IBPBII/2/415-1259/10/HSt - Określenie skutków podatkowych w ujęciu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych sprzedaży nieruchomości nabytej uprzednio w drodze uwłaszczenia.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że Pani stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2010 r. (data wpływu do tut. Biura - 26 listopada 2010 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze uwłaszczenia - jest prawidłowe.

W dniu 26 listopada 2010 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości nabytej w drodze uwłaszczenia.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni wraz z mężem zawarła umowę darowizny z hipotecznymi właścicielami nieruchomości. Małżonkowie objęli w samoistne posiadanie całą nieruchomość w 1966 r. jako posag. Od tego roku płacili podatek gruntowy i użytkowali grunt.

Z dniem 4 listopada 1971 r. nabyli w drodze uwłaszczenia nieruchomość na prawach wspólności ustawowej małżeńskiej. Potwierdzeniem tego faktu było postanowienie Sądu z dnia 13 marca 2008 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy sprzedaż działki w bieżącym roku, nabytej nieodpłatnie z dniem 4 listopada 1971 r. na prawach wspólności ustawowej w drodze uwłaszczenia - potwierdzonego postanowieniem Sądu z dnia 13 marca 2008 r. podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Zdaniem wnioskodawczyni, sprzedaż tej działki nie podlega opodatkowaniu. Zgodnie z ustawą z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych nabycie własności nieruchomości rolnej mogło nastąpić na dwóch podstawach:

* przez zawarcie nieformalnej umowy - art. 1 ust. 1,

* przez upływ czasu - art. 1 ust. 2.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych, zwane dalej "nieruchomościami" i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy (tj. 4 listopada 1971 r.) w samoistnym posiadaniu rolników stają się z mocy samego prawa własnością tych rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo o dział spadku.

Zgodnie z art. 1 ust. 2 ww. ustawy rolnicy, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają nieruchomości jako samoistni posiadacze nieprzerwanie od pięciu lat, stają się z mocy prawa właścicielami tych nieruchomości, chociażby nie zachodziły warunki określone w ust. 1. Jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze, nabycie własności następuje tylko wtedy, gdy posiadanie trwało co najmniej przez 10 lat,

Wnioskodawczyni uważa, iż skoro od 1966 r. razem z mężem płaciła podatek gruntowy i użytkowała grunt, to z mocy prawa - ustawy z dnia 4 listopada 1971 r. stała się wraz z mężem właścicielką tego gruntu. Na potwierdzenie swojego stanowiska wnioskodawczyni przytacza postanowienie Sądu z dnia 13 marca 2008 r. wydane celem uregulowania zapisów w księgach wieczystych nieruchomości.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 z późn. zm.) źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości następuje po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany z odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

W przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, dla określenia właściwej podstawy prawnej normującej zasady opodatkowania przychodu uzyskanego z jej zbycia, istotne jest z punktu widzenia ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ustalenie zarówno daty jak i formy nabycia nieruchomości.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 26 października 1971 r. o uregulowaniu własności gospodarstw rolnych (Dz. U. z 1971 r. Nr 27, poz. 250 z późn. zm.) nieruchomości wchodzące w skład gospodarstw rolnych, zwane dalej "nieruchomościami", i znajdujące się w dniu wejścia w życie ustawy w samoistnym posiadaniu rolników stają się z mocy samego prawa własnością tych rolników, jeżeli oni sami lub ich poprzednicy objęli te nieruchomości w posiadanie na podstawie zawartej bez prawem przewidzianej formy umowy sprzedaży, zamiany, darowizny, umowy o dożywocie lub innej umowy o przeniesienie własności, o zniesienie współwłasności albo umowy o dział spadku.

Rolnicy, którzy do dnia wejścia w życie niniejszej ustawy posiadają nieruchomości jako samoistni posiadacze nieprzerwanie od lat pięciu, stają się z mocy samego prawa właścicielami tych nieruchomości, chociażby nie zachodziły warunki określone w ust. 1. Jeżeli jednak uzyskali posiadanie w złej wierze, nabycie własności następuje tylko wtedy, gdy posiadanie trwało co najmniej przez lat dziesięć (art. 1 ust. 2 ustawy).

Z treści wniosku wynika, że wnioskodawczyni wraz z mężem na podstawie zawartej z właścicielami umowy darowizny objęła w samoistne posiadanie w 1966 r. nieruchomość. Na tej podstawie w dniu 13 maja 2008 r. Sąd Rejonowy wydał postanowienie stwierdzające nabycie nieruchomości przez wnioskodawczynię i jej męża. Nabycie nastąpiło z mocy prawa przez uwłaszczenie z dniem 4 listopada 1971 r.

W niniejszej sprawie postanowienie Sądu miało zatem jedynie charakter deklaratoryjny i potwierdzało fakt nabycia nieruchomości w 1971 r. Oznacza to, że data wydania przez Sąd postanowienia tj. 13 marca 2008 r. pozostaje bez znaczenia dla ustalenia upływu okresu 5 letniego od końca roku, w którym nastąpiło nabycie przedmiotowej nieruchomości.

Biorąc pod uwagę cytowane powyżej przepisy prawa i przedstawione zdarzenie przyszłe stwierdzić należy, że planowana sprzedaż nieruchomości nabytej w drodze uwłaszczenia w dniu 4 listopada 1971 r. nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ od końca roku, w którym miało miejsce nabycie przedmiotowej nieruchomości upłynęło 5 lat. Wobec tego sprzedaż tej nieruchomości nie będzie już podlegała opodatkowaniu.

Mając na uwadze powyższe stanowisko wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Do wniosku wnioskodawczyni dołączyła postanowienie Sądu Rejonowego z dnia 13 marca 2008 r. Należy jednak zauważyć, że wydając interpretację w trybie art. 14b Ordynacji podatkowej Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów nie przeprowadza postępowania dowodowego w związku z czym nie jest obowiązany, ani uprawniony do jego oceny; jest związany wyłącznie opisem zdarzenia przedstawionym przez wnioskodawczynię i jej stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.