Karolczyk Bartosz, Nowelizacja kodeksu postępowania cywilnego a prekluzja procesowa w postępowaniu zwyczajnym przed sądem pierwszej instancji

Sejm RP uchwalił 16.09.2011 r. ustawę zmieniającą kodeks postępowania cywilnego . Ta obszerna i ważna nowela dotyka wielu zagadnień procesowych o znaczeniu zarówno funkcjonalnym, jak i systemowym . W opracowaniu zamierzam się skupić na zakresie przedmiotowym oraz wykładni normy prawnej obejmującej prekluzję procesową w postępowaniu zwyczajnym przed sądem I instancji. Prekluzja, obejmująca zarówno twierdzenia, jak i wnioski dowodowe, została wprowadzona na etapie składania pism procesowych oraz na rozprawie (zob. art. 207 § 6 oraz art. 217 § 2 k.p.c. w nowym brzmieniu) . Jest to jednocześnie doskonały moment, aby przyjrzeć się ewolucji prekluzji w postępowaniu gospodarczym, gdzie instytucja ta funkcjonowała przez ostatnie 10 lat. Podobnie ostrożne odniesienie się do dotychczasowego dorobku doktryny oraz orzecznictwa pozwoli na sformułowanie wstępnych wniosków co do jej treści i zakresu w zmodyfikowanym wydaniu. Jakkolwiek postępowanie gospodarcze opierało się na szczególnych założeniach , to jednak prekluzja ma takie same cele, niezależnie od trybu postępowania, dlatego wydaje się, że przynajmniej w niektórym zakresie dorobek ten pozostanie aktualny. Jednocześnie wprowadzona zmiana dotyka tak wielu zagadnień procesowych (m.in. relacji prekluzji do wymogów formalnych pozwu i teorii przedmiotu procesu, przedmiotowych oraz podmiotowych zmian powództwa, kontroli instancyjnej oraz regulacji postępowania odwoławczego), że opracowanie w naturalny sposób ma charakter selektywny.