Baran Mariusz, Iwańska Barbara, "Ustalenia" i "wskazania" jako element planów ochrony albo zadań ochronnych i ich wpływ na planowanie przestrzenne w gminach oraz decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

1. Wstęp. Ustawa z 16.04.2004 r. o ochronie przyrody (dalej: u.o.p.), jako jeden ze sposobów realizacji wymienionych w ustawie celów ochrony przyrody (art. 2 ust. 2 u.o.p.) , wskazuje obejmowanie zasobów, tworów i składników przyrody formami ochrony przyrody (art. 3 pkt 2 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 1–5 u.o.p.). Utworzenie i funkcjonowanie formy ochrony przyrody w znacznym stopniu oddziałuje na kształtowanie polityki przestrzennej gmin, w tym lokalne zasady zagospodarowania przestrzennego (art. 9 ust. 1 ustawy z 27.03.2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.) w studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy (dalej: studium), a także na „ustalanie przeznaczenia terenu, rozmieszczenie inwestycji celu publicznego oraz określenie sposobów zagospodarowania i warunków zabudowy terenu” (art. 4 ust. 1 u.p.z.p.) w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (dalej: plany miejscowe), a w razie braku miejscowego planu w drodze decyzji o...