Budzisz Rafał (red.), Zapobieganie oraz zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zagadnienia prawne

Monografie
Opublikowano: WKP 2023
Rodzaj:  monografia
Autorzy monografii:

Zapobieganie oraz zwalczanie zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi. Zagadnienia prawne

Autorzy fragmentu:

WSTĘP

Problematyka chorób zakaźnych u ludzi oraz analiza instrumentów prawnych służących ich zapobieganiu i zwalczaniu zawsze cieszyły się dużym zainteresowaniem. Procesy globalizacji i powszechna dostępność transportu międzynarodowego przyczyniły się do wzrostu zagrożeń związanych z chorobami zakaźnymi, nadając im charakter transgraniczny. Pojawienie się patogenów zagrażających społeczności międzynarodowej było tylko kwestią czasu, czego przejawem stała się pandemia COVID-19. Jej wystąpienie skłoniło także do spojrzenia z innej perspektywy na obowiązujące w tym przedmiocie akty prawne, w tym przede wszystkim ustawę z 5.12.2008 r. o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz wydane do niej akty wykonawcze. Epidemia COVID-19 wymusiła wprowadzenie na niespotykaną dotąd skalę różnych instrumentów przeciwdziałania i zapobiegania jej rozpowszechnianiu. Doświadczenia związane z epidemią uwypukliły konieczność postawienia nowych pytań i udzielenia na nie normatywnej oraz praktycznej odpowiedzi. Niestety, obowiązująca regulacja nie spełniła wszystkich pokładanych w niej oczekiwań, wobec czego niezbędne stały się liczne zmiany w prawodawstwie. Wymieniona ustawa od 1.01.2020 r. była nowelizowana aż 20 razy.

Ogłoszenie stanu zagrożenia epidemicznego oraz stanu epidemii, stosowanie administracyjnoprawnych ograniczeń i zakazów, dyskusja nad obowiązkowymi szczepieniami czy też nakładanie kar pieniężnych oraz sankcji karnych wzbudziły liczne wątpliwości teoretycznoprawne, a w szczególności praktyczne. Wprowadzono też nowe instytucje zwiększające, w założeniu projektodawców, skuteczność regulacji prawnych. Obejmowały one między innymi utworzenie Funduszu Kompensacyjnego Szczepień Ochronnych, zawieszenie kierownika podmiotu leczniczego prowadzącego szpital oraz istotne zmodyfikowanie możliwości skierowania do pracy przy zwalczaniu epidemii. W ustawie wprowadzono również wiele instrumentów dedykowanych zwalczaniu epidemii COVID-19. Dodatkowo uchwalono wkraczające w materię chorób zakaźnych tzw. specustawy, co utrudniło interpretację i stosowanie obowiązujących w tym zakresie przepisów. Część z podnoszonych wątpliwości znalazła odzwierciedlenie w działaniu organów administracji, zaś wydawane decyzje administracyjne stały się także przedmiotem ustalenia nowych linii orzecznictwa sądowego.

Problematyka chorób zakaźnych to jednak nie tylko walka z epidemiami, lecz także codzienna aktywność organów administracji, podmiotów leczniczych, pracodawców, lekarzy medycyny pracy oraz tysięcy pracowników podlegających badaniom sanitarno-epidemiologicznym. To również konieczność podejmowania zmagań z zakażeniami szpitalnymi czy też obowiązek działań zapobiegawczych zarówno w placówkach leczniczych, jak i w innych podmiotach, w których dochodzi do naruszenia ciągłości tkanek ludzkich. Podobnie wzbudzające silne emocje społeczne procedury szczepień ochronnych wymagają konkretnych działań w sferze medycznej i administracyjnej.

Wszystkie instrumenty związane z chorobami zakaźnymi wymagają stworzenia ram prawnych pozwalających na podejmowanie skutecznych działań profilaktycznych oraz zmierzających do zwalczania występujących zagrożeń. Niestety, analizowane przepisy wzbudzają często wątpliwości interpretacyjne.

W celu wsparcia Czytelników w trudnym procesie stosowania przepisów prawa związanych z chorobami zakaźnymi powstała niniejsza publikacja, która stanowi nie tylko analizę przepisów ustawy o zapobieganiu oraz zwalczaniu zakażeń i chorób zakaźnych u ludzi oraz wydanych na jej podstawie aktów wykonawczych, lecz także pozwala na szersze spojrzenie z perspektywy systemowych rozważań teoretycznoprawnych oraz praktyki stosowania wymienionych przepisów, w tym orzecznictwa sądowego.

Zespół Autorów przygotowujących niniejsze opracowanie, składający się z prawników, w tym praktyków wykonujących swoje obowiązki w podmiotach leczniczych, został wzbogacony o lekarza specjalistę chorób zakaźnych, kierownika Kliniki Chorób Zakaźnych i Hepatologii Uniwersytetu Medycznego w Łodzi. Prezentowane w publikacji opinie i komentarze Autorów odwołują się do licznych opracowań ze sfery prawa medycznego, administracyjnego, cywilnego i karnego oraz medycyny, jak też orzecznictwa sądowego oraz praktycznych aspektów stosowania przepisów dotyczących chorób zakaźnych.

Przygotowana publikacja zawiera odniesienie do najbardziej aktualnego stanu prawnego ocenianego na 30 września 2022 r.

Autor fragmentu:

Rozdział1
ZAGADNIENIA WSTĘPNE

1.Wprowadzenie

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2.04.1997 r. w art. 68 ust. 1 gwarantuje każdemu prawo do ochrony zdrowia. Zasadę tę ustrojodawca rozwija, m.in. w ust. 4 wymienionego artykułu. Zgodnie z jego treścią władze publiczne są obowiązane do zwalczania chorób epidemicznych i zapobiegania negatywnym dla zdrowia skutkom degradacji środowiska . Trochę może dziwić wymienienie w jednym zdaniu obowiązków o zupełnie różnym charakterze, jak się jednak wydaje, ich wspólnym mianownikiem, oprócz ochrony zdrowia każdego, jest ochrona zdrowia publicznego czy też niwelowanie zagrożeń zdrowia o charakterze powszechnym. Nie ulega wątpliwości, że zakażenia i choroby zakaźne stanowią źródło zagrożenia zarówno w odniesieniu do każdej osoby, której zakażenie bądź choroba dotknie, jak i ze względu na łatwość przenoszenia, a przez to możliwość zakażania się w skali populacyjnej. Co istotne, zgodnie z postanowieniami Konstytucji obywatelom, niezależnie od ich sytuacji materialnej, władze publiczne...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX