Zieliński Jędrzej, O potrzebie nowego spojrzenia na relację pomiędzy prawem wewnętrznym związków wyznaniowych a prawem świeckim

Punktem wyjścia do rozważań zawartych w niniejszym artykule jest jedna z tez zawartych w wyroku Sądu Najwyższego z 6.09.2022 r. Wspomniany judykat jest drugim wyrokiem Sądu Najwyższego , który zapadł w sprawie z powództwa osoby fizycznej przeciwko kościelnej osobie prawnej o zapłatę w związku z krzywdą wyrządzoną molestowaniem seksualnym osoby małoletniej przez duchownego^. W wyroku tym Sąd Najwyższy jednoznacznie stwierdził, iż Kodeks prawa kanonicznego „jako powszechny akt prawa kościelnego Kościoła Katolickiego obrządku łacińskiego może stanowić podstawę do oceny wzajemnych relacji pomiędzy jednostkami organizacyjnymi tego Kościoła”. Dlaczego teza ta ma aż tak istotne znaczenie? Otóż w ocenie Sądu Najwyższego (wyrażonej zarówno w wyroku z 6.09.2022 r., jak i w wyroku z 31.03.2020 r.) odpowiedzialność kościelnej osoby prawnej za szkodę wyrządzoną przez duchownego opiera się na art. 430k.c....