Dziwisz Stanisław, O możliwości zastosowania koncepcji aktywizmu w działalności Najwyższej Izby Kontroli (polemika z L. Muratem)

1. Wprowadzenie. Niniejszy artykuł jest w znacznym stopniu polemiką z prezentowaną przez L. Murata koncepcją aktywizmu Najwyższej Izby Kontroli , stworzoną na podstawie rozważań L. Morawskiego dotyczących form aktywizmu sędziowskiego . Odnosząc się do samej koncepcji aktywizmu, należy zaznaczyć, że doktryna nie jest jednomyślna w nadaniu wcześniejszym decyzjom sądowym statusu odrębnych argumentów walidacyjnych, a tym samym uznaniu ich za ważne składniki ujęć wykładni prawa . Sama możliwość ingerencji władzy sądowniczej w zakres uprawnień przysługujących władzy ustawodawczej jest nie tylko związana z teoretycznymi rozważaniami nad modelami stosowania prawa (sylogistyczny czy dyskursywny), ale także z praktyką orzeczniczą. Przykładem mogą być chociażby niezwykle interesujące dyskusje przedstawicieli doktryny prawa karnego dotyczące istnienia kontratypów pozaustawowych, a więc okoliczności wyłączających odpowiedzialność karną, których znamion nie określa ustawa, a praktyka wymiaru...