Jakubiak-Mirończuk Aneta, Deliberatywna edukacja prawnicza – refleksja nad związkami uniwersytetu i kultury prawnej

Definicja normatywna kultury prawnej odnosi ją do całokształtu normatywnych wzorów postępowania akceptowanych społecznie, wyuczonych i przekazywanych z pokolenia na pokolenie za pomocą symboli znaczeniowych . W najprostszym rozumieniu obejmuje ona również ogół przekonań i postaw uczestników . Prawo i kultura prawna zaliczane są do niematerialnej części kultury społecznej . Zarówno wzory postępowania, jak i postawy oraz przekonania, które za nimi stoją dotyczą zachowań prawników i są związane z przyjętym przez nich sposobem uczestniczenia w kulturze. Uczestnictwo w kulturze jest relacją pomiędzy podmiotem działającym a wzorcami normatywnymi. Może ono mieć zarówno charakter spontaniczny (mechaniczny), jak i świadomy, aktywny i refleksyjny umożliwiający nie tylko posługiwanie się wzorcami, ale także mający na nie twórczy wpływ .

Wzorce kulturowe umożliwiają prawnikowi poznanie prawa i rozpoznanie zachowań pozwalających mu na skuteczne działanie. Jednocześnie decyzje i zachowania...