Skorupka Jerzy, O niekonstytucyjności art. 258 § 2 k.p.k.

Celem niniejszego opracowania jest wykazanie, że art. 258 § 2 k.p.k., rozumiany w sposób sformułowany w uchwale SN z 19.01.2012 r. , nie spełnia testu proporcjonalności wyrażonego w art. 31 ust. 3 Konstytucji oraz uchybia wymogowi określenia w ustawie zasad ograniczenia i pozbawienia wolności osobistej, wyrażonemu w art. 41 ust. 1 Konstytucji, a także zasadzie poprawnej legislacji, znajdującej oparcie w art. 2 Konstytucji.

Granice ingerencji w konstytucyjne prawa i wolności wyznacza zasada proporcjonalności oraz koncepcja istoty poszczególnych praw i wolności. Wyrażenie w art. 31 ust. 3 Konstytucji zasady, że ograniczenia praw i wolności osobistych mogą być ustanawiane tylko wtedy, gdy są konieczne w demokratycznym państwie, zmusza do rozważenia, czy art. 258 § 2 k.p.k., rozumiany w sposób określony w uchwale SN o sygn. I KZP 18/11, jest w stanie zabezpieczyć prawidłowy tok postępowania, czy przepis jest niezbędny dla ochrony interesu publicznego oraz czy efekty wprowadzonej regulacji...