Markiewicz Tymon, Instytucja obrońcy do określonej czynności w świetle konstytucyjnego prawa do sądu oraz celu procesu w postaci rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie

W niniejszym tekście zostanie przedstawiona problematyka instytucji obrońcy do określonej czynności (art. 78 § 1a Kodeksu postępowania karnego ), która zostanie poddana analizie poprzez pryzmat konstytucyjnego prawa do sądu (prawa do rozpoznania sprawy bez nieuzasadnionej zwłoki) oraz celu procesu w postaci rozpoznania sprawy w rozsądnym terminie. Wskazane zostaną powodowane przez przedmiotową instytucję zagrożenia dla czasu trwania postępowania, takie jak brak zagwarantowania tożsamości każdorazowego obrońcy do czynności, konieczność każdorazowego badania stanu majątkowego oskarżonego, sposób wyznaczania „nowego” terminu dla wyznaczonego obrońcy. Zostanie także przedstawione stanowisko, że instytucja obrońcy do określonej czynności jest, przynajmniej po części, irrelewantna w stosunku do aktualnie obowiązującego modelu prawa do obrony, w szczególności poprzez stworzenie przyczynku do możliwości znaczącego przedłużania...