Prejs Ewa, Odmowa zwrotu nienależnie uiszczonych opłat. Wyrok Trybunału Sprawiedliwości z 14.12.2023 r., C-655/22, I GmbH & Co. KG przeciwko Hauptzollamt HZA

1. Artykuł 2 rozporządzenia Rady (UE) nr 1360/2013 z 2.12.2013 r. ustalającego wysokość opłat produkcyjnych dla sektora cukru na lata gospodarcze 2001/2002, 2002/2003, 2003/2004, 2004/2005 i 2005/2006, współczynnik wymagany do obliczenia dodatkowej opłaty na lata gospodarcze 2001/2002 i 2004/2005 oraz kwoty do zapłacenia przez producentów cukru na rzecz sprzedawców buraków w związku z różnicą między maksymalną opłatą a opłatami do pobrania w odniesieniu do lat gospodarczych 2002/2003, 2003/2004 i 2005/2006 – dalej rozporządzenie nr 1360/2013 – należy interpretować w ten sposób, że: nie wymaga on, by termin do złożenia, na podstawie tego rozporządzenia, wniosku o zwrot kwot nienależnie zapłaconych z tytułu opłat produkcyjnych w sektorze cukru upływał najpóźniej w dniu ustalenia tych opłat, czyli 30.09.2014 r. Do państw członkowskich należy określenie w ich prawie krajowym mającego zastosowanie terminu, z zastrzeżeniem poszanowania zasad równoważności i skuteczności, przy czym termin jednego roku nie wydaje się sam w sobie nierozsądny, pod warunkiem jednak, że rozpoczyna swój bieg najwcześniej od wejścia w życie rozporządzenia nr 1360/2013.

2. Rozporządzenie nr 1360/2013 należy interpretować w ten sposób, że stoi ono na przeszkodzie przepisom krajowym pozwalającym właściwym organom krajowym na oddalenie opartego na tym rozporządzeniu wniosku o zwrot kwot nienależnie zapłaconych z tytułu opłat produkcyjnych w sektorze cukru, powołując się na ostateczny charakter decyzji krajowych ustalających przed przyjęciem wspomnianego rozporządzenia wysokość tych opłat na podstawie szeregu rozporządzeń Komisji Europejskiej, które zostały zastąpione z mocą wsteczną przez to rozporządzenie.