Kmieciak Zbigniew, Konstytucyjne podstawy prawa do odwołania w postępowaniu administracyjnym

Odzyskanie przez Polskę niepodległości zrodziło potrzebę scalenia i ujednolicenia rozwiązań w dziedzinie postępowania administracyjnego - w tym trybu i środków zaskarżenia rozstrzygnięć (decyzji) - obowiązujących wcześniej na ziemiach zaboru austriackiego, pruskiego i rosyjskiego. Pilnym zadaniem stało się zwłaszcza uregulowanie kwestii właściwości władz rozpatrujących wspomniane środki. Zrealizowano je przez wydanie 2 sierpnia 1919 r. ustawy tymczasowej o organizacji władz administracyjnych II instancji . Jej uchwalenie nie usunęło od razu odrębności proceduralnych w tym przedmiocie, lecz jedynie zapoczątkowało trwający dłuższy czas proces kształtowania modelu postępowania odwoławczego . Jego podstawowe założenia określił art. 71Konstytucji marcowej z 1921 r., determinując tym samym późniejsze poczynania naszego ustawodawcy. Przepis ten stanowił, że „Odwołanie od orzeczeń organów zarówno rządowych, jak i samorządowych dopuszczone będzie tylko do jednej wyższej instancji, o ile...