Malinowski Dariusz M., Miejsce świadczenia usług pośrednictwa - wybrane problemy praktyczne

Polskie prawo podatkowe od dłuższego czasu usiłuje sobie poradzić z unormowaniem sposobu i trybu oceny czynności dokonywanych przez strony w aspekcie ich skutków publicznoprawnych. Obecna regulacja art. 199a ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (dalej: o.p.) także spotyka się z wieloma głosami krytycznymi zarówno ze strony doktryny, jak i praktyków. Niezależnie od tych głosów niemal jednomyślnie ocenia się, że norma ta stanowi ewidentny postęp w stosunku do niesławnej pamięci tzw. klauzuli obejścia prawa, czyli art. 24b o.p., co do którego Trybunał Konstytucyjny orzekł jego niezgodność z art. 2 w zw. z art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. . Wobec niezgodności z art. 2 Konstytucji RP - Trybunał uznał za zbędną ocenę art. 24b § 1 o.p. w zakresie zgodności z art. 22Konstytucji RP (zasada swobody umów i wolności gospodarczej). W tym miejscu, uznając oczywiście zasady wykonywania swej funkcji przez TK, trzeba wyrazić żal, że nie...