Giżejowska Alina, Wniosek o przywrócenie terminu do sprostowania świadectwa pracy

Wniosek o przywrócenie terminu do sprostowania świadectwa pracy

Zgodnie z art. 265 § 1 i 2 k.p., jeżeli pracownik bez swojej winy nie wystąpił do sądu z żądaniem o sprostowanie świadectwa pracy w terminie 14 dni od dnia zawiadomienia przez pracodawcę o odmowie jego sprostowania, sąd na jego wniosek postanowi przywrócenie uchybionego terminu. W przypadku niezawiadomienia przez pracodawcę o odmowie sprostowania świadectwa pracy, żądanie sprostowania świadectwa pracy wnosi się do sądu pracy. Wniosek o przywrócenie terminu wnosi się do sądu pracy w ciągu 7 dni od dnia ustania przyczyny uchybienia terminowi. We wniosku należy uprawdopodobnić okoliczności uzasadniające przywrócenie terminu.

Wniosek pracownika może być złożony w dowolnej formie, co znajduje potwierdzenie w uchwale 7 sędziów SN z dnia 14 marca 1986 r. (III PZP 8/86). Może więc to być zarówno forma pisemna, ustna do protokołu, a nawet dorozumiana.

Złożenie wniosku powinno być połączone z dokonaniem czynności, czyli wniesieniem pozwu (odpowiednio art. 169 § 3 k.p.c.). W orzecznictwie przyjmuje się, że samo wniesienie pozwu o sprostowanie świadectwa pracy nie może być potraktowane jako wniosek o przywrócenie terminu (tak: SN w wyroku z dnia 5 lutego 2002 r. I PKN 845/00, OSNP 2004/3/46). Wniosek może być również złożony ustnie do protokołu (tak: SN w wyroku z dnia 17 listopada 2004 r. II PK 67/2004, Monitor Prawa Pracy 2005, nr 1, poz. 342).

Wniosek o przywrócenie terminu powinien spełniać wymagania pisma procesowego, określone w art. 126 k.p.c. oraz wskazywać okoliczności uprawdopodabniające uzasadnienie przywrócenia terminu.