Stolarski Przemysław, Kontrola podatkowa przedsiębiorcy: zakres stosowania Ordynacji podatkowej – praktyczne problemy

Kontrola podatkowa jest najbardziej zaawansowaną procedurą weryfikacyjną, jaką dysponują organy podatkowe na gruncie ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p. Przepisy te zakreślają krąg podmiotów podlegających kontroli w bardzo szerokim zakresie, różnicując je tylko porządkowo według kryterium statusu podatkowego, który posiadają na gruncie procesu realizacji zobowiązań podatkowych. Instytucje i mechanizmy uregulowane rozlegle w Dziale VI o.p. odnoszą się właśnie do takiego szerokiego kręgu kontrolowanych. W kręgu tym, co naturalne, znajdują się również przedsiębiorcy, choć przepisy Ordynacji podatkowej, określając kategorie podmiotów podlegających kontroli, nie posługują się co do zasady tym pojęciem. Termin ten oraz status przedsiębiorcy, jak i inne mechanizmy gwarancyjne związane z nim oraz zasadniczo z wykonywaniem samej działalności gospodarczej regulują przepisy ustawy z 6.03.2018 r. – Prawo przedsiębiorców – dalej pr. przed. Jednym z obszarów objętych systemem normatywnych gwarancji tej regulacji jest kontrola działalności gospodarczej. Korelacja obu wspomnianych unormowań na płaszczyźnie kontroli podatkowej w dalszym ciągu generuje w praktyce wiele problemów. W artykule poddano analizie kluczowe zagadnienia z zakresu kontroli podatkowej przedsiębiorców, próbując ustalić zakres, w jakim przepisy ustawy – Prawo przedsiębiorców wyłączają w odniesieniu do przedsiębiorcy stosowanie unormowań Ordynacji podatkowej odnoszących się do kontroli podatników. Sformułowano także wnioski de lege ferenda.