiadają narzędzia pozwalające realnie wpływać na jego przebieg. Konieczna jawi się zatem szeroka dyskusja na ten temat. Forum dla wymiany poglądów w tym zakresie miało być zaplanowane pierwotnie w październiku 2020 r. XIV Seminarium Naukowe Katedry Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego zatytułowane Oprawie do dobrego samorządu – perspektywa wspólnoty i państwa, które z uwagi na sytuację epidemiologiczną w Polsce i na świecie dotychczas nie mogło się odbyć. Termin ten został przesunięty na czas, w którym możliwe będzie zrealizowanie zaplanowanego programu, jednakże za zasadne należy uznać upublicznienie już teraz drukiem opracowań, które miały być podstawą dyskusji w gronie przedstawicieli wszystkich liczących się ośrodków akademickich w Polsce, a także przedstawicieli praktyki prawniczej, w tym sędziów Sądu Najwyższego, Naczelnego Sądu Administracyjnego oraz wojewódzkich sądów administracyjnych, prezesów samorządowych kolegiów odwoławczych, prezesów regionalnych izb obrachunkowych, a także pracowników urzędów administracji samorządowej oraz rządowej. W założeniu organizatorów seminariów naukowych Katedry Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego dyskusja na temat wspólnot samorządowych powinna toczyć się przy udziale przedstawicieli różnych specjalizacji naukowych, w tym administratywistów, konstytucjonalistów, finansistów, cywilistów oraz historyków, co znajduje odzwierciedlenie w zestawieniu autorów naszych opracowań dotyczących problematyki samorządowej. Seminaria Katedry Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego stanowią bowiem płaszczyznę do wymiany poglądów przez przedstawicieli wszystkich wymienionych środowisk, których członkowie zajmują się badaniem samorządu terytorialnego.

W trakcie XIV Seminarium Naukowego Katedry Prawa Samorządu Terytorialnego Uniwersytetu Jagiellońskiego zaplanowano wygłoszenie kilkunastu referatów, przy czym ogłoszony program wydarzenia stał się podstawą do napisania 37 wartościowych artykułów naukowych, które – z uwagi na objętość i zakres przedmiotowy – nie mogły zostać ujęte w jednym woluminie. W związku z powyższym w niniejszym tomie zatytułowanym Prawo do dobrego samorządu – perspektywa obywatela i mieszkańca ujęto teksty traktujące m.in. o solidarności we wspólnocie samorządowej, samorządowej polityce kadrowej, uprawnieniach wspólnot samorządowych i ich członków, a także środkach ochrony ich interesów. Pozostałe artykuły zostały zaś ujęte w innych dwóch tomach. Pierwszy z nich został zatytułowany Prawo do dobrego samorządu w perspektywie konstytucyjno-instytucjonalnej, ostatni zaś – Prawo do dobrego samorządu w kontekście realizacji zadań publicznych.

W naszej ocenie opracowania zawarte we wszystkich tych książkach powinny wywołać szeroką dyskusję na temat prawa do dobrego samorządu terytorialnego, a jednocześnie stanowić znaczący wkład w jej przebieg. Niezmiennie od kilku już lat wyrażamy nadzieję, że nasze publikacje przyczynią się do umocnienia w Polsce pozycji ustrojowej samorządu terytorialnego, a także bezpowrotnie zakończą okres, w którym kwestionowana jest doniosłość tej – ujętej w obowiązującej Konstytucji RP – instytucji.

prof. dr hab. Mirosław Stec

ORCID 0000-0002-3537-9204

dr hab. Katarzyna Małysa-Sulińska, prof. UJ

ORCID 0000-0002-6406-8851

Katedra Prawa Samorządu Terytorialnego

Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Jagiellońskiego

kwiecień 2021 r.

Autorzy fragmentu:

Petycja do Senatu RP jako instrument urzeczywistniania prawa do dobrego samorządu

1.Wstęp

Petycja to narzędzie społeczeństwa obywatelskiego, zwiększające jego aktywność i pozwalające na korzystanie z potencjału obywateli. Może być postrzegana jako forma sygnalizowania oczekiwanej zmiany, w tym modyfikacji działań na poziomie samorządu terytorialnego. Uprawnienie to zasadniczo istnieje w każdym ustroju politycznym, ponieważ władza chętnie uzyskuje informacje od rządzonych, pokazujące stan nastrojów społecznych, co przekłada się na możliwość korygowania uchybień w działalności aparatu państwa . Petycje stanowią formę bezpośredniego udziału obywateli w procesie sprawowania władzy, są jednym z podstawowych praw człowieka , praw obywatelskich , a także publicznym prawem podmiotowym oraz prawem odrębnym (samoistnym) – mimo wspólnej regulacji ujętej w art. 63 Konstytucji RP – od skarg i wniosków .

Systematyka Konstytucji RP – z uwagi na umiejscowienie przywołanego art. 63 Konstytucji RP – uzasadnia zaliczenie prawa do petycji do grupy praw politycznych . Prawo to jest nie...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX